امروزه متروی تهران یکی از مهم ترین راه های جابه جایی در پایتخت است؛ اما ریشه های آن به دهه پنجاه بازمی گردد. نخستین طرح جامع این شبکه در سال 1353 تهیه شد؛ طرحی که مسیر گسترش مترو را برای دهه های بعدی مشخص کرد.

در سال 1353، مهندسان مشاور فرانسوی سوفرتو مسئول تهیه اولین برنامه جامع حمل و نقل تهران شدند. آنها یک سیستم ترکیبی به نام خیابان مترو را پیشنهاد دادند تا تهران بتواند پاسخگوی نیاز رو به رشد ترافیک باشد.

طبق این طرح، 7 خط مترو با طولی نزدیک به 147 کیلومتر برای تهران پیشنهاد شد. در نقشه اولیه، ایستگاه بازار به عنوان بزرگ ترین ایستگاه تقاطعی مشخص شده که قرار بود بخش مهمی از تردد شهری را مدیریت کند.

طرح سوفرتو تنها یک نقشه مترو نبود، بلکه چشم اندازی گسترده از حمل و نقل آینده تهران ارائه می داد.

در زمستان همان سال، همزمان با سفر ژاک شیراک نخست وزیر وقت فرانسه به ایران، اعلام شد که اجرای این پروژه توسط یک شرکت فرانسوی و طی 12 سال انجام خواهد شد.

مطالعات این طرح در همان سال 1353 پایان یافت و چند سال بعد، در سال 1356 نخستین عملیات اجرایی ساخت متروی تهران آغاز شد. تصویر نقشه اولیه این طرح نیز در روزنامه اطلاعات دوم دی ماه 1353 منتشر شده بود و امروز یکی از مهم ترین اسناد تاریخی آغاز مترو سازی در ایران محسوب می شود.