تازه ترین اخبار حکایت از آن دارد که داستان مهدی طارمی در اینتر تمام شده و مهاجم تیم ملی کشورمان به زودی باید راهی باشگاهی دیگر شود.

در تابستان کادرفنی اینتر تغییر کرد و سیمونه اینزاگی که مهم ترین حامی طارمی در جوزپه مه آتزا به شمار می رفت راهی الهلال عربستان شد. به این ترتیب کریستین چیوو جای اینزاگی را گرفت که این موضوع کار را برای طارمی دشوار کرد.

بدشانسی بزرگ تر مهدی این بود که به دلیل لغو موقت پروازها، امکان همراهی اینتر در جام جهانی باشگاه ها را به دست نیاورد؛ جایی که شاید می توانست خودش را به کادرفنی جدید ثابت کند. هر چه هست، حالا نگاه ها به این بازیکن در اینتر مثبت نیست؛ مهاجمی که با وجود اثرگذاری اش، فقط 3گل به ثمر رسانده که فقط یکی از آنها در جریان بازی بوده است.

رسانه های ایتالیایی به طور مکرر از قرار گرفتن طارمی در فهرست فروش اینتر می نویسند و گفته می شود قیمتی هم که باشگاه بابت صدور رضایتنامه او خواسته، 10میلیون دلار است. به این ترتیب به احتمال زیاد طارمی از اینتر جدا خواهد شد و خبر بدتر اینکه شاید فوتبال ایران در اتفاقی نادر، در 5لیگ برتر اروپا (آلمان، اسپانیا، انگلستان، ایتالیا و فرانسه) فاقد نماینده شود.

شایعه در مورد مقصد بعدی طارمی بسیار زیاد است. از مدتی قبل گفته می شد ناتینگهام فارست در لیگ برتر انگلستان خواهان به خدمت گرفتن این بازیکن است. در همین لیگ، از فولام هم به عنوان دیگر مشتری طارمی یاد می شود.

سایر تیم های علاقه مند به طارمی اما جزو 5لیگ معتبر اروپا نیستند؛ مثل بشیکتاش در ترکیه و البته خبری که به تازگی در مورد علاقه الوصل امارات به جذب این بازیکن منتشر شده. به طور کلی شرایط پیچیده است و هنوز نمی شود حدس زد طارمی سر از کجا در می آورد، اما چنان که گفتیم احتمال خالی شدن دست ایران در مهم ترین لیگ های قاره سبز وجود دارد؛ جایی که زمانی جولانگاه ستاره های پرشمار ما، مخصوصا در بوندس لیگای آلمان یا حتی لیگ های اسپانیا و ایتالیا بود، اما حالا ممکن است تا مدتی نامعلوم هیچ فوتبالیستی آنجا نداشته باشیم.

سردار آزمون فصل گذشته با رها کردن لورکوزن و رم، گزینه آسان تر را برگزید و به لیگ امارات رفت، مشابه تصمیمی که سامان قدوس هم گرفت. ورودی خاص دیگری هم نداشته ایم و بیشتر لژیونرهای این سالیان ما در لیگ سطح پایین روسیه توپ می زنند.

این شرایط زمانی تأسف بارتر می شود که به وضعیت رقبای سنتی و حیثیتی در قاره نگاه کنیم؛ جایی که ژاپن حدود 20بازیکن در 5لیگ معتبر اروپا دارد و این عدد در مورد کره جنوبی حدود 10بازیکن است.

از استرالیا هم 9بازیکن در این لیگ ها شاغل هستند و حتی عراق هم فصل گذشته در لیگ برتر انگلستان و باشگاه ایپسویچ نماینده داشت. همان ازبکستانی که چندماه پیش علیرضا جهانبخش به طعنه در موردشان گفت بازیکنان این کشور هیچ گاه در لیگ های مهم توپ نزده اند، امروز خوسونوف را در منچسترسیتی دارد و الدر شاه مرادوف را هم در خط حمله رم می بیند.

وضعیت فعلی فوتبال ایران، یک زنگ خطر بزرگ برای آینده است که حتما باید جدی گرفته شود.