تحریریه پارسینه: روز و شب محرم برای ایرانیان گره خورده است با توزیع انواع و اقسام نذری؛ محال است پایتان به هییت ها و روضه ها باز شود و از شما با خوراکی های مختلف پذیرایی نکنند؛ از شربت خنک و گوارا گرفته تا توزیع ناهار و شام نذری. نذری دادن در ایام سوگواری حضرت اباعبدالله سابقه دیرینه دارد و از سال های گذشته همیشه وجود داشته است. در سال های اخیر، اما بشقاب ها و لیوان هایی که در هیئت های مختلف استفاده می شوند، دیگر کنار گذاشته شده اند و جای خود را به ظروف یکبار مصرف داده اند؛ ظروفی پلاستیکی که در برخی از نقاط پس از پایان یافتن مراسم روضه در کوچه و خیابان های شهر به حال خود رها می شوند و البته این امر تبعات زیادی را به همراه دارد. حالا ظروف یکبار مصرف به پای ثابت مراسم های عزاداری تبدیل شده اند و به دلیل سهولت استفاده و تنوع و همچنین قیمت نسبتا ارزان، تقاضای بسیار زیادی برای استفاده از آنها وجود دارد.

این درحالی است که مطابق گزارش ها و آمارهای موجود، میزان پلاستیک های تولیدی در ایران بیش از 180 هزار تن در سال تخمین زده شده که بر این مبنا هر فرد به طور متوسط روزانه 3 پلاستیک وارد چرخه محیط زیست می کند.همچنین بالا بودن سرانه مصرف ظروف پلاستیکی در ایران باعث شده تا نام کشورمان نیز در بین 10 کشور نخست پرمصرف ظروف یک بار مصرف پلاستیکی قرار گیرد. بر اساس آمارها، مصرف سرانه هر ایرانی در استفاده از ظروف یک بار مصرف بین 3 تا 4 کیلوگرم در سال است. آنطور که رسانه ها گزارش داده اند طبق تحقیقات انجام شده بیش از 177 هزار تن پلاستیک در هر سال در کشورمان تولید و استفاده می شود که ایران را به چهارمین کشور تولید کننده و استفاده کننده از ظروف یک بار مصرف و پلاستیکی تبدیل کرده است. براساس آمار ایران 3 برابر میانگین جهانی ظروف یک بار مصرف و پلاستیکی استفاده می کند. طبق آمار هر ایرانی روزانه به طور میانگین 3 کیسه پلاستیکی استفاده می کند که متوسط عمر استفاده از هر کیسه، تنها 12 دقیقه است و بعد دور انداخته می شود. جالب اینکه برای تولید یک کیسه پلاستیکی، همان قدر آب و انرژی و برق و کارگر خرج می شود که برای یک کالای پایدارتر استفاده شده است! جالب تر اینکه اکثر ایرانی ها بدون اینکه بدانند ماهیانه 3 الی 4 میلیون تومان از درآمد خود را به کیسه های پلاستکی اختصاص می دهند. ناگفته نماند که برخی ظروف یک بار مصرف هم وجود دارند که بر اساس مواد گیاهی ساخته می شوند و سازگار با محیط زیست بوده و می توانند براحتی جایگزین موارد زیان بار موجود در بازار شوند، اما مشکل اینجاست که هزینه تولید این ظروف در برابر سایر ظروف پلاستیکی بسیار بالاتر بوده و بر این اساس در بازار رقابت کشور سهم بسیار ناچیزی دارند.

از طرف دیگر ظروف یک بار مصرف پلاستیکی حدود 250 تا 500 سال زمان برای تجزیه شدن نیاز دارند و طی این فرایند اثرات مخربی روی محیط زیست خود می گذارند. بر این اساس آسیب هایی که در طبیعت و حیات وحش برجای می ماند در برخی موارد می تواند منجر به پدیده هایی چون دگرگونی های ژنتیکی و حتی انقراض برخی گونه های زیستی شود. سوی دیگر آسیب ها و مضرات استفاده از این ظروف به خاصیت پلاستیکی آن ها مرتبط است. پلاستیک ها از یک سری مونومر از مشتقات نفتی مانند پروپان و یا اتان تشکیل شده اند که تحت فرآیندهایی تبدیل به پلیمر می شوند. پلیمرها تاثیری بر سلامت انسان ها ندارد، اما زمانی که آن ها در مجاورت غذاهایی با دمای بالا و یا باخاصیت اسیدی قرار می گیرند به مونومرها تجزیه شده که مونومرها حاوی مواد سمی هستند و در درازمدت عامل ایجاد بیماری سرطان در انسان ها می شوند. بنابراین و با توجه به پیامدهای بسیار استفاده از ظروف یکبار مصرف آن هم به صورت انبوه، انتظار می رود هییت ها همانند قدیم از ظرف های دیگری در این مراسم با شکوه استفاده کنند.