به نقل از ایرنا، این نظامی که هویتش برای جلوگیری از برخورد نهادهای نظامی اسراییلی محفوظ مانده، به اسکای نیوز گفت: دستور روشن بود؛ هر کسی وارد منطقه ممنوعه شود، باید کشته شود. مهم نیست چه کسی باشد. اگر داخل آن منطقه باشد، یعنی خطرناک است و باید کشته شود.

وی افزود: در مناطقی که در نزدیکی محله های غیرنظامی مستقر بودیم، خانه ای از ساکنان آواره فلسطینی را تصرف و به عنوان محل استقرار انتخاب کردیم. دور آن خانه یک مرز خیالی تعریف کرده بودیم که به گفته فرماندهان، همه اهالی غزه از آن مطلع بودند و می دانستند نباید از آن عبور کنند. اما واقعاً چطور ممکن است آن ها از چنین چیزی مطلع باشند؟

او گفت: در عمل، هر کسی از این خط عبور می کرد، اغلب بلافاصله هدف گلوله قرار می گرفت؛ حتی نوجوانی که با دوچرخه عبور می کرد. فرماندهان همیشه می گفتند اگر کسی وارد این منطقه شود، یعنی می داند نباید اینجا باشد و بنابراین یک تروریست است. ولی من فکر نمی کنم این درست باشد. این فقط مردم فقیر و بی گناه هستند که واقعاً انتخابی ندارند.

این سرباز اسراییلی، منطقه استقرار خود را باریکه ای موسوم به دالان نتساریم معرفی کرد؛ یک نوار باریک از غرب تا شرق غزه که هدف آن قطع ارتباط شمال و جنوب این منطقه بود. او گفت که در آنجا برخی فرماندهان به دلخواه خود تصمیم می گرفتند که چه کسانی باید کشته شوند و چه کسانی دستگیر.

او یک نمونه را این گونه روایت می کند: مردی از خط عبور کرد و هدف گلوله قرار گرفت. ساعاتی بعد مرد دیگری آمد تا به او کمک کند. این بار فرمانده تصمیم گرفت او را زنده بگیرند. اما چند ساعت بعد دوباره دستور تغییر کرد: هر کسی از این خط عبور کند، مستقیماً تیراندازی شود.

این نظامی اسراییلی تصریح کرد که برخی فرماندهان به راحتی مرتکب جنایات جنگی و اقدامات وحشیانه می شوند بدون اینکه با تبعات آن مواجه شوند . به گفته او، فضای حاکم میان نظامیان اسراییلی مبتنی بر این تصور بود که هیچ کس در غزه بی گناه نیست.

او با اشاره به فضای بسته و خودسانسور جامعه اسراییلی افزود: در اسراییل بسیار دشوار است که از ارتش یا اقدامات آن انتقاد کنید. ارتش برای بسیاری بخشی از هویت و منزلت اجتماعی است. من نگرانم که با این اظهارات به چشم یک خائن یا طردشده نگاه کنند. اما فکر می کنم اگر آدم کاری بد کرده، باید با انجام کاری خوب آن را جبران کند. این کاری است که می خواهم انجام دهم.

وی تأکید کرد: این جنگ هم برای ما و هم برای فلسطینی ها بسیار ویرانگر است و باید پایان یابد. خیلی ها واقعاً نمی دانند دارند از چه چیزی حمایت می کنند. اگر دقیقاً بدانند چه اتفاقی می افتد، احتمالاً موافق آن نخواهند بود.

به گزارش ایرنا، رژیم صهیونیستی از 15 مهر 1402 جنگی ویرانگر را علیه نوار غزه آغاز کرد که تاکنون بیش از 57 هزار شهید و ده ها هزار مجروح برجای گذاشته است. این جنگ نه تنها موجب نابودی گسترده زیرساخت های این منطقه، از جمله بیمارستان ها، مدارس و شبکه های تأمین آب و برق شد، بلکه به آوارگی صدها هزار فلسطینی، کمبود شدید مواد غذایی و بحران انسانی بی سابقه ای منجر شده است.

تصاویر منتشرشده از غزه نشان دهنده ویرانی کامل محله های مسکونی، صف های طولانی مردم برای دریافت اندک کمک های بشردوستانه و بیمارستان هایی است که به دلیل نبود دارو و سوخت، قادر به ارائه خدمات درمانی نیستند.

در دی سال 1403، پس از هفته ها مذاکرات فشرده، توافقی برای آتش بس میان رژیم صهیونیستی و گروه های مقاومت فلسطینی به اجرا درآمد. این توافق شامل توقف درگیری ها و تبادل اسرا بود؛ اما رژیم اسراییل با نقض تعهدات خود، حملات گسترده ای را علیه مردم مظلوم فلسطین در غزه از سر گرفته و آمار شهدا به سرعت رو به افزایش است.