به گزارش پارسینه به نقل از فرادید، جهانی که در آن زندگی می کنیم، بسیار شگفت انگیز، ظریف و جذاب است. این تصاویر قدرت آرام، زیبایی و پیچیدگی دنیای طبیعی را به تصویر می کشند، از شیرجه ظریف شاهین تیزپر گرفته تا دشت های گسترده پر از گل های وحشی و سکوت آرام رشته کوه های دوردست، هر تصویر نگاهیست به چیزی بزرگ تر از خود ما.

شفق قطبی یا نورهای شمالی، آسمان های نزدیک قطب های مغناطیسی را روشن می کند. ذرات باد خورشیدی با گازهای جو برخورد می کنند و رودخانه هایی درخشان از نور سبز، صورتی و گاه بنفش ایجاد می کنند. این منظره تماشایی، در سکوت بالای سر ما در اشکال همیشه در حال تغییر می چرخد. مردم بومی قطب شمال این پدیده را ارواح نیاکان یا آتش های آسمانی می دانستند.

ببر سیبری بزرگ ترین گربه سان وحشی جهان است. امروزه زیستگاه اصلی آن بیشتر در شمال شرق روسیه است. این شکارچیان در رأس زنجیره غذایی به قلمروهای وسیعی نیاز دارند که گاه صدها مایل مربع را شامل می شود. تنها چند صد قلاده از آن ها باقی مانده و آینده شان بین تهدید شکار غیرقانونی و تلاش های طرفداران محیط زیست تعادل دارد.

آفتاب پرست های پلنگی ماداگاسکار مانند حلقه های خلق و خوی زنده هستند. آن ها به سرعت از آبی و سبز سرد به قرمز و زرد روشن در الگوها و رنگ های بی همتا همچون اثر انگشت تغییر رنگ می دهند. آن ها این تغییر رنگ را برای نمایش دادن به رقبا، جذب جفت یا پنهان شدن از شکارچیان به کار می برند. با زبان های تند و تیز، چشمانی که می چرخند و چابکی حیرت انگیز، شبیه تکنولوژی جنگی بیگانه ای هستند که جلوی چشم پنهان شده است.

چشم های مگس پا بلند از هزاران لنز میکروسکوپی خیره کننده ساخته شده اند که تصویری موزاییکی از جهان خلق می کنند. مگس با دید نزدیک به 360 درجه، حتی کوچک ترین حرکت را هم می بیند. آن ها به آرامی به دنبال کنه ها و حشرات ریز می روند و همه چیز را از هر جهت می بینند.

زنبورخوار سبز، پرنده ای باریک به رنگ سبز زمردی است که مانند موشکی زمردی به دنبال حشرات می دود. از آفریقا تا جنوب شرق آسیا یافت می شود و روی شاخه های پایین می نشیند و با چشمان تیز نگاه می کند. آن ها به اندازه که باشند ماهرند و موریانه ها، زنبورها و زنبورهای وحشی را روی هوا می گیرند. همچنین یاد گرفته اند حشرات نیش دار را روی شاخه ها بمالند تا نیش آن ها را بیرون بکشند. آن ها در کلونی های کوچک و رنگارنگ زندگی می کنند.

ساردین ها زمانی که شکارچیان نزدیک می شوند، در دیوارهایی متراکم و نقره ای رنگ، به شکل مارپیچ می چرخند. این دسته های بزرگ همچون توهمی زنده عمل می کنند و حرکات هماهنگ شان مهاجمانی مانند دلفین ها، کوسه ها و پرندگان را گیج می کند. این حرکت غریزی که به آن توپ طعمه گفته می شود، نوعی رقص بقاء است. امروزه، مهندسان رباتیک این نوع رفتار گروهی حیوانات را مطالعه می کنند تا رویکردهای گروهی را در رباتیک توسعه دهند: ربات های کوچکی که با یکدیگر تعامل دارند و هر کدام بخشی از یک مسئله را بدون نیاز به دستور مستقیم از یک مغز مرکزی انجام می دهند.

آتشفشان فوئگو در گواتمالا به راستی شایسته نام خود است: آتشفشان آتش . این کوه عظیم به کرات خاکستر و گدازه پرتاب می کند و همچون نگهبانی بلند بر فراز شهر استعماری آنتیگوا ایستاده است. مردم محلی قرن ها با غرش های آن زیسته اند. شب ها، گدازه ها در پس زمینه آسمان سیاه می درخشند و دودهای خاکستر میان ستارگان پخش می شوند. فوئگو همزمان ترسناک و مورد احترام است، فوران هایش جان هایی را گرفته، اما خاک آتشفشانی حاصلخیزش به مزارع قهوه و جنگل های سرسبز حیات می بخشد.

هر سال در ماه آگوست، زمین از میان ربقایای دنباله دار سوییفت-تاتل عبور می کند. بارش شهابی برساوشی، آسمان را با رگه هایی آتشین روشن می کندکه برخی تنها جرقه هایی کوتاه هستند و برخی دیگر به آرامی در آسمان نیمه شب می لغزند. این پدیده یکی از محبوب ترین بارش های شهابی سال است، چون در هوای گرم نیم کره شمالی رخ می دهد و حتی کم حوصله ترین یا خواب آلودترین ستاره بین ها را هم با آتش بازی های روشن خوشحال می کند.

قورباغه ی پرنده یا گلایدر جنوب شرق آسیا انگشتان بلند و پرده دار خود را همچون چتر نجات باز می کند و از درختی به درخت دیگر می پرد. با کمک اندام های کشیده و چین های پوستی، تا فاصله ای حدود 15 متر سر می خورد. گاه هنگام فرود، چهره اش به شکل شگفت انگیزی شبیه لبخندی سبز و پهن است. این قورباغه ها شاخص های حیاتیِ سلامت جنگل هستند. حضورشان نشان دهنده شکوفایی اکوسیستم است و آوازهای جیرجیرمانندشان، نوای تعادل در تاج درختان است.

بادهای یخی و ذوب یخ، قوس های عظیم آبی سفید را در دریاهای یخ زده جنوبگان شکل می دهند. این مجسمه های طبیعی، همزمان شکننده و عظیم هستند و طی سال ها از شکستن، خم شدن و یخ زدن دوباره صفحات یخی پدید می آیند. اشکال آن ها مانند منظره ای از یک رمان فانتزی است.

توله خرس های قهوه ای عاشق بازی و شیطنت هستند. گاهی به پشت می غلتند، در حالی که پنجه هایشان در هواست و با لذت چوبی را می جوند یا فقط به ابرها خیره می شوند، بی خیال و آزاد. این لحظات بازیگوشی به آن ها کمک می کند مهارت هایی بیاموزند که در آینده به کارشان می آید. کشتی گرفتن با خواهر و برادر، قدرت و استراتژی را به آن ها آموزش می دهد. اما این فعال بودن همیشگی نیست. گاهی خرس بودن یعنی لم دادن و استراحت کردن.

لبخند پراحساس شامپانزه شباهت زیادی به لبخند انسان دارد. شامپانزه های جوان وقتی حس کنجکاوی، بازیگوشی یا دوستی دارند، دندان هایشان را نشان می دهند و لبخند می زنند و چشمانشان از شیطنت برق می زند. تردیدی نیست که این حالت ها احساساتی شبیه انسان را منتقل می کنند. شامپانزه ها برای مردگانشان سوگواری می کنند، کینه به دل می گیرند و هنگام قلقلک خنده شان می گیرد.

در مناطق روستایی تایلند، فیل ها هنوز برای کارهایی مانند پاکسازی زمین، جابجایی بارهای سنگین، حمل ونقل در مسیرهای سخت و البته جذب گردشگر استفاده می شوند. بخشی از علاقه مندی ما به فیل ها با وجود جثه عظیم و قدرت زیادشان، اینست که بسیار احساسی هستند. فیل ها مهربانی را به یاد می سپارند و به صدا، لمس و حال و هوا پاسخ می دهند.

از نمای نزدیک، عنبیه گربه همچون جهانی چرخان است. سبزآبی ها با طلایی ها ترکیب شده اند و مردمک عمودی آن ها همچون پنجره ای باریک به چیزی باستانی و رازآلود راه می گشاید. وقتی نور به آن برخورد می کند، نگاه درخشانش هیپنوتیزم کننده و رازآلود می شود. تعجبی ندارد که گربه ها هم ترسناک بودند، هم دوست داشتنی و هم مورد پرستش.

در دره زِبرا اِسلات در یوتا، باد و آب ماسه سنگ ها را به نوارهایی لایه لایه به رنگ های صورتی، کرم و قرمز تیره تراشیده اند. دیوارهای موج دار پیچ وتاب خورده و فشرده شدند و کاوشگران را به عبور از گذرگاه های تنگ دعوت می کنند. انحناهای این دره ی زیبا اما تنگ، داستانی را روایت می کنند که با گذر زمان، باد و آب پدید آمده است.

این درخت جذاب بومی فیلیپین است، اما ممکن است آن را در هاوایی هم دیده باشید، جایی که به عنوان گونه زینتی کاشته شده است. آن ها طوری به نظر می رسند که انگار نوجوانان خرابکار آن را با گرافیتی پوشانده اند، اما این سایه های فلورسانس سبز، صورتی، بنفش، قهوه ای و نارنجی کاملاً طبیعی هستند. این رنگ ها به دلیل پوسته پوسته شدن پوست درخت و کهنه شدن تنه زیرین پدید می آیند. هیچ دو نمونه ای از این آثار شگفت انگیز شبیه هم نیستند.

شیوه رشد سرخس ها جالب است. هر برگ جدید به شکلی فشرده و پیچ خورده ظاهر می شود که به آن فیدِل هِد (یا سر ویولون) می گویند. این جوانه به آرامی باز می شود تا برگ هایی پهن و پرمانند باز شوند که به کف جنگل جلوه ای خنک و سرسبز می بخشند. به دلیل زیبایی و نگهداری آسان، سرخس ها از قدیم گیاهان خانگی محبوبی بوده اند.

مورچه های بافنده قرمز می توانند پاهایشان را به هم وصل کنند و با قدرت زیادشان پلی زنده بین برگ ها بسازند. این پل ها گاه مسافت زیادی را می پیمایند تا برای بقیه کلونی راه میانبری برای جمع آوری غذا یا حمله به کلونی های دیگر ایجاد کنند. مورچه ها حتی می توانند به هم متصل شده و جزایر زنده بسازند که روی سطح آب رودخانه ها یا برکه ها شناور می مانند. این شیوه بقاء به آن ها کمک می کند در سیلاب ها زنده بمانند و کلونی را به محل شکار بهتری منتقل کنند.