به گزارش خبرنگار مهر به نقل از مدیسن نت، محققان گزارش دادند بیمارانی که ترکیب فینرنون و امپاگلیفلوزین برایشان تجویز شده بود، کاهش 52 درصدی در نسبت آلبومین به کراتینین در ادرارشان مشاهده شد. افزایش این نسبت نشانه آسیب کلیوی است.

دکتر «راجیو آگاروال»، محقق ارشد و استاد دانشگاه ایندیانا، در یک بیانیه خبری گفت: «این نتایج به طور قابل توجهی موثرتر از هر یک از درمان‌ها به تنهایی بود.»

آگاروال با اشاره به اینکه همین راهکارها می‌توانند در درمان بیماری کلیوی مفید باشند، گفت: «در سایر بیماری‌های مزمن مانند نارسایی قلبی یا فشار خون بالا، ما در حال فاصله گرفتن از رویکرد سنتی گام به گام به سمت درمان ترکیبی اولیه هستیم.»

طبق گفته محققان، تصور می‌شود فینرنون (کرندیا) با مهار التهابی که می‌تواند باعث آسیب کلیوی شود، عمل می‌کند.

دومین داروی این ترکیب- امپاگلیفلوزین (جاردیانس)- متعلق به دسته‌ای از داروهای دیابت به نام مهارکننده‌های SGLT2 است که با دفع بیشتر گلوکز از طریق ادرار، قند خون را کاهش می‌دهند.

محققان در یادداشت‌های پیش‌زمینه گفتند افرادی که هم بیماری کلیوی و هم دیابت نوع 2 دارند، با خطر بیشتر ابتلا به بیماری قلبی و نارسایی کلیه مواجه هستند.

برای بررسی اینکه آیا دادن هر دو دارو به این بیماران مفید است یا خیر، محققان 818 نفر را استخدام کردند و به طور تصادفی آنها را برای مصرف دوزهای روزانه هر دارو به تنهایی یا هر دو با هم اختصاص دادند.

پس از شش ماه، گروه ترکیبی 52٪ کاهش در نسبت آلبومین به کراتینین (UACR) خود داشتند، در حالی که این نسبت برای گروه فینرنون به تنهایی 29٪ و برای گروه امپاگلیفلوزین به تنهایی 32٪ بود.

آلبومین یک پروتیین مهم منتقله از طریق خون است که معمولاً در ادرار یافت نمی‌شود. طبق گفته بنیاد ملی کلیه، کلیه‌های آسیب دیده آلبومین را به ادرار نشت می‌دهند. بنابراین، این پروتیین نشانه بیماری کلیوی است.

آگاروال گفت: «در آزمایش بالینی جدید، 70٪ از بیماران تحت هر دو درمان به هدف کاهش UACR توصیه شده توسط انجمن دیابت آمریکا یعنی بیش از 30٪ دست یافتند. از آنجایی که UACR یک واسطه کلیدی در پیامدهای کلیوی و قلبی عروقی است، این نتایج برای تصمیم‌گیری بالینی بسیار مهم هستند.»