پرسپولیس اولین چالش جدی هاشمیان در برهه مربیگری به شمار می‌رود. گلزن سابق تیم ملی که کارنامه‌ای درخشان در هامبورگ، بوخوم، بایرن مونیخ و هانوفر داشت، مربیگری را در هالستنبک و سپس نیندورفر (در لیگ منطقه‌ای هامبورگ) آغاز کرد. هاشمیان پس از وقفه‌ای چهار ساله، به‌عنوان دستیار پیت ریمرز در تیم زیر 17 سال هامبورگ انتخاب شد و یک سال در این سمت مشغول به کار بود.

کمتر از یک سال بعد، پیشنهاد مربیگری تیم ملی فوتبال ایران به مهاجم سابق بوخوم رسید و او کنار مارک ویلموتس روی نیمکت تیم ملی نشست. پس از ویلموتس و با سرمربیگری دراگان اسکوچیچ؛ هاشمیان در کادر فنی باقی ماند و تا پایان انتخابی جام جهانی 2022، مربی تیم ملی به شمار می‌رفت. پس از بازگشت مهدی تاج و بازگرداندن کی‌روش، هاشمیان هم از تیم ملی جدا شد.

در سوی مقابل، پرسپولیس هم از فصلی می‌آید که بعد از سال‌ها هیچ جامی بالای سر نبرده و چیزی جز قهرمانی، هواداران این تیم را راضی نمی‌کند. رضا درویش بعد از جدایی یحیی گل‌محمدی تاکنون به سراغ سه مربی خارجی رفته که اوسمار لوس‌ ویرا با پرسپولیس قهرمان لیگ شد و گاریدو و کارتال، دستاوردی برای سرخپوشان به همراه نیاوردند.

به دنبال همین سالِ ناکام بود که مدیرعامل پرسپولیس با قدرت وارد نقل‌وانتقالات شد و عمده بازیکنان مورد نظر اسماعیل کارتال را به خدمت گرفت. در شرایطی که بارقه‌های امید در دل هواداران پرسپولیس زنده شده بود، کارتال عزم رفتن کرد و مشخص نیست بازیکنان تازه‌وارد پرسپولیس، مورد پسند هاشمیان باشند یا خیر.

سرمربی جدید پرسپولیس پیش‌تر، شرایط خود را با هانسی فلیک سرمربی فعلی بارسلونا مقایسه کرده که همانند خودش، از رده‌های پایه استارت زد و بعد از دستیاری، هدایت تیمی در اندازه بایرن مونیخ را بر عهده گرفت. هاشمیان که مدارک معتبر فوتبال اروپا را گرفته، گفته بود که در صورت مهیا بودن فضا علاقه‌مند است دانش و تجربیات خود را به جوانان انتقال بدهد و از این بابت حسرت می‌خورد.

حالا بهترین فرصت و بزرگترین چالش برای هاشمیان فرا رسیده تا او بتواند هم تجربیات خود را به جوانان انتقال بدهد و هم نامی برای خودش در رده مربیگری دست و پا کند. همانطور که موفقیت در پرسپولیس یک سکوی پرتاب برای آینده هاشمیان به شمار می‌رود، ناکامی در این جایگاه ممکن است مسیر مربیگری او را تغییر دهد.

انتهای پیام/