به نقل از صد آنلاین، زنبورها از جمله حشراتی هستند که در صورت احساس خطر اقدام به نیش زدن می کنند. زنبورهای مختلف مانند زنبور عسل و زنبورهای زرد و قرمز از نظر نحوه گزش تفاوت هایی دارند، زنبور عسل تنها یک بار می تواند نیش بزند، زیرا نیش آن در پوست باقی می ماند و به کیسه ای حاوی سم متصل است که پس از گزش نیز با انقباضات خود به تزریق سم ادامه می دهد. در مقابل، زنبورهای زرد و قرمز قادرند چندین بار نیش بزنند.

علائم ناشی از زنبور گزیدگی ممکن است به دو صورت موضعی و عمومی ظاهر شوند. واکنش موضعی معمولاً با قرمزی، تورم و خارش در محل گزش همراه است. اما در برخی افراد، به ویژه کسانی که سابقه حساسیت دارند، واکنش عمومی نیز ممکن است بروز کند.

این علائم می تواند شامل کهیر منتشر در سراسر بدن، ورم در ناحیه دهان، زبان یا گلو، تنفس دشوار و صدادار، تهوع، استفراغ، دل درد شدید و حتی شوک حساسیتی باشد که در موارد شدید می تواند تهدیدکننده جان فرد باشد.

در صورت بروز زنبورگزیدگی، اولین اقدام حفظ ایمنی محیط و آرام سازی فرد آسیب دیده است. سپس باید وضعیت هوشیاری، تنفس و گردش خون بررسی شود. اگر نیش زنبور عسل هنوز در پوست باقی مانده، باید سریعاً با احتیاط خارج شود، زیرا تأخیر در این کار موجب ورود بیشتر سم به بدن می شود.

استفاده از کمپرس سرد بر روی محل گزش می تواند به کاهش درد، تورم و قرمزی کمک کند. همچنین باید محل گزش را با آب و صابون شست وشو داده و اگر ناحیه گزیده شده در دست یا پا باشد، آن عضو را بالاتر از سطح قلب قرار داد تا از ورم بیشتر جلوگیری شود.

لازم به ذکر است که نیش زنبور پادزهر خاصی ندارد. اما اگر پس از گزش علائم حساسیتی عمومی مانند تنگی نفس، کهیر گسترده، ورم زبان یا گلو و دل درد شدید مشاهده شد، لازم است فرد هرچه سریع تر با اورژانس 115 تماس بگیرد یا به نزدیک ترین مرکز درمانی مراجعه کند، زیرا چنین واکنشی می تواند نشانه شوک آنافیلاکسی باشد که نیاز به مداخله فوری پزشکی دارد.