به نقل از عصر ترکیه، پژوهشگران آمریکایی با استفاده از نانوذراتی ویژه موفق شدند سلول های بنیادی را وادار کنند باتری های درون خود، میتوکندری، را افزایش دهند و آن ها را با سلول های پیر به اشتراک بگذارند؛ روشی که می تواند به احیای بافت های آسیب دیده و درمان بیماری های مرتبط با پیری منجر شود.

سلول های بدن انسان با افزایش سن، میتوکندری های کمتری تولید می کنند و همین موضوع به بروز بیماری هایی در قلب، مغز و سایر اندام ها منجر می شود. پژوهش تازه نشان می دهد که می توان این باتری های زیستی را دوباره تقویت کرد.

محققان Texas A&M از ذراتی به نام نانوگل ها استفاده کردند که مانند اسفنج، مولکول های مخرب اکسیژن را جذب می کنند. این پاکسازی باعث فعال شدن ژن هایی شد که تولید میتوکندری را در سلول های بنیادی چند برابر افزایش داد.

سلول های بنیادی شارژشده، میتوکندری های اضافه خود را به سلول های پیر منتقل کردند؛ فرآیندی که عملاً نقش یک تعویض باتری را بازی می کند.

میزان انتقال میتوکندری دو برابر حالت معمول بود.

سلول های عضله صاف قلب سه تا چهار برابر بیشتر رشد کردند.

سلول های آسیب دیده از شیمی درمانی، شانس بقای بالاتری نشان دادند.

به گفته پژوهشگران، این فرآیند بدون دارو یا دستکاری ژنتیکی انجام می شود.

محققان معتقدند این روش می تواند برای درمان:

بیماری های قلبی

ضعف عضلات

مشکلات ناشی از شیمی درمانی

و حتی کندکردن روند پیری سلول ها

به کار گرفته شود. اما هنوز برای آزمایش روی انسان آماده نیست.

به رغم نتایج امیدبخش، دانشمندان می گویند پژوهش در مراحل ابتدایی است. گام بعدی، آزمایش روی حیوانات و سپس تعیین محل مناسب تزریق سلول ها و دوز ایمن برای بدن انسان است.

آن ها این پیشرفت را گامی اولیه اما هیجان انگیز در مسیر شارژکردن بافت های پیر با استفاده از ماشین زیستی خود بدن توصیف می کنند.