سوال: پس از حملات اسراییل و آمریکا چه چیزی از برنامه هسته ای ایران باقی مانده است؟ پنتاگون شب گذشته اعلام کرد این حملات پیشرفت شما را یک تا دو سال به عقب انداخته است. آیا این ارزیابی منصفانه ای است؟

به نظر من ابتدا باید درک کنیم چه اتفاقی افتاده است. آنچه رخ داد یک اقدام شنیع تجاوزکارانه از سوی رژیم اسراییل و سپس ایالات متحده علیه تمامیت ارضی و حاکمیت ملی ما بود. آنچه در طول دوازده روز گذشته اتفاق افتاد یک تجاوز غافلگیرانه و بی دلیل علیه ایرانیان بود. آنها بسیاری از هموطنان ما را به شهادت رساندند - نزدیک به هزار نفر در این اقدام جنگی شرورانه که بر ملت ما تحمیل شد جان باختند. تأسیسات هسته ای ما به شدت آسیب دیده اند.

نکته اینجاست که تأسیسات هسته ای ما تحت سخت گیرانه ترین بازرسی های آژانس بین المللی انرژی اتمی قرار داشتند، بنابراین هیچ بهانه ای برای آمریکا یا اسراییل جهت حمله به تأسیسات صلح آمیز هسته ای ما وجود نداشت. این اقدام بسیار بی پروا، غیرقانونی و جنایتکارانه بود. آنچه آنها انجام دادند ضربه ای مهلک به حقوق بین الملل، حاکمیت قانون و رژیم ان پی تی و همچنین به قطعنامه 2231 شورای امنیت سازمان ملل بود که در سال 2015 توسط خود ایالات متحده تهیه و ارائه شده بود. قطعنامه ای مورد اجماع که برنامه صلح آمیز هسته ای ایران از جمله غنی سازی را تأیید می کرد.

آنچه انجام شد ضربه ای بسیار قابل سرزنش به حاکمیت قانون بود. همچنین خیانت به دیپلماسی محسوب می شد. چرا این را می گویم؟ زیرا ما در میانه یک فرآیند دیپلماتیک بودیم. قرار بود یکشنبه آینده با آمریکایی ها در مسقط دیدار کنیم، اما ناگهان در روز جمعه کشور ما مورد این اقدام جنگی قرار گرفت.

در روزهای اول به خاطر دارید که آمریکایی ها و دیگران خود را از اسراییلی ها جدا کردند. حتی برخی از آنها ادعا کردند از این موضوع اطلاعی نداشتند. اما اکنون همه می فهمند که این یک نوع تقسیم کار بین اسراییلی ها و آمریکایی ها بود و سپس آمریکا نیز با حمله به تأسیسات صلح آمیز هسته ای ما به این تجاوز پیوست.

سوال: بنابراین آیا این خیانت به دیپلماسی محسوب می شود؟

دقیقاً همینطور است.

سوال: آیا این به معنای کنار گذاشتن دیپلماسی است؟ دیگر هیچ مذاکره ای با آمریکا نخواهید داشت؟ دیگر هیچ گفت وگویی درباره برنامه هسته ای شما انجام نخواهد شد؟

دیپلماسی هرگز پایان نمی پذیرد، حتی در اوج جنگ. وزیر امور خارجه آقای عراقچی به ژنو سفر کرد؛ با سه مقام اروپایی و رییس سیاست خارجی اتحادیه اروپا گفت وگو کرد. بنابراین ما همواره با شرکای اروپایی خود در ارتباط بوده ایم. اما نکته این است که باید از این تجربه درس بگیریم.

ما پنج دور با آمریکایی ها مذاکره کردیم. آنها پیشنهاد خود را ارائه دادند و ما نیز باید پیشنهاد خود را ارائه می دادیم - این همان چیزی بود که قرار بود روز یکشنبه انجام دهیم و این یک جلسه از پیش برنامه ریزی شده بود. بنابراین آنچه اتفاق افتاد - نمی توانم واژه بهتری از "خیانت" پیدا کنم - یک خیانت به دیپلماسی و فرآیند دیپلماتیک بود.

سوال: بنابراین به نظر شما در حال حاضر هیچ مذاکره ای با آمریکایی ها انجام نخواهد شد؟

در حال حاضر ما بر آنچه اتفاق افتاده متمرکز هستیم. مردم ما شوکه و خشمگین از آنچه رخ داده هستند. ما هنوز در حال برگزاری مراسم تشییع برای عزیزانی هستیم که در طول این دوازده روز تجاوز و دفاع در برابر آن از دست دادیم. بنابراین همه چیز در حال بررسی است، اما فکر می کنم در حال حاضر افکار عمومی آنقدر خشمگین است که هیچ کس حتی جرأت صحبت درباره مذاکره و دیپلماسی را ندارد.

سوال: وقتی زمان مناسب فرا برسد، آیا امکان بازگشت به مذاکرات با آمریکایی ها وجود دارد، علیرغم آنچه آنها انجام داده اند؟

همانطور که گفتم، دیپلماسی هرگز پایان نمی پذیرد. بنابراین باید صبر کنیم و ببینیم، زیرا نمی خواهیم شاهد تکرار آنچه خیانت به دیپلماسی نامیدیم باشیم.

سوال: دونالد ترامپ این هفته درباره مذاکرات با ایران صحبت می کند و پیشنهادات دیگری ارائه می دهد. او گفته اکنون زمان آن است که ایران برنامه هسته ای خود را رها کند و به صلح برسد - این به نفع مردم ایران خواهد بود. آیا این هفته یا هفته آینده مذاکره ای انجام خواهد شد؟

می بینید، ما بارها اینگونه اظهارات و پیشنهادات و درخواست ها برای گفت وگو را شنیده ایم. باز هم یادآوری می کنم که آمریکایی ها گفتند: "بله، ما روز 23 ژوئن با ایرانیان مذاکره خواهیم کرد." و در روز 23 ژوئن، اسراییلی ها به تأسیسات هسته ای و مناطق مسکونی ما حمله کردند. می دانید، آنها از ترکیبی از حملات جنایی مختلف استفاده کردند - مردم ما، اساتید دانشگاه ها، شخصیت های نظامی ما را ترور کردند.

بسیاری از غیرنظامیان عادی کشته شدند. بنابراین آنها از دیپلماسی صحبت می کردند، در حالی که همزمان در حال برنامه ریزی برای جنگ بودند.

سوال: بنابراین اجازه دهید این موضوع را بیشتر بررسی کنم. در مقطعی شما می گویید در آینده قابل پیش بینی - شاید نه این هفته یا هفته آینده - نمی توانید با آمریکایی ها مذاکره کنید. آیا فکر می کنید در چند هفته آینده امکان مذاکره مجدد با استیو ویتکاف، مذاکره کننده ارشد وجود دارد؟

پاسخ: می دانم که آنها به طور غیرمستقیم در تماس هستند. وزیر امور خارجه ایران با عمان، قطر و دیگران در حال گفت وگو است. همانطور که گفتم، دیپلماسی هرگز پایان نمی پذیرد. ما باید ببینیم چه اتفاقی می افتد. باید مطمئن شویم که شاهد تکرار 23 ژوئن نباشیم، زمانی که خود را برای دور دیگری از مذاکرات آماده می کردیم، اما ناگهان انفجارها رخ داد.

سوال: اما چه تعهدات مشخصی از آمریکایی ها می خواهید قبل از اینکه آماده بازگشت به مذاکرات شوید؟

بقایی: به صراحت بگویم، آنها باید نشان دهند که واقعاً به دیپلماسی پایبند هستند. دیپلماسی نباید مورد سوءاستفاده قرار گیرد یا به عنوان ابزاری برای فریب یا نوعی جنگ روانی علیه مخالفان استفاده شود.

سوال: زیرا اسراییلی ها نشانه هایی بروز می دهند که ممکن است برای حملات بیشتر بازگردند. دیروز یکی از وزرای آنها گفت سیاست اجرایی برای حفظ برتری خود خواهند داشت - همانطور که به طور مؤثری در حمله به پروژه های موشکی بالستیک و هر نشانه ای از پروژه های هسته ای نشان دادند. به نظر می رسد اسراییل هنوز کارش تمام نشده است. آیا برای شما تمام شده است؟

به شما اطمینان می دهم که نیروهای نظامی قدرتمند ما آماده هرگونه ماجراجویی از این دست هستند.

سوال: اگر دوباره به شما حمله کنند چه اتفاقی می افتد؟

مطمئناً همانطور که در دو هفته گذشته نشان دادیم پاسخ خواهیم داد. عزم خود را برای دفاع از ملت و کرامت خود با تمام قوا نشان دادیم. این همان کاری است که هر ملتی در برابر حمله ناعادلانه انجام می دهد.

سوال: بنابراین چه چیزی را می توانم یادداشت کنم زیرا شما تلافی کردید؟ گفته می شود توازن قوای نظامی به نفع شماست.

به شما اطمینان می دهم که نیروهای نظامی قدرتمند ما آماده هرگونه ماجراجویی از این دست هستند.

سوال: اگر دوباره به شما حمله کنند چه خواهد شد؟

قطعاً همانطور که در دو هفته گذشته نشان دادیم پاسخ خواهیم داد. توانایی خود را در دفاع از ملت و کرامت خود با تمام قوا نشان داده ایم - همانطور که هر ملتی در برابر حمله ناعادلانه انجام می دهد.

سوال: بنابراین چه چیزی را می توانم یادداشت کنم زیرا شما تلافی کردید، اما گفته می شود توازن قوای نظامی به نفع شماست.

این تلافی نبود؛ این اعمال حق ذاتی دفاع از خود تحت ماده 51 بود. بنابراین آنچه آنها انجام دادند نقض صریح ماده 2 بند 4 منشور ملل متحد بود و آنچه ما انجام دادیم اعمال دفاع از خود بود و این مرا واقعاً خشمگین می کند وقتی واکنش برخی کشورهای اروپایی از جمله بریتانیا را می بینم که به نوعی سعی می کنند جنایت اسراییل را توجیه و قانونی جلوه دهند با این ادعا که این یک اقدام پیشگیرانه نظامی دفاعی بود یا اینکه اسراییل نگرانی هایی درباره آینده برنامه هسته ای ایران دارد.

بیایید یک قاعده حقوق بین الملل یا یک اصل اخلاقی به من نشان دهید که به هر بازیگری اجازه می دهد به کشوری دیگر حمله کند صرفاً به این دلیل که گمان می کنند شاید در آینده اتفاقاتی رخ دهد. بنابراین این اقدام غیرقانونی بود. و دلیل تأکید من بر این موضوع این است که می خواهم شما - در اروپا و بریتانیا - بفهمید که این یک جنگ ناعادلانه و تجاوزی بود که بر ایرانیان تحمیل شد.

هر عضو جامعه بین المللی، هر عضو سازمان ملل متحد مسئولیت دارد واکنش نشان دهد. چرا؟ زیرا در سال 1945، منشور ملل متحد با این هدف تدوین شد که "نسل های آینده را از بلای جنگ نجات دهیم" - این واقعیتی بود که نازیسم آلمان بر کل جهان تحمیل کرد. بنابراین این سند قرار بود مبنایی برای زندگی نسل های آینده در صلح باشد.

و اکنون این سند نادیده گرفته می شود زیرا اسراییلی ها با مصونیت کامل هرچه می خواهند انجام می دهند. فکر می کنم آنچه آنها علیه ایران انجام دادند ادامه رفتارشان در غزه، کرانه باختری، سوریه، لبنان و سایر نقاط بود. اگر اروپایی ها، اگر غرب، اگر جامعه بین المللی در برابر جنایاتی که در غزه مرتکب می شدند - جایی که یک نسل کشی کاملاً مشهود در جریان است - قاطعانه واکنش نشان می دادند، فکر می کنم اسراییل دو بار فکر می کرد قبل از اینکه جرات حمله به یک کشور مستقل در خلیج فارس را داشته باشد.

سوال: فقط برای شفافیت - پس از سال ها مشاهده، آنها می خواهند بدانند: آیا ایران در یک دوراهی قرار دارد؟ اگر می خواهید بدانیم آیا قصد دارید به غنی سازی اورانیوم تا سطح سلاح هسته ای بازگردید؟

آیا ما هرگز چنین چیزی داشته ایم؟ یکی از این اطلاعات نادرست این است که ایران اورانیوم را برای سطح سلاح هسته ای غنی سازی می کند - این به سادگی دروغ است.

سوال: خوب، 60 درصد سطحی است که هیچ کس برای مصارف غیرنظامی به آن نیاز ندارد.

این سطح سلاح هسته ای نیست. نکته این است که معیار یا ملاک برای اطمینان از صلح آمیز بودن برنامه هسته ای یک کشور چیست؟ ما یک ناظر داریم - آژانس بین المللی انرژی اتمی. اگر موافقید که آژانس مرجع ذیصلاح برای ارزیابی صلح آمیز بودن برنامه هسته ای یک کشور است، لطفاً به گزارشات آنها مراجعه کنید. از سال 1981 تاکنون، آنها 90 گزارش درباره برنامه هسته ای ایران داشته اند.

در سال 1984، برای اولین بار اسراییل گفت: "ما قصد داریم سلاح هسته ای داشته باشیم." 1984. اکنون، 40 سال بعد، آنها هنوز همان حرف را تکرار می کنند. یک سرنخ، یک مدرک در گزارش آژانس به من نشان دهید که ایران در حال انحراف به سمت تسلیحاتی کردن برنامه هسته ای خود است - فقط یک سرنخ نشان دهید. چنین چیزی وجود ندارد.

آنچه آنها حتی در آخرین گزارش گفتند این بود که در سال 2000 - 20 سال پیش - اتفاقاتی در جریان بوده که ایران نتوانسته توضیح دهد. آنها در مورد عدم پایبندی صحبت نکردند؛ در مورد انحراف صحبت نکردند. اما E3 و آمریکا از این گزارش سوءاستفاده کردند تا قطعنامه ای تهیه کنند و "عدم پایبندی" را در آن گنجاندند، در حالی که هیچ اشاره ای به چنین واژه ای در گزارش گروسی وجود ندارد.

بنابراین نکته من این است: ما هرگز به دنبال سلاح هسته ای نبوده ایم. ما یک فتوای رهبری داریم. به شما چیز دیگری هم می گویم - از این زاویه به موضوع نگاه کنید: ما تحت فشار بوده ایم، دانشمندان ما ترور شده اند. اگر می خواستیم تسلیحاتی کنیم، می توانستیم خیلی زودتر این کار را انجام دهیم. ما تحریم ها را تحمل کردیم؛ تحت قطعنامه های شورای امنیت سازمان ملل از سال 2006 تا 2011 بودیم و موفق شدیم به این برجام برسیم.

هرگز در سطح رهبری ما کسی نگفته است که ما می خواهیم این کار را انجام دهیم - ما حتی هیچ تهدیدی مبنی بر حرکت به سمت سلاح هسته ای نکرده ایم. بنابراین شما با ملتی طرف هستید که مواضع اصولی آن همچنان محکم است، و واقعاً بسیار تأسف بار است که سیاستمداران غربی همواره از مواضع پوششی و جنگ طلبانه اسراییل علیه ایران حمایت کرده اند، و این بهانه - برنامه هسته ای ما به عنوان بهانه - صرفاً برای تحت فشار قرار دادن ایران و در نهایت حمله به ایران ایجاد کرده اند.

سوال: آیا اکنون این وضعیت تغییر کرده است؟ زیرا شما می گویید معتقدید برخلاف تمام قوانین بین المللی مورد حمله قرار گرفته اید، ممکن است بخواهید از خود دفاع کنید. آیا فکر می کنید اکنون منطقی است که به دنبال ساخت سلاح هسته ای باشید؟ اگر اکنون همکاری خود را با آژانس، ناظر هسته ای، متوقف کنید، برخی افراد می گویند که آنها استعفا داده اند - آنها می خواهند سلاح هسته ای بسازند. آیا این چیزی است که اکنون در حال رخ دادن است؟

پاسخ : ما هنوز عضو ان پی تی هستیم. ما به توافقنامه های تضمینی خود پایبندیم. قانونی که مجلس تصویب کرد در واکنش به آنچه برای ایرانیان اتفاق افتاده بود - این قانون نمایانگر خشم و خواسته های مردم ما در واکنش به بی عدالتی ای است که پس از حمله اسراییل و آمریکا به تأسیسات هسته ای ما نشان دادند.

نکته این است که اکنون همکاری ما با آژانس از طریق شورای عالی امنیت ملی ما انجام خواهد شد. بنابراین پایانی بر همکاری ما وجود ندارد - تعلیق وجود دارد، شرایط ایمن وجود دارد، زیرا ما کاملاً حق داریم روش همکاری خود با آژانس را بازنگری کنیم.

نکته دیگر که بسیار مهم است این است: آیا کسی می تواند ایمنی و امنیت بازرسان را در شرایط فعلی، که تأسیسات ما آسیب دیده اند، تضمین کند؟ خطر تشعشعات، خطر آلودگی محیط زیست وجود دارد.

فکر می کنم آنچه آنها انجام دادند - بسیار بی پروا، غیرقانونی و جنایتکارانه - حمله به یک تأسیسات هسته ای تحت نظارت آژانس بود. این تأسیسات فعال بود. بنابراین برخی سعی می کنند این را با آنچه اسراییل در سال 1981 علیه تأسیسات عراق انجام داد مقایسه کنند، اما آن یکی در حال ساخت بود. برنامه هسته ای ما کاملاً قانونی بوده؛ توسط قطعنامه شورای امنیت سازمان ملل تأیید شده است. بنابراین آنچه آمریکا و اسراییل انجام دادند نقض صریح آن قطعنامه نیز بود.

سوال: دولت شما در دهه های گذشته برای متحدانی مانند حزب الله و حوثی ها و برای این پروژه هسته ای هزینه کرده است. دولت شما پول زیادی برای این متحدان هزینه کرده که اکنون به شدت تضعیف شده اند، و پروژه هسته ای نیز توسط دونالد ترامپ به شدت آسیب دیده است. آیا اکنون زمان یک استراتژی جدید است؟ آیا اکنون زمان یک استراتژی متفاوت برای ایران است؟

این باز هم همان روشی است که آنها همه چیز را تحریف می کنند. آنچه ما در مورد برنامه هسته ای خود انجام داده ایم بخشی از برنامه ملی ما برای توسعه بوده است. در دید غربی ها، یک برنامه هسته ای فقط برای ساخت سلاح است.

سوال: پس برای چیست؟

برای مصارف صلح آمیز است.

سوال : به چه چیزی نیاز دارید؟

خوب، به شما می گویم. فکر می کنم این هم یک تحریف دیگر است وقتی مایک پامپئو یا رییس جمهور ترامپ می گویند: "ایرانیان سوخت فسیلی زیادی دارند، نفت زیادی دارند، آنها به هیچ برنامه هسته ای برای مصارف صلح آمیز نیاز ندارند." ما می توانیم همین را درباره آمریکا بگوییم. آمریکا نیز سوخت فسیلی زیادی دارد، همانطور که بسیاری از کشورهای دیگر دارند. فکر می کنم این صرفاً نوعی تحریف است.

سوال : هیچ کس اورانیوم را تا 60 درصد برای چیزی غیر از اهداف نظامی غنی سازی نمی کند. چرا شما این کار را می کنید؟

من در مورد برنامه هسته ای ما به شما می گویم. آیا می دانید برنامه هسته ای ما از چه زمانی آغاز شد؟ پس از انقلاب نبود؛ در دهه 1960 بود. و می دانید، اولین رآکتور هسته ای - رآکتور تحقیقاتی تهران - توسط آمریکایی ها ساخته و توسعه داده شد؟

سوال: این تاریخ است. چرا ایران اکنون اورانیوم را تا 60 درصد غنی سازی می کند؟

شما نمی توانید تاریخ را فراموش کنید زیرا مردم در غرب می گویند که خوب، انقلاب اسلامی این برنامه هسته ای را برای تسلیحاتی کردن ایجاد کرد. این درست نیست. خود آمریکایی ها در دهه 1970 به ایران توصیه کردند که شما حداقل به نه رآکتور هسته ای نیاز دارید تا نیازهای روزافزون انرژی و توسعه خود را تأمین کنید. بنابراین ما با آلمان، فرانسه قرارداد داشتیم - می دانید، بوشهر قرار بود توسط آلمان ساخته شود؟ پس از انقلاب، آنها یکجانبه از این قرارداد خارج شدند. ما مجبور شدیم به روس ها مراجعه کنیم و تلاش کنیم آن را بسازیم.

هیچ کس نمی تواند ادعا کند که برنامه هسته ای ما برای چیزی غیر از اهداف صلح آمیز بوده است. و شما بهتر از من می دانید که یک برنامه هسته ای برای اهداف بسیار زیادی - اهداف صلح آمیز - کاربرد دارد. لطفاً بدانید، ما عضو ان پی تی هستیم. در سال 1968 ان پی تی را امضا کردیم؛ در سال 1970 این معاهده را تصویب کردیم. و در سال 1974 ایران کشوری بود که خاورمیانه را از سلاح هسته ای پاک اعلام کرد - و از سال 1974 تاکنون ما برای این ابتکار تلاش کرده ایم.

سوال: فقط برای بازگشت به آنچه اخیراً اتفاق افتاده - چه چیزی از آن برنامه اکنون باقی مانده است؟ آیا هنوز اورانیوم غنی شده ای در جایی در ایران دارید یا همه آن کاملاً نابود شده است؟ آیا منصفانه است که بگوییم، همانطور که دونالد ترامپ گفته، کاملاً نابود شده است؟

سطح خسارت، برای من به عنوان یک دیپلمات، صادقانه بگویم، مشخص نیست. زیرا آنها یک هفته پیش به تأسیسات ما حمله کردند، و مردم ما، سازمان انرژی اتمی ما، هنوز با نهایت دقت و احتیاط در حال ارزیابی آنچه اتفاق افتاده است هستند - زیرا خطر تشعشعات، خطر نشت مواد خطرناک وجود دارد. بنابراین آنها باید بسیار مراقب باشند به دلیل پیامدهای زیست محیطی و سلامتی. این چیزی است که مردم ما با دقت بسیار در حال ارزیابی آن هستند.

سوال: آیا هنوز این امکان وجود دارد که 400 کیلوگرم اورانیوم غنی شده در جایی داشته باشید، همانطور که ارزیابی سیا نشان می دهد؟

همانطور که گفتم، این چیزی است که سازمان انرژی اتمی با دقت در حال بررسی آن است - آنچه بر سر آن آمده است. زیرا همانطور که گفتم، کل این وضعیت به طور "غافلگیرانه ای" در میانه مذاکرات دیپلماتیک ما با ایالات متحده رخ داد. فقط یک هفته پس از حمله آمریکایی ها به تأسیسات هسته ای ماست.

سوال: اما برنامه این است که اگر آن را زیر آوار پیدا کنید، همه را دوباره جمع کنید و به کار قبلی خود بازگردید؟

همانطور که گفتم، آنچه اکنون برای ما فوریت دارد این است که مطمئن شویم هیچ خطر زیست محیطی، هیچ پیامد زیست محیطی بر مردم یا محیط زیست ما تأثیر نمی گذارد. بنابراین اکنون بر درک آنچه اتفاق افتاده و سطح خسارت متمرکز هستیم.

سوال : آیا رد نمی کنید که از این وضعیت خارج شوید و به کار قبلی خود - غنی سازی اورانیوم با سانتریفیوژها و ساخت ذخایر اورانیوم غنی شده - بازگردید؟

ما عضو ان پی تی هستیم. تا زمانی که عضو ان پی تی هستیم، باید بتوانیم از حقوق هر کشور عضو این معاهده برخوردار شویم. بنابراین مگر اینکه کشورهای غربی بیایند و بگویند: "خوب، بیایید یک بازسازی کامل در کل رژیم ان پی تی داشته باشیم" - زیرا تحت ان پی تی فعلی هر کشور عضو حق قانونی برای استفاده های صلح آمیز از انرژی هسته ای دارد.

سوال: اسراییل به این احترام نمی گذارد. اسراییل می گوید اگر ببینند شما بازمی گردید، دوباره به شما حمله خواهند کرد. آیا می توانید با این تهدید زندگی کنید؟ تهدید مداوم، واقعاً - حملات، جنگ افروزی های بی قانون، جنگ سال ها ادامه می یابد و سپس دوباره حمله می کنند.

این نکته اصلی است. می بینید، فکر می کنم جامعه بین المللی باید پیامدهای این رفتار نادرست اسراییل در منطقه ما را درک کند. اسراییل عضو ان پی تی نیست. به هر حال، قطعنامه 487 وجود دارد که در سال 1981 توسط شورای امنیت سازمان ملل تصویب شد.

هیچ یک از اینها آنها را متوقف نکرده است، اینطور نیست؟ و اگر شما کنترل ارزیابی خود را از دست داده اید، این مسئولیت حامیان و مدافعان اسراییل را سنگین تر می کند - زیرا اگر می خواهند پایانی بر جنگ ها و هرج و مرج در منطقه ما ببینند، باید اسراییل را کنترل کنند.

سوال: چقدر نگران هستید که اسراییلی ها می گویند تا زمانی که این روند ادامه دارد به حمله به شما ادامه خواهند داد؟

ما با نیروی نظامی خود از خود دفاع خواهیم کرد.

سوال: همانطور که به ما گفتید، واکنشی که در پاسخ به سخنان اسراییل نشان دادید - آیا این بهترین کاری است که ایران می تواند از نظر نظامی انجام دهد یا چیزهای بیشتری برای نگرانی وجود دارد؟

البته ما هر آنچه بتوانیم انجام خواهیم داد زیرا این حق و مسئولیت ماست. و فکر می کنم این نه تنها در دفاع از کشورمان، بلکه در دفاع از منطقه ما در مقابل خونریزی و ناامنی است. می دانید پس از حمله اسراییل به ایران چه اتفاقی افتاد؟

کشورهای این منطقه به شدت نگران پیامدها هستند زیرا می دانند اگر اسراییل کنترل نشود، به تهدید و استفاده از زور علیه سایر کشورها ادامه خواهد داد. این الگوی آنهاست - از سال 1948 تاکنون، آنها به معنای واقعی کلمه به همه همسایگان خود حمله کرده اند، اینطور نیست؟ بنابراین نکته این است که کسانی که از اسراییل حمایت می کنند، کسانی که به تکرار سخنان توجیه گرانه درباره رفتار اسراییل ادامه می دهند، باید بفهمند که اگر به این روش ادامه دهند، منطقه ما شاهد ناامنی و جنگ های بیشتری خواهد بود.

بنابراین بله، الگوی رفتار اسراییل روشن است. اما این بدان معناست که ایالات متحده، غربی ها، کشورهای اروپایی، باید مسئولیت خود را انجام دهند. و این تنها یک مسئولیت اخلاقی نیست - یک مسئولیت تحت حقوق بین الملل است. در غیر این صورت، حمایت آنها از اسراییل نشان می دهد که آنها قصد دارند از تمام ساختار حقوق بین الملل که پس از جنگ جهانی دوم ایجاد کردند خداحافظی کنند.