به گزارش پارسینه ؛ یک بررسی گسترده نشان می دهد که حضور هم غذا در زمان صرف وعده های غذایی، نقش بسیار مهمی در تغذیه و سلامت سالمندان ایفا می کند.

بر اساس یافته های جدید دانشگاه فلیندرز استرالیا، سالمندانی که عادت به غذا خوردن در تنهایی دارند، در مقایسه با کسانی که به طور منظم وعده های غذایی خود را در جمع صرف می کنند، با احتمال بیشتری در معرض سوءتغذیه و مشکلات سلامت مرتبط قرار می گیرند.

این مطالعه مروری که در مجله معتبر اَپِتایت/ Appetite منتشر شده، نتایج 20 پژوهش بین المللی را تجزیه وتحلیل کرده است. این پژوهش ها به بررسی ارتباط میان عادت غذا خوردن به تنهایی و شاخص های عینی سلامت در سالمندان 65 سال به بالای ساکن در منزل پرداخته اند.

نتایج این بررسی الگوی واضحی را نشان می دهد: غذا خوردن در تنهایی معمولاً با کیفیت پایین تر رژیم غذایی، کاهش مصرف گروه های غذایی مهم مانند میوه ها، سبزیجات و گوشت، و همچنین احتمال بیشتر کاهش وزن و ضعف سلامت همراه است.

تأثیر عمیق تعاملات اجتماعی

کِیتلین وایمن (Caitlin Wyman)، پژوهشگر ارشد این مطالعه و متخصص تغذیه در مؤسسه آینده مراقبت دانشگاه فلیندرز، در این زمینه می گوید: غذا خوردن بسیار فراتر از تأمین مواد مغذی است. تقسیم یک وعده غذایی با دیگران، فعالیت اجتماعی مهمی محسوب می شود که می تواند بر اشتها، تنوع غذایی و به زیستی کلی افراد تأثیر بگذارد.

وی در ادامه خاطرنشان کرد: از پیش می دانستیم که احساس تنهایی و انزوای اجتماعی می تواند به کاهش دریافت مواد مغذی بینجامد، اما تاکنون پیامدهای تغذیه ای و فیزیکی غذاخوردن به تنهایی در مقابل غذاخوردن در جمع را به طور نظام مند در سالمندان بررسی نکرده بودیم.

شواهد جهانی از 80 هزار سالمند

این مطالعه با استفاده از داده های بیش از 80 هزار سالمند در 12 کشور مختلف نشان داد که محیط غذا خوردن می تواند بر طیف گسترده ای از عوامل سلامت تأثیر بگذارد.

با این که برخی مطالعات تغییر خاصی در وضعیت تغذیه گزارش نکرده اند، اما بیشتر پژوهش ها نشان می دهند افرادی که تنها غذا می خورند، معمولاً مواد غذایی کم مغذی تر را انتخاب می کنند و کمتر سراغ غذاهای پر پروتیین می روند. این در حالی است که پروتیین برای حفظ قدرت عضلات و توان بدنی ضروری است. بر اساس یافته ها، غذا خوردن در تنهایی با احتمال بیشتر کاهش وزن ناخواسته و خطر بالاتر ضعف سلامت نیز مرتبط است.

پیامدهای مهم برای مراقبت از سالمندان

دکتر آلیسون یاکسلی (Alison Yaxley)، از دیگر پژوهشگران این مطالعه تأکید می کند: این بررسی، لزوم ادغام ارزیابی های اجتماعی و تغذیه ای را در روش های معمول مراقبت از سالمندان و خدمات سلامت اولیه تأیید می کند.

پژوهشگران راه حل های عملی مختلفی را پیشنهاد می کنند، از جمله تشکیل گروه های غذاخوری محلی، برنامه های غذاخوری بین نسلی و همکاری با کافه های محل، همگی می توانند به کاهش آمار سالمندانی که در تنهایی غذا می خورند، کمک کنند.

وایمن در پایان تأکید کرد: اصلاحات جدید در سامانه مراقبت از سالمندان، فرصتی استثنایی برای توجه جدی به موضوع غذا و تغذیه در مراقبت های خانگی فراهم کرده است. با گنجاندن برنامه های غذایی مناسب در خدمات مراقبتی، می توانیم هم زمان هم وضعیت تغذیه و هم سلامت عمومی سالمندان جامعه را که روزبه روز در حال افزایش هستند، بهبود بخشیم.