| به نقل از فرادید، کاوش ها در منطقه فینیکه آنتالیا منجر به کشف معبد گمشده زئوس شده است؛ پرستشگاهی که نامش از سال 1982 در کتیبه های یافت شده خوانده شده بود اما محل دقیقش بیش از چهار دهه از دید پژوهشگران پنهان مانده بود. این کشف، یکی از مهم ترین دستاوردهای باستان شناسی اخیر در لیکیه یا لیکیا به شمار می آید و چشم انداز تازه ای درباره سیمای مذهبی شهر و تحول آن از دوران کلاسیک تا اواخر دوران باستان ارائه می دهد. لیمیرا که در نه کیلومتری شمال شرقی فینیکه امروزی واقع شده، در دامنه کوه توچاک قرار دارد؛ جایی که چشمه های دائمی، کانال هایی را میان ویرانه ها ایجاد کرده اند. این آب ها که قرن ها ویژگی شاخص محوطه بوده اند، زمانی یک کلان شهر را تغذیه می کردند؛ شهری که در دوره پریکلس، مرکز سیاسی لیکیا بود و بعدها در دوران بیزانس به یک مرکز اسقفی تبدیل شد. امروزه این شهر به دلیل تراکم بالای آرامگاه های صخره ای، استحکامات عظیم و سازه های یادمانی چون پریکل هرون ، حمام های رومی، پتولیون، خیابان ستون دار و آرامگاه یادمانی گایوس سزار، نوه خوانده آگوستوس، شناخته می شود. با این حال، سال ها یک عنصر اصلی در این چشم انداز غایب بود: معبد اصلی زئوس، خدای برتر شهر در دوران کلاسیک، هلنیستی و رومی. هرچند کتیبه ها به روشنی وجود آن را تأیید کرده بودند، محل دقیق آن یکی از دیرپاترین معماهای باستان شناسی لیمیرا محسوب می شد که سرانجام در این فصل، این معما حل شد.  کاوش های اخیر نشان می دهد دروازه ی زیر خیابان رومی در اصل ورودی آیینی پرستشگاه زئوس در دوران کلاسیک بوده است کاوش ها ورودیِ پنهان معبد را آشکار کردند مرحله جدید کاوش ها که با هماهنگی بنیاد باستان شناسی اتریش و به سرپرستی دکتر کودرِت سِزگین انجام شد، روی بخش غربی محوطه متمرکز بود. اینجا، زیر لایه هایی از آوار معماری و استحکامات متأخر، تیم پژوهشی نمای شرقی معبد (ورودی اصلی پرستشگاه) را یافت. معماری نمایان شده شامل دیوارهای آنتا میشد که ایوان پیش آمده را قاب گرفته و ورودی تشریفاتی فضای مقدس را تعریف می کردند. اندازه گیری ها نشان می دهد عرض نما حدود پانزده متر بوده؛ نشانه ای روشن از اینکه این مکان، یک نیایشگاه کوچک روستایی نبوده، بلکه معبدی یادمانی و هماهنگ با محور اصلی شهری بوده است. کشف جدید جزییات چشمگیری را آشکار کرده: در مقطعی از دوران بیزانس، یک دیوار دفاعی مستقیم روی سازه کلاسیک بنا شده بود. حجره درونی مقدس ورای این استحکامات متأخر و زیر یک باغ پرتقال خصوصی قرار دارد. باستان شناسان انتظار دارند هسته معبد، پس از تملک زمین و امکان ادامه کاوش، در وضعیت بسیار خوبی حفظ شده باشد. شواهد جدید تاریخ لیمیرا را 5000 سال عقب می برد یافته های سفالی به دست آمده از منطقه معبد، به سرعت درک علمی از نخستین دوره های استقرار در لیمیرا را بازتعریف کرده اند. به گفته سزگین، سفال ها نشان می دهند فعالیت انسانی در این محل دست کم پنج هزار سال پیش آغاز شده، بسیار زودتر از برآوردهای پیشین درباره شکل گیری سکونت سازمان یافته. هرچند لیمیرا به دلیل بافت شهری کلاسیک و رومی خود شناخته شده است، یافته های تازه حاکی از سکونت ماقبل تاریخی عمیق تری است که شاید با شبکه های فرهنگی اولیه آناتولی، پیش از ظهور اتحادیه لیکیه، مرتبط بوده است. بازنگری در توسعه شهری لیمیرا یافتن دوباره معبد سبب شده پژوهشگران برداشت های دیرینه از طرح شهر را بازنگری کنند. برای دهه ها، یک سازه ی دروازه ای باابهت زیر خیابان رومی، ورودی باشکوهی به خیابان رومی بعدی تصور میشد، اما کاوش های جدید نشان داد که این دروازه در اصل ورودی آیینی پرستشگاه زئوس در دوران کلاسیک بوده است. به همین ترتیب، مجموعه ای از دیوارها که مدت ها حصار دفاعی هلنیستی دسته بندی شده بودند، اکنون به احتمال زیاد دیواره پیرامونی حریم مقدس معبد بوده اند، نه یک استحکامات شهری. این بازتفسیر، سلسله مراتب فضایی لیمیرا را دگرگون کرده و معبد را به عنوان محور معماری و نمادین بخش غربی شهر بازمی نشاند.  حجره درونی مقدس ورای این استحکامات متأخر و زیر یک باغ پرتقال خصوصی قرار دارد بازگشت یک یادمان گمشده به نقشه لیکیا نتایج این کشف از بازسازی نقشه شهری فراتر می رود. زئوس تنها یکی از خدایان لیمیرا نبود، بلکه برترین نگهبان الهی شهر به شمار می رفت. جایگاه برجسته او در کتیبه ها و سکه های دوران هلنیستی و رومی به خوبی مستند شده است. بنابراین ظهور دوباره معبد، بخش بنیادینی از هویت معنوی شهری را بازمی گرداند که مدت ها به دلیل نفوذ فرهنگی و سیاسی خود در لیکیا شهرت داشته است. اکنون که معبد شناسایی شده، انتظار می رود کاوش های آینده بینش های تازه ای درباره آیین های عمومی، اقتدار سیاسی و تحول فضاهای مقدس در طول دوهزار سال سکونت شهری مداوم ارائه دهد. لیمیرا که پیش از این نیز یکی از متنوع ترین شهرهای لیکیا از دید معماری به شمار می رفت، اکنون یادمانی را دوباره بدست آورده که زمانی در قلب حیات مذهبی آن جای داشته، یادمانی که 43 سال زیر خاک، سنگ و ریشه های یک باغ مرکبات امروزی پنهان مانده بود، اما هرگز از حافظه تاریخی محو نشده بود. | 
قالیباف: فقط یک نهاد حق قانونگذاری دارد و آن مجلس است
قالیباف: فقط یک نهاد حق قانونگذاری دارد و آن مجلس است
شرایط فروش فوق العاده آریزو 8 مدیران خودرو اعلام شد + جدول