نتایج تازه‌ترین نظرسنجی‌ها و تحلیل‌های منتشرشده در رسانه‌های انگلیس حاکی از آن است که محبوبیت «کی‌یر استارمر» نخست‌وزیر انگلیس، به پایین‌ترین سطح خود رسیده و هم در افکار عمومی و هم در درون حزب کارگر با بحران مشروعیت روبه‌رو شده است؛ بحرانی که جایگاه سیاسی او را بیش‌ازپیش متزلزل و فشارها برای تغییر در رهبری حزب را تشدید کرده است.

به‌گزارش ایرنا، دو نماینده حزب حاکم کارگر انگلیس که خواسته‌اند نام آنها فاش نشود، به شبکه اسکای‌نیوز گفته‌اند که اگر دولت عملکرد ضعیف خود را ادامه دهد، استارمر ممکن است طی ماه‌های آینده از مقام نخست‌وزیری کنار گذاشته شود.

بر اساس این گزارش، یکی از این منابع که عضو دولت فعلی است، تصریح کرده «سطح نارضایتی و یأس در میان بدنه حزب به‌اندازه‌ای است که حتی در سال اول نخست‌وزیری نیز احتمال برکناری استارمر مطرح شده است». اسکای‌نیوز به نقل از این افراد نوشته است که شکست احتمالی حزب کارگر در انتخابات محلی سال آینده در ولز، اسکاتلند و لندن می‌تواند پایان کار استارمر در داونینگ‌استریت باشد.

آمارها نشان می‌دهد که محبوبیت حزب حاکم کارگر از انتخابات سراسری پارسال تاکنون با کاهش 10 واحدی مواجه شده و از 34 درصد به 24 درصد رسیده است. این بزرگ‌ترین سقوط ثبت‌شده برای یک حزب حاکم در سال نخست پس از پیروزی انتخاباتی طی سه دهه اخیر به‌شمار می‌رود.

نارضایتی از دولت استارمر تنها به فضای عمومی محدود نمی‌شود و در جریان رای‌گیری اخیر پارلمان درباره لایحه جنجالی اصلاح نظام رفاهی نیز ده‌ها نماینده حزب کارگر به برنامه دولت رای منفی دادند. این لایحه اگرچه از سد پارلمان عبور کرد اما همان زمان تحلیل‌گران درباره سراشیبی محبوبیت استارمر هشدار دادند..

بر اساس نظرسنجی موسسه ایپسوس که رضایت عمومی از نخست‌وزیران انگلیس را از دهه 1970 به‌طور منظم اندازه‌گیری می‌کند، تنها 19 درصد شهروندان انگلیسی از عملکرد استارمر رضایت دارند. این در حالی‌ است که 73 درصد از عملکرد او ناراضی هستند و در نتیجه، میزان رضایت خالص (Net Satisfaction) او به منفی 54 رسیده است؛ عددی که بدترین عملکرد ثبت‌شده برای یک نخست‌وزیر در سال نخست تصدی محسوب می‌شود.

پیش از این، گوردون براون در سال 2008 با منفی 48، و ریشی سوناک در سال 2023 با منفی 37 پایین‌ترین امتیازات را داشتند. حتی مارگارت تاچر، با تمام مخالفت‌ها در دهه 1980، در سال نخست نخست‌وزیری خود تنها به منفی 7 رسید.

در کنار افول دولت حزب کارگر، حزب محافظه‌کار (بعنوان دومین حزب سیاسی انگلیس) نیز با کاهش شدید حمایت مردمی روبروست و طبق نظرسنجی‌ها، تنها 18 درصد از رأی‌دهندگان از این حزب حمایت می‌کنند. در مقابل، حزب راستگرای اصلاح انگلیس با 29 درصد حمایت در رتبه اول ایستاده است.

افزایش هم‌زمان محبوبیت احزاب کوچک مانند سبزها و لیبرال‌دموکرات‌ها نیز نشان از تغییرات بنیادین در چشم‌انداز سیاسی انگلیس دارد و افکار عمومی در حال فاصله گرفتن از دو حزب اصلی سنتی هستند.

برخی منابع داخلی حزب کارگر از احتمال تغییر رهبری پس از انتخابات محلی سال آینده خبر می‌دهند، مگر آن‌که دولت بتواند دستاوردی ملموس و قابل دفاع برای ارائه به مردم داشته باشد. در شرایطی که بحران معیشتی، ناکامی‌های سیاست رفاهی، و شکاف درون‌حزبی هر روز پررنگ‌تر می‌شود، بسیاری معتقدند شمارش معکوس برای پایان دوره نخست‌وزیری استارمر به‌طور جدی آغاز شده است.