کیلیان امباپه برای عبور از رکورد تاریخی کریستیانو رونالدو با چالشی بزرگ مواجه است؛ چالشی که نه تنها به آمادگی فردی او، بلکه به شرایط کلی تیم نیز وابسته است. امباپه برای رسیدن به این رکورد باید در 2 دیدار پیش رو 4 بار دروازه حریفان را باز کند؛ مأموریتی که در ظاهر ممکن به نظر می رسد اما در عمل پیچیدگی های فراوانی دارد.

رئال مادرید در هفته های اخیر یکی از سخت ترین مقاطع فصل خود را تجربه کرده است. حاشیه ها بیش از همیشه بر این تیم سایه انداخته اند؛ از گمانه زنی های مداوم درباره جدایی احتمالی ژابی آلونسو گرفته تا گزارش هایی از اختلافات داخلی در رختکن و موجی از مصدومیت های بازیکنان کلیدی. وقتی این عوامل را در کنار آمار نگران کننده تنها 2 پیروزی در 8 بازی اخیر در تمامی رقابت ها قرار دهیم، تصویری نه چندان امیدوار کننده از وضعیت فعلی مادرید به دست می آید. در چنین فضایی، حتی درخشش های فردی کیلیان امباپه نیز آن طور که باید به چشم نمی آید و زیر سایه بحران تیمی قرار می گیرد.

در حال حاضر، امباپه 4 گل کمتر از رکورد سالانه کریستیانو رونالدو به ثمر رسانده است؛ رکوردی که ستاره پرتغالی در سال 2013 با 59 گل ثبت کرد اما تفاوت مهم اینجاست که امباپه برای جبران این فاصله تنها دو مسابقه پیش رو دارد؛ موضوعی که فشار روانی و فنی این مأموریت را دو چندان می کند.

برای درک میزان اهمیت و تأثیرگذاری امباپه در ترکیب رئال مادرید کافی است نگاهی دقیق به آمار بیندازیم. در رقابت های لالیگا، او 16 گل از مجموع 32 گل تیم را به ثمر رسانده است؛ یعنی دقیقاً 50 درصد از گل های رئال مادرید. این سهم در لیگ قهرمانان اروپا حتی چشمگیرتر است و به عدد 69 درصد می رسد. نشریه اتلتیک نیز با اشاره به تغییرات تاکتیکی ایجاد شده تحت هدایت مربی جدید تأکید کرده است که این دستاوردها ارزش و اهمیت بالایی دارند و شایسته احترام ویژه هستند.

در فصل گذشته؛ رئال مادریدِ کارلو آنچلوتی بیش از آنکه بر یک ساختار تاکتیکی منسجم متکی باشد، بر به حداکثر رساندن توانایی های فردی ستاره هایش بنا شده بود. امباپه و وینیسیوس جونیور در بازی هایی که با ریتم بالا و انتقال های سریع همراه بود، تهدیدی جدی برای هر خط دفاعی محسوب می شدند. با این حال، ضعف در کارهای بدون توپ و پرسینگ، به ویژه مقابل تیم های بزرگ و منظم، به وضوح احساس می شد. همین نقیصه باعث شد رئال مادرید فصل را بدون کسب حتی یک جام به پایان برساند؛ اتفاقی که برای باشگاهی با این سطح از انتظارات، ناکامی بزرگی به حساب می آید.

با حضور ژابی آلونسو، شرایط تا حدی تغییر کرده است. ریتم بازی رئال مادرید سنجیده تر و کنترل شده تر شده و تیم زمان بیشتری مالک توپ است. در این سیستم، امباپه بیش از گذشته در نقش مهاجم مرکزی ایفای نقش می کند و عملکرد او در این پست نسبت به گذشته پخته تر و کامل تر به نظر می رسد. او اکنون بدون توپ سخت تر کار می کند و در فاز دفاعی نیز مشارکت بیشتری دارد. با این حال، همچنان بزرگ ترین سلاح او سرعت خارق العاده اش است؛ سرعتی که به او اجازه می دهد مدافعان را جا بگذارد و در فضاهای خالی نفوذ کند. مشکل زمانی بروز می کند که حریفان با آرایش دفاعی فشرده، فضا را از او می گیرند؛ در چنین شرایطی، رئال مادرید بارها دچار افت و سر در گمی شده است.

در همین موقعیت ها، امباپه راه حل دیگری ارائه داده است. او 31 درصد از شوت های خود را از خارج از محوطه جریمه زده؛ آماری که او را در میان مهاجمان مرکزی پنج لیگ معتبر اروپا (با حداقل 900 دقیقه بازی) در رتبه چهارم قرار می دهد. امباپه تاکنون چهار گل از راه دور به ثمر رسانده که نشان دهنده تطبیق پذیری بالای او با شرایط مختلف مسابقه است.

در لالیگا، امباپه به طور میانگین در هر 90 دقیقه 54.6 لمس توپ دارد؛ عددی که کمی بالاتر از میانگین 53.9 او در فصل گذشته است. بخش قابل توجهی از این لمس ها در یک سوم هجومی زمین رخ می دهد اما نکته قابل توجه این است که او تنها 8.5 لمس توپ در داخل محوطه جریمه دارد. این پایین ترین میزان حضور او در محوطه جریمه طی پنج فصل اخیر لیگ است. بررسی نقشه حرکتی امباپه در دیدارهای اخیر نشان می دهد که او زمان زیادی را در کناره ها و دور از محوطه جریمه سپری می کند؛ موضوعی که می تواند هم یک مزیت تاکتیکی و هم یک محدودیت بالقوه باشد.

تا اینجای سال 2025، امباپه موفق به ثبت 55 گل شده است؛ آماری که او را به بهترین گلزن سال در میان بازیکنان پنج لیگ برتر اروپا تبدیل می کند. رکورد باشگاهی رئال مادرید همچنان در اختیار کریستیانو رونالدو است؛ بازیکنی که نه تنها رکورد 59 گل در سال 2013 را دارد، بلکه چهار مورد از پنج رکورد برتر تاریخ باشگاه نیز به نام او ثبت شده است: 58 گل در سال 2012، 56 گل در سال 2014 و 54 گل در سال 2015.

در اوایل ماه دسامبر، امباپه در پیروزی 3 بر صفر رئال مادرید مقابل اتلتیک بیلبائو در لالیگا 2 گل به ثمر رساند و تعداد گل های سالانه خود را به 55 رساند. در آن مقطع، او چهار بازی فرصت داشت تا از رکورد رونالدو عبور کند. با این حال، ناکامی در گلزنی مقابل سلتاویگو در شکست 2 بر صفر و غیبت در دیدار لیگ قهرمانان برابر منچسترسیتی (شکست 2 بر یک) باعث شد این فرصت ها یکی پس از دیگری از دست بروند. اکنون رئال مادرید تنها دو بازی دیگر تا پایان سال پیش رو دارد؛ دیدارهایی مقابل آلاوز و سویا. پرسش اصلی این است: آیا امباپه می تواند در همین دو مسابقه، تاریخ ساز شود؟

در کنار این چالش، امباپه شانس قابل توجهی برای ثبت رکوردی دیگر در لیگ قهرمانان اروپا دارد. او در فصل جاری لالیگا، در 16 بازی 16 گل به ثمر رسانده است؛ آماری درخشان که نشان از ثبات بالای او دارد. با این حال، اگر هدف ثبت رکورد باشگاهی باشد، مسیر دشوارتر می شود. کریستیانو رونالدو در فصل 15-2014 موفق شد 48 گل در لالیگا به ثمر برساند. امباپه برای رسیدن به این عدد، باید در 22 بازی باقی مانده، 33 گل دیگر بزند؛ هدفی که اگرچه غیرممکن نیست اما نیازمند عملکردی فراتر از حد معمول است.

در این بین رکورد 48 گل، بالاترین آمار تاریخ لالیگا نیست. لیونل مسی در فصل 12-2011 با 50 گل رکوردی افسانه ای به ثبت رساند. هنوز تردیدهای زیادی وجود دارد که آیا امباپه قادر خواهد بود به رکوردهای رونالدو یا مسی برسد یا نه اما آینده همیشه می تواند غافلگیرکننده باشد؛ به ویژه وقتی پای بازیکنی با استعداد و انگیزه امباپه در میان باشد.

در نهایت، شاید واقع بینانه ترین هدف برای امباپه، شکستن رکورد گلزنی در یک فصل لیگ قهرمانان اروپا باشد. این رکورد نیز در اختیار کریستیانو رونالدو است که در فصل 14-2013، 17 گل به ثمر رساند. با وجود تلاش های فراوان بازیکنانی چون روبرت لواندوفسکی و کریم بنزما (هر دو با 15 گل)، این رکورد همچنان دست نخورده باقی مانده است. امباپه در فصل جاری لیگ قهرمانان شروعی خیره کننده داشته و تاکنون 9 گل به ثمر رسانده است. با توجه به فرمت جدید و طولانی تر این رقابت ها، او فرصت بیشتری برای رسیدن و حتی عبور از رکورد رونالدو دارد.

نکته جالب توجه اینکه امباپه در حال حاضر از نظر سرعت گلزنی نیز عملکرد بهتری نسبت به رونالدو در فصل رکوردشکن او دارد. امباپه به طور میانگین هر 48.8 دقیقه یک گل در لیگ قهرمانان اروپا به ثمر می رساند، در حالی که رونالدو برای رسیدن به هر گل، به 58.4 دقیقه زمان نیاز داشت. آماری که نشان می دهد اگر شرایط مهیا باشد، تاریخ فوتبال اروپا می تواند بار دیگر شاهد شکسته شدن یکی از بزرگ ترین رکوردهایش باشد.

منبع: تسنیم