به گزارش پارسینه ؛ این یافته بار دیگر ارتباط میان کافیین، استرس اکسیداتیو و سلامت سلولی را در مرکز توجه قرار داده است، هرچند متخصصان یادآور می شوند که مصرف بیش از حد قهوه می تواند اثر معکوس بر پیری سلولی داشته باشد.

برخلاف سن عددی، یعنی تعداد سال هایی که از تولد گذشته است، پیری زیستی، سن سلول ها و اندام های بدن را اندازه گیری می کند. این نوع پیری تحت تاثیر ژنتیک، سبک زندگی، عوامل محیطی، رژیم غذایی و ظاهرا مقدار قهوه مصرفی قرار می گیرد.

مطالعه ای که این هفته در مجله سلامت روان انگلیس (BMJ Mental Health) منتشر شد، نشان داد مصرف سه تا چهار فنجان قهوه در روز ممکن است روند پیری زیستی را در افرادی که به اختلالات روانی شدید مبتلا هستند، کندتر کند. سن زیستی افرادی که هر روز چندین فنجان قهوه می خوردند در مقایسه با کسانی که قهوه نمی نوشیدند، پنج سال کمتر بود (یعنی از نظر زیستی جوان تر به نظر می رسیدند).

بر اساس این پژوهش، مصرف قهوه ممکن است با کاهش استرس اکسیداتیو، یعنی فقدان تعادل میان آنتی اکسیدان ها و رادیکال های آزاد که به سلول ها و دی ان ای آسیب می زنند، روند پیری را بهبود ببخشد. استرس اکسیداتیو می تواند بر طول تلومرها تاثیر بگذارد. تلومرها، پوشش های محافظ در انتهای کروموزوم ها هستند که مانع از فرسایش آن ها می شوند (مثل پوشش پلاستیکی انتهای بند کفش). کوتاه شدن تلومرها نشانه ای از پیری سلولی یا زیستی است.

گرچه کوتاه شدن تلومرها به طور طبیعی رخ می دهد، متخصصان اشاره می کنند که این روند در افراد مبتلا به اختلالات شدید روانی مانند اسکیزوفرنی و اختلال دوقطبی بیشتر دیده می شود.

کوتاه شدن تلومرها بخشی طبیعی از روند افزایش سن است اما متخصصان می گویند این وضعیت در افراد مبتلا به اسکیزوفرنی یا اختلال دوقطبی بیشتر مشاهده می شود. علاوه بر این، افراد دارای این اختلالات، معمولا عمر کوتاه تری دارند و گاهی تا 15 سال کمتر از دیگران است.

به گزارش ایندیپندنت، در این پژوهش، بیش از 400 بزرگسال نروژی مبتلا به اسکیزوفرنی، اختلال دوقطبی یا افسردگی اساسی همراه با روان پریشی، بر اساس میزان قهوه ای که مصرف می کردند به چهار گروه تقسیم شدند. طول تلومر آن ها با نمونه های خون اندازه گیری شد و متخصصان در مقایسه بین کسانی که قهوه نمی نوشیدند با افرادی که یک تا دو فنجان، سه تا چهار فنجان و پنج فنجان یا بیشتر در روز می نوشیدند، تفاوت معنی داری مشاهده کردند. در حالی که سه تا چهار فنجان قهوه با طولانی تر شدن تلومرها و کاهش سن زیستی مرتبط بود، مصرف بیش از پنج فنجان هیچ اثری نداشت. متخصصان یکی از دلایل کند شدن پیری را به ترکیبات قوی آنتی اکسیدانی و ضدالتهابی قهوه نسبت می دهند.

آن ها توضیح دادند: تلومرها نسبت به استرس اکسیداتیو و التهاب بسیار حساس اند و همین موضوع نشان می دهد که مصرف قهوه چگونه می تواند به حفظ سلامت سلولی در جمعیتی کمک کند که آسیب پذیری زیستی بیشتری دارند.

با وجود این فواید، قهوه شمشیری دولبه است. متخصصان هشدار می دهند که مصرف بیش از حد توصیه شده می تواند نتیجه معکوس داشته باشد. طبق این پژوهش، مصرف بیش از مقدار توصیه شده روزانه قهوه ممکن است از طریق افزایش تولید گونه های فعال اکسیژن به سلول ها آسیب برساند و موجب کوتاه شدن تلومرها شود.