بخشی از یک مهره ی فسیل شده که به نظر می رسد متعلق به یک دایناسور گیاه خوار باشد، در عمق 763 فوتی (معادل 232 متر) از سطح زمین کشف شد. این حفاری با هدف بررسی ساختار زمین شناسی حوزه دنور و بررسی امکان جایگزینی گاز طبیعی با سیستم های زمین گرمایی برای گرمایش و سرمایش موزه انجام شده بود.

دو دستگاه حفاری در یکی از پارکینگ های موزه تا عمق نزدیک به 300 متر زمین را سوراخ کردند. روز 30 ژانویه، یکی از زمین شناسان موزه هنگام بررسی مواد استخراج شده، به سرعت تشخیص داد که با یک استخوان دایناسور مواجه است و همین باعث هیجان فراوان در بین کارکنان موزه شد.

جیمز هاگادورن، مدیر بخش زمین شناسی موزه که در حال شرکت در جلسه ای با اولیای مدرسه فرزندش بود، با دریافت پیام های پی درپی از جلسه بیرون رفت وی گفت: معمولاً چیزی به اسم وضعیت اضطراری فسیل وجود ندارد، اما این یکی، واقعاً اضطراری بود!

پاتریک اوکانر، مدیر بخش علوم زمین و فضا، هم از جلسه ای بیرون کشیده شد. او در ابتدا باور نمی کرد چنین کشفی در حفاری رخ داده باشد و میگوید: با خودم فکر کردم، آیا فقط خیال پردازی ست؟

فسیل یافت شده استوانه ای شکل و تنها چند سانتی متر طول دارد و احتمالاً بخشی از یک استخوان بزرگ تر است. برای تعیین سن آن، پژوهشگران از مرز کرتاسه پالئوژن استفاده کردند.

با مقایسه عمق این فسیل با نقشه های زمین شناسی موجود و سایر فسیل های کشف شده، تخمین زده شد که قدمت آن به حدود 70 میلیون سال پیش بازمی گردد.

این فسیل آن قدر کوچک و ناقص است که نمی توان آن را به گونه ای خاص نسبت داد، اما تیم موزه احتمال می دهد که متعلق به یک اورنیتوپود (دایناسوری کوچک و گیاه خوار) باشد.

محققان می گویند این ممکن است قدیمی ترین فسیل دایناسور کشف شده در منطقه دنور باشد.

دکتر هاگادورن در این باره افزود: تا حالا هیچ کس فسیل این گروه خاص از دایناسورها را در این بازه زمانی و در این بخش از کلرادو پیدا نکرده بود.

البته که کشف فسیل در منطقه دنور پدیده ی جدیدی نیست و در سال 1993 هنگام ساخت ورزشگاه بیسبال کورس فیلد (محل بازی تیم راکیز کلرادو)، استخوان های دایناسور کشف شد و به همین دلیل، نماد این تیم دایناسوری به نام "دینگر" است.

در اغلب موارد، فسیل ها در نزدیکی سطح زمین یافت می شوند. اما کشف فسیلی در چنین عمقی در پروژه حفاری، اتفاقی بسیار نادر است. پیش از این، تنها دو مورد مشابه وجود داشته:

در سال 1997، زمین شناسان قطعه ای استخوانی را در عمق 7500 فوتی زیر دریای شمال یافتند که بعدها مشخص شد بخشی از پای یک دایناسور "پلاتئوسور" بوده.

در سال 2018، در غرب کلرادو، قطعه ای استخوان ناشناخته از سازند مورریسون به دست آمد.

لایه های سنگی مختلفی که در این حفاری در دنور استخراج شد که نشان دهنده محیط های متنوعی مانند دریاچه ها و تالاب ها در گذشته زمین شناسی این منطقه است و به دانشمندان کمک می کند نقشه ای دقیق تر از اکوسیستم دایناسورها در آن زمان ترسیم کنند.

دانشمندان موزه معتقدند که ممکن است فسیل های بیشتری در مواد حفاری شده وجود داشته باشند و در حال بررسی آن ها هستند.

دکتر جیمز کلارک، استاد زیست شناسی دانشگاه جورج واشنگتن، در ایمیلی گفت: این فسیل از نظر علمی چندان مهم نیست، چون تنها بخشی از یک مهره ناقص است. اما از نظر جذابیت و شگفتی، ارزش زیادی دارد.

دکتر کریستوفر جونیوم، دانشیار زیست شناسی دانشگاه سیراکیوز، نیز اظهار کرد: درست مثل سوراخ کردن زمین با یک سوزن و پیدا کردن دایناسور است. بیشتر شبیه داستان علمی تخیلی تا واقعیت. حتی اگر این کشف انقلابی نباشد، باز هم نشان می دهد چقدر چیزهای ناشناخته در زیر پای ما وجود دارد.