به نقل از روزنامه قدس جواد خیابانی در واکنش به تذکر مجری، توضیح داد: خب واقعاً نمی شود! نمی تواند بشود! در فضای رقابتی فوتبال نمی توان سالم بود و باید یکسری افراد غیرسالم هم در کنارت باشند!

خیابانی در بخش دیگری از این برنامه بار دیگر به این بحث برگشت و گفت: در رختکن به بازیکنان آموزش می دهند که کلک بزنند! اینکه جوانمردانه نیست؛ ورزشِ انصاف و جوانمردی نیست! ورزش یعنی دوومیدانی چون تو می دوی دیگران هم می دوند و هرکس بهتر دوید برنده می شود! ولی فوتبال، بسکتبال، کشتی و این ها فریب است و فریب دادن یا همان تاکتیک، یعنی ناجوانمردی!

عنایتی: خیابانی نشوید!

رضا عنایتی، مهاجم پیشین باشگاه استقلال، تیم ملی و سرمربی سابق تیم امید ایران در مورد اظهارات جواد خیابانی مجری و گزارشگر ورزشی درخصوص افراد ناپاک در فوتبال گفت: متأسفم یک نفری که بیش از 20 سال است از فوتبال درآمدزایی می کند این حرف ها را می زند. در تمام شغل ها آدم هایی هستند که سوءاستفاده می کنند. شنیدم که می گفت از من سؤال می کنند فوتبالیست بشویم یا نه، که در پاسخ به ادعای خیابانی باید بگویم خیلی ها هم از من سؤال می کنند که مجری بشویم یا نه، من هم می گویم هرچه می شوید بشوید فقط جواد خیابانی نشوید.

وی ادامه داد: گاهی اوقات احترام آدم ها را باید در حد خودشان نگه داریم. من خواهش می کنم وقتی جلو دوربین می رویم دچار جوزدگی نشویم آدم های شریفی در این فوتبال داشتیم مثل منصور خان پورحیدری، ناصرخان حجازی و علی آقای پروین که در حال حاضر ایشان را داریم و آدم هایی هستند و بودند که شرافت دارند. در همه صنف ها خوب و بد وجود دارد و به نظر من جواد خیابانی باید در حد خودش صحبت کند، نباید به همه توهین کند و خواهش می کنم حد و حدود خودشان را بدانند.

چرا تو از فوتبال نمی روی؟

پرسش اصلی اینجاست: چرا گزارشگری که تمام نام، اعتبار، شهرت و جایگاه رسانه ای خود را از فوتبال بدست آورده، همچنان اصرار دارد همین ورزش را پر از کلک ، فاقد اخلاق و دور از جوانمردی توصیف کند، اما هرگز سراغ گزارش رشته هایی چون دوومیدانی، ژیمناستیک یا سایر ورزش های به اصطلاح پاک تر نمی رود؟

اگر فوتبال تا این اندازه آلوده، مسئله دار و ناصاف است، چرا هنوز تریبون اصلی روایت آن در اختیار همان کسی است که سال ها از دل همین فضا به نان و نام رسیده است؟ آیا اخلاق حرفه ای اقتضا نمی کند کسی که چنین داوری سنگینی درباره یک ورزش دارد، یا نگاهش را اصلاح کند یا دست کم از گزارش آن کنار برود؟

مشکل، صرفِ نقد فوتبال نیست؛ مسئله آنجاست که فوتبال برای برخی به منبع دائمی موعظه تبدیل شده است. سال هاست خیابانی با جملات پرت و پلا بیننده را متعجب می کند و با وجود پس زدن از سمت مخاطب، صدا و سیما همچنان اصرار به استفاده از وی دارد. سؤال جدی این است: آیا زمان آن نرسیده که جواد خیابانی از جایگاه واعظ فوتبال فاصله بگیرد؟ آیا وقت آن نشده که بداند فوتبال، پیش از هر چیز، نیازمند گزارش است نه نصیحت؟ و اگر این فاصله گیری ممکن نیست، آیا خداحافظی محترمانه، شفاف و آبرومندانه او انتخاب سالم تری نیست؟