به نقل از خبرآنلاین، اگر اخیراً حس کرده اید فضای اطرف پر از اضطراب و آشفتگی نسل هزاره هاست، احتمالاً دلیلش این است که سریال فرندز قرار است در پایان این ماه پلتفرم نتفلیکس را ترک کند. و، خواننده عزیز، طرفداران اصلاً حال خوشی ندارند.

یکی از تماشاگران در واکنش به این خبر توییت کرد: واقعا عصبانی ام.
دیگری نوشت: اشتراک نتفلیکس مو لغو می کنم.
سومی هم که همزمان توانسته بود حال وهوای عمومی را توصیف کند و در عین حال کمی واقع بینی را حفظ کند، نوشت: گمشین بیرون، فرندز داره از نتفلیکس بریتانیا حذف می شه، خب من چی بذارم برای ریلکس کردن؟! این سریالیه که از بچگی باهاش خوابم می برد. یعنی چی داره حذف می شه؟ نه، متأسفم ولی نه!

متأسفانه خبر درست است. در 30 دسامبر، فرندز نتفلیکس را ترک می کند؛ سریالی که از سال 2015 روی این پلتفرم در حال پخش بوده. البته این موضوع نباید تعجب آور باشد، چون مجموعه ها معمولاً بین سرویس های مختلف جابه جا می شوند. چند سال پیش قصد داشتم دوباره مرد دیوانه را تماشا کنم، اما این کار تبدیل شد به یک بازی تعقیب و گریز لوکس؛ یک روز در اسکای بود، روز بعد نتفلیکس و سپس معلوم نبود کجا. این بخشی از واقعیت دنیای مدرن است.

اما اینکه دقیقاً فرندز _از بین همه سریال ها _باعث شده مردم از کوره در بروند، چیزهای زیادی درباره تلویزیون در سال 2025 می گوید. اول اینکه فرندز اصلاً پیر نمی شود. قسمت آخر آن 21 سال پیش پخش شده، اما با وجود همه چیز_تغییر سلیقه ها، نوشتارهای تازه تر، انتخاب های بیشتر_ هنوز آن قدر محبوب است که نشریه ایندیپندنت اخیراً آن را بیشترین بار تماشاشده ترین سریال نتفلیکس نامید.

این یعنی سریال ارزش بسیار بالایی دارد. در سال 2018، نتفلیکس مجبور شد برای حفظ این سریال در آرشیو جهانی اش دوباره مذاکره کند و 80 تا 100 میلیون دلار بپردازد؛ آن هم برای یک قرارداد یک ساله. البته برای همه طرف ها معامله خوبی بود؛ حتی در رقم بالاتر هم این مبلغ کمتر از 1 درصد درآمد نتفلیکس در آن سال بود و فرندز تبدیل شد به پربیننده ترین برنامه تمام سرویس های استریم در بریتانیا.

اما حالا در دوران جنگ پلتفرم های استریم زندگی می کنیم؛ دورانی که در آن سرویس ها برای جذب هر مشترک می جنگند. و همین دلیل اصلی خروج فرندز از نتفلیکس است. فرندز محصول کمپانی برادران وارنر است. این شرکت قرار است برای اولین بار سرویس اچ بی او مکس را در بریتانیا راه اندازی کند. و احتمالاً هیچ سریالی مثل فرندز نمی تواند مشترک جذب کند. بنابراین، از منظر تجاری، کاملاً منطقی است که اچ بی او مکس این سریال را به پلتفرم خودش منتقل کند.

فارغ از جنبه اقتصادی، این جنجال نکته دیگری هم درباره نحوه تماشای تلویزیون توسط مردم آشکار می کند. خواهید دید که تقریباً هیچ کدام از هواداران به این دلیل ناراحت نیستند که فرندز سریال خوبی است؛ بلکه دلخورند چون روتین روزمره شان مختل شده است. برای آنها فرندز مثل صدای پس زمینه آرامش بخشی است که هنگام انجام کارهای دیگر روشن می کنند. کافی است کمی در فضای ایکس (توییتر سابق) بچرخید؛ مردم می نویسند که فرندز را هنگام غذا خوردن، درس خواندن یا کارهای خانه تماشا می کنند. برای مدیریت ای دی اچ دی استفاده اش می کنند. برای خواب بهتر روشنش می کنند.

و این منطقی است، چون یکی از ویژگی های عجیب فرندز همیشه کارآمدی حیرت انگیزش بوده. این سریال هیچ وقت ریسک نمی کرد یا ساختارشکنی نداشت. فقط شش شخصیت جذاب که بی وقفه و با یک ریتم مشخص شوخی می کردند. صدای خنده تماشاگران. چند دقیقه یک بار موسیقی بین سکانس ها. یک الگو، یک ریتم آرام بخش که می شود مثل ساعت بدن به آن عادت کرد.

اما خب، این اتفاق قبلاً هم افتاده. شاید به یاد داشته باشید که سال ها فرندز از ستون های اصلی پخش شبکه ای چهار بود و تقریباً به طور دائم پخش می شد. وقتی در 2011 فرندز از ای چهار رفت، موج مشابهی از اعتراض به وجود آمد. مردم در فروم ها می نوشتند: ای چهار مُرد! یا کانال 4 همه پل هاشو خراب کرده؟ حتی یک طومار آنلاین برای جلوگیری از انتقال آن به کمدی سنترال ایجاد شد. نویسنده طومار نوشته بود: کاملاً منزجرم، واقعاً خیلی زیاد! و البته در یک حرکت کاملاً متعلق به سال 2011، این طومار فقط 81 امضا جمع کرد.

نکته این است فرندز جا به جا شد. طرفداران دوباره پیدایش کردند. حالا هم چون از نتفلیکس می رود، قرار نیست دنیا تمام شود. ضمن اینکه در دوران ادغام های گسترده رسانه ای زندگی می کنیم؛ ماه گذشته نتفلیکس پیشنهاد خرید بخش استریم براداران وارنر را ارائه داده است. اگر این اتفاق بیفتد، احتمالاً تا کریسمس دوباره مالک فرندز خواهد شد.