یک مطالعه جدید نشان می دهد این نوع خاص از کربوهیدرات ممکن است به طول عمر شما کمک کند

سال هاست که کربوهیدرات ها به عنوان دشمن بدن شناخته می شوند و در دسته ی مواد مغذی که باید از آن ها ترسید و محدودشان کرد قرار گرفتند و این در حالی است که ماکرو نوترینت های دیگر، مانند پروتیین، به عنوان گزینه های سالم تر در نگاه جامعه تبلیغ می شوند. اما این نگاه یک جانبه، مشکلات خاص خودش را دارد.

ابی چن، متخصص تغذیه ضد رژیم، می گوید: وقتی فقط روی یک ماده غذایی خاص تمرکز می کنیم و تصویر کلی را نمی بینیم، درک ما ناقص می شود. اگر فقط به پروتیین توجه کنیم (به خصوص اگر گیاهی نباشد ) کیفیت و تنوع رژیم غذایی مان کاهش می یابد.

حالا زمان آن رسیده که این دیدگاه را تغییر دهیم. کربوهیدرات ها برای عملکرد صحیح بدن حیاتی هستند، چراکه به گلوکز تجزیه می شوند؛ پس منبع اصلی انرژی برای سلول ها، بافت ها، مغز، عضلات و سایر اندام ها به حساب می آیند.

اما نکته جالب توجه این است که پژوهش های جدید نشان می دهند که برخی انواع کربوهیدرات ها می توانند با سالم پیر شدن مرتبط باشند.

این مطالعه که در نشریه JAMA Network Open منتشر شده، رژیم غذایی بیش از 47٬500 زن در میانسالی (دهه 1980) را بررسی کرده و سپس وضعیت سلامتی آن ها را حدود 30 سال بعد ارزیابی کرده است. این اطلاعات از پرسشنامه های "مطالعه سلامت پرستاران" جمع آوری شده است.

در بین این جمعیت، تنها 7/8٪ به تعریف پیری سالم دست یافته بودند. یعنی تا 70 سالگی عمر کردند، بدون اینکه به 11 بیماری مزمن اصلی مبتلا شوند و اختلال حافظه یا عملکرد فیزیکی نداشتند و سلامت روانی خوبی نشان دادند.

کربوهیدرات ها یکی از عوامل بسیار تأثیرگذار در این میان بودند. مصرف بیشتر کربوهیدرات های کلی و به ویژه کربوهیدرات های با کیفیت بالا (از منابعی مانند غلات کامل، میوه ها، سبزیجات و حبوبات) با پیری سالم ارتباط مثبت داشت. در مقابل، مصرف بیشتر کربوهیدرات های تصفیه شده (مانند قندهای افزوده و آرد سفید) با کاهش احتمال پیری سالم همراه بود.

آندرس آردیسون کُرات، نویسنده اصلی مطالعه، گفت: همه ما شنیده ایم که انواع مختلف کربوهیدرات تأثیرات متفاوتی بر سلامتی دارند؛ از وزن گرفته تا انرژی و سطح قند خون. اما ما می خواستیم ببینیم این تفاوت ها در بلندمدت چه معنایی دارند. یافته های ما نشان می دهد که کیفیت کربوهیدرات ها ممکن است نقش مهمی در پیری سالم ایفا کند.

اگرچه این یافته ها جدید به نظر می رسند، اما در واقع به انبوهی از مطالعات قبلی اضافه می شوند که تأکید می کنند: فیبر، پادشاه کربوهیدرات هاست.

ابی چن می گوید: در هر نوع تحقیق تغذیه ای، تقریباً همیشه این نکته ثابت است که محتوای فیبر رژیم غذایی با شاخص های سلامت چه از نظر متابولیک، چه از نظر سلامت قلب و عروق یا هر معیار دیگری در ارتباط است.

فیبر نه تنها به تنظیم حرکات روده کمک می کند، بلکه باکتری های مفید روده (پروبیوتیک ها) را تغذیه می کند. همچنین خطر بیماری های قلبی و سرطان روده بزرگ را کاهش می دهد و حتی به بهبود عملکرد شناختی کمک می کند.

دکتر کری کرویتزر، متخصص سالمندی و تغذیه در دانشگاه USC نیز تأکید می کند که دریافت فیبر از منابعی مثل غلات کامل، میوه ها و سبزیجات، حبوبات، و مغزها و دانه ها همچنین ویتامین ها و مواد معدنی مهمی مانند آهن و ویتامین های گروه B را هم فراهم می کند.

با توجه به فواید اثبات شده فیبر، بهتر است آن را در رژیم غذایی خود در اولویت قرار دهید. کمتر از 10٪ آمریکایی ها میزان توصیه شده روزانه فیبر (14 گرم به ازای هر 1000 کالری) را دریافت می کنند.

چن می گوید: برای افزایش مصرف فیبر، بهتر است رویکرد خود را تغییر دهید. به جای اینکه بپرسید چه چیزی را باید حذف کنم؟ بپرسید: چه چیزی مفید است که می توانم به غذایم اضافه کنم؟

او هشدار می دهد: تمرکز زیاد بر ممنوعیت ها، اغلب به احساس گناه و رژیم های محدودکننده می انجامد. در عوض، راهی برای اضافه کردن یک میوه به صبحانه، یک سبزی به میان وعده یا یک دانه کامل به شام پیدا کنید.

دکتر کرویتزر نیز توصیه می کند رنگین کمان بخورید ! یعنی از تنوع رنگی مواد غذایی گیاهی بهره ببرید تا هم فیبر و هم ریزمغذی های گوناگون را دریافت کنید. همچنین خواندن برچسب مواد غذایی برای آگاهی از مقدار فیبر مفید است.

در نهایت، تغییر عادات غذایی ممکن است برای افراد میانسال دلهره آور یا حتی بی فایده به نظر برسد. اما تغییرات کوچک امروز، می توانند سال های زیادی به عمر شما اضافه کنند.

کرویتزر می گوید: خیلی ها فکر می کنند سرنوشتشان از پیش تعیین شده است و کنترلی بر آن ندارند. اما واقعیت این است که می توانید همین حالا تغییراتی ایجاد کنید که احتمالاً عمرتان را افزایش دهند.