به نقل ازmindcircle، تمدن گسترده مایا برای قرن ها در آمریکای جنوبی گسترش یافت. به ویژه آثار و محوطه های چشمگیر مایا در جنوب مکزیک، هندوراس، السالوادور و گواتمالا وجود دارند. یکی از این محوطه ها، اِل میرادور در گواتمالا است که مردم آن را شهر مقدس می نامند.

اِل میرادور، به معنای پنجره/بالکن ، در نزدیکی محوطه بسیار مشهورتر مایا یعنی تیکال قرار دارد. به دلیل محبوبیت تیکال، این شهر برای مدت طولانی ناشناخته و دورافتاده باقی ماند؛ تا جایی که باستان شناسان نتوانستند آن را تا سال 1926 کشف کنند.

اگرچه کشف اولیه در سال 1926 بود، اما بیش از 30 سال اِل میرادور به دلیل زمین ناهموار و جنگل های انبوه همچنان معمایی باقی ماند. زمانی که ابعاد واقعی این شهر آشکار شد، دانش پایه ای تاریخ مایاها را کاملاً تغییر داد.

اِل میرادور دست کم 4000 سال قدمت دارد؛ بسیار بیشتر از آنچه تاریخ دانان تصور می کردند که تمدن مایا به گذشته بازمی گردد. افزون بر این، شهر فقط یک سکونتگاه کوچک نبود، بلکه یک مرکز اجتماعی و فرهنگی واقعی با جمعیتی ده ها هزار نفری بود که در ساختمان های بزرگ زندگی می کردند.

در طول تاریخ، اِل میرادور فراز و نشیب های زیادی داشت. این شهر به مدت 600 سال شکوفا بود، اما در پایان قرن نهم میلادی به پایان راه رسید و مردم آن را ترک کردند؛ موضوعی که تاریخ دانان برایش چند فرضیه دارند.

بقایای دیوارهای اطراف سکونتگاه که بین 3 تا 8 متر ارتفاع دارند نشان می دهد مردم اِل میرادور با تهدید نیروهای مهاجم روبه رو بودند. شاید آن ها توان مقابله نداشتند و به همین دلیل شهر را ترک کردند. دلیل دیگر احتمالاً جنگل زدایی بود، زیرا مایاها اغلب درختان را می سوزاندند تا گچ مخصوص ساختمان هایشان به نام استاکو را بسازند.

با وجود پیامدها، این شهر دریچه ای به زیبایی معماری مایا است. سازه های سه گانه ای با هرم های بلند بر فراز آن ها وجود دارند. یکی از شاخص ترین این سازه ها معبد لا دانتا است. لا دانتا بیش از 70 متر ارتفاع دارد و آن را به یکی از بزرگ ترین هرم های جهان تبدیل کرده است.

امروزه، اِل میرادور یکی از مهم ترین محوطه ها برای درک تمدن اولیه مایا به شمار می رود. هرچند موقعیت دورافتاده اش باعث شده مقصد محبوبی برای گردشگران نباشد، اما متأسفانه غارتگران با سرقت و آتش سوزی این محوطه را در معرض خطر قرار دارد.