وقتی مراسم چند شب پیش مراسم پخش زنده قرعه کشی FIFA World Cup 2026 از صداوسیما (شبکه 3) با حضور خداداد عزیزی روز آنتن زنده رفت از یک جایی به بعد به جای اینکه اصل این مراسم به چشم مخاطبان این شبکه بیاید و همه میخکوب حواشی و هیجان های فوتبالی باشند؛ همه میخکوب الفاظ و رکیک غزال تیزپای ورزش ایران شدند. اتفاقی که بلافاصله بعد از پخش با واکنش های شدید رسانه ها و افکار عمومی در شبکه های اجتماعی همراه شد.

اما این ماجرا از جایی غم انگیزتر شد که خداداد عزیزی در کمال ناباوری به جای عذرخواهی بابت این موضوع تمام قد از این رفتار توهین آمیزش دفاع کرد و در بخشی از مصاحبه خود با خبرنگاران گفت بابت این کار از هیچکس نمی ترسد و اعلام کرد: همه افراد این الفاظ را استفاده می کنند، فقط جلوی دوربین خودشان را سانسور می کنند.

دفاعیه ای که می شد آن را یک توجیه و سفسطه تمام عیار دانست و به آن ایرادهای جدی گرفت و در جواب همه توجیه های این بازیکن سابق تیم ملی گفت کاش لااقل حرمت نگه می داشتید و کمی به این فکر می کردید که رو به روی صفحه تلویزیون میلیون ها مخاطب ایرانی، خانواده نشسته است.

شما همه نیستید آقای عزیزی!

وقتی آقای فوتبالیست با سری برافراشته و کاملاً حق به جانب مقابل خبرنگاران باز هم آن لفظ را جلوی دوربین ها تکرار کرد. از استدلال عجیبی حرف زد و گفت همه بارها این کلمه را در روزمره به کار می برند و فقط می ترسند که جلوی دوربین آن را بگویند.

یک توجیه غیرمنطقی که باید در پاسخ به آن این طور جواب داد و گفت؛ نباید هیچ وقت گمان کنیم که ادبیات زننده و خیابانی یک طیف خاص کوچه بازاری که آن هم از این الفاظ رکیک فقط در جمع نزدیکان و رفقای صمیمی شان استفاده می کنند قرار است ادبیات معیار همه افراد جامعه باشد و سایرین هم باید مثل آقای عزیزی این کلمه را یک لفظ رایج و همه جایی بدانند.

نه تنها بسیاری از افراد از چنین ادبیاتی در زندگی روزمره خود به کار نمی برند چه بسا اگر نگاهی به مرام و مسلک جاهل ها و لات های کوچه و بازاری بیندازید خواهید دید که آنها هم موقع عبور زن و بچه مردم از گذر و محله کمی حجب و حیا به خرج می دادند و بی پروا از هر لفظی استفاده نمی کردند؛ حالا چه برسد به رسانه ملی که شأن خودش را دارد و از پیر تا جوان و از زن و مرد ممکن است مخاطب آن باشند.

بی ادبی را جای یک رویی اشتباه نگیریم!

یکی از ایرادات دیگری که می توان از این حرکت اشتباه آقای فوتبالیست گرفت (که چه بخواهد و چه نخواهد به عنوان الگو در جامعه از او یاد می شود) این است؛ او تمام این رفتارها را نه به رکیک بودن و زننده بودن ادبیات خودش؛ بلکه به این نسبت می دهد که من به جای نقاب زدن جلوی دوربین ترجیح می دهم رک باشم و بی هیچ فیلتری یک رو ظاهر شوم؛ فارغ از اینکه چنین رفتار دور از شانی به جای به نمایش گذاشتن یک فرد صاف و صادق جلوی دوربین از او یک فرد بی ادب می سازد که نه تنها نمایشش جذاب نیست بلکه یک هشدار مهم با خود دارد آن هم اینکه وقتی یک چهره شناخته شده مثل خداداد عزیزی، چنین رفتاری را طبیعی و عادی جلوه می دهد، این احتمال وجود دارد که این روند خطرناک به تضعیف فرهنگ، ادب گفت وگو و احترام عمومی ختم شود. علاوه بر این وقتی چهره ای معروف و محبوب این رفتار را عادی جلوه می دهد، این پیام به نسل جوان فرستاده می شود که می توان با بی ادبی در رسانه رسمی ظاهر شد.

آقای صدا و سیما دقت کن!

علاوه بر بی مبالاتی خداداد عزیزی می شود نوک پیکان را سمت نظارت مسئولان صدا و سیما هم برد چون چنین اتفاقی را نباید فقط به حساب اشتباه فردی گذاشت و با توجه به بازتاب رسانه ای آن این سوال را مطرح کرد که چرا مدیریت پخش زنده تمهیداتی برای چنین لحظاتی در نظر نگرفته و از آن مهمتر با توجه به شناخت نسبی نسبت به ادبیات این فوتبالیست باز هم بدون در نظر گرفتن یک نظارت مسئولانه از او به عنوان مهمان یک برنامه زنده در یک ساعت پربیننده دعوت کرده است؟ برای همین بهتر است رسانه ملی یک بازنگری جدی برای انتخاب مهمانان خودش به خرج دهد و از آن مهم تر، شفاف تر برای آنها از خط قرمزهای اخلاقی و عرفی جامعه حرف بزند؛ برای اینکه تکرار چنین خطاهایی باعث خدشه دار شدن اعتبار رسانه ملی می شود و درنهایت اعتماد بخشی از مخاطبان را از بین می برد.

منبع: مهر