به نقل از ساعدنیوز: سهم هر ایرانی از هزینه های سالانه صداوسیما روزانه بیش از یک میلیون تومان (1/055/000) و سالانه 385 میلیون تومان است و این یعنی هر خانواده ایرانی، چه تلویزیون نگاه کند و چه نه، چه صداوسیما را قبول داشته باشد یا نه، چه آن را دنبال کند یا سال هاست قید آن را زده باشد، محکوم است بخش قابل توجهی از بودجه خودش را برای رسانه ای بپردازد که انتخابش نمی کند.

روزی که سیدشهاب الدین طباطبایی، به عنوان عضو شورای اطلاع رسانی دولت، در یک برنامه زنده به آرامی خم شد، دست هایش را روی میز گذاشت و جمله ای را گفت که مثل پتک بر سر ساختار رسانه ملی فرود آمد هر روز صبح که کرکره صداوسیما بالا می رود، 96 میلیارد تومان از پول مردم وارد این سازمان می شود؛ اما اگر دغدغه ها و سلایق مردم در آن بازتاب نداشته باشد، این هزینه در جای درست مصرف نشده است ؛ شاید خودش هم نمی دانست این جمله ساده، بار دیگر جعبه سیاه بودجه صداوسیما را باز می کند؛ آن هم درست در آستانه بودجه نویسی 1405، زمانی که هر ریال بودجه باید مثل خون در رگ های کشور حساب وکتاب داشته باشد، اما صداوسیما همچنان یکی از پرهزینه ترین نهادهای کم مخاطب ایران باقی مانده است.

در این بین توجه کنید که اگر جمعیت ایران را حدود 91 میلیون نفر بدانیم و بعد این اعداد را روی کاغذ بیاوریم، سهم هر ایرانی از هزینه های سالانه صداوسیما: روزانه بیش از یک میلیون تومان (1/055/000) و سالانه 385 میلیون تومان است.

این یعنی هر خانواده ایرانی، چه تلویزیون نگاه کند و چه نه، چه صداوسیما را قبول داشته باشد یا نه، چه آن را دنبال کند یا سال هاست قید آن را زده باشد، محکوم است بخش قابل توجهی از بودجه خودش را برای رسانه ای بپردازد که انتخابش نمی کند.

کافی است نگاهی نیز به افزایش بودجه سازمان عریض و طویل صداوسیما بیاندازیم تا متوجه شویم که در 13 سال گذشته بودجه این نهاد 3400 درصد رشد کرده است؛ و البته که حالا و با آغاز فصل طراحی و تدوین بودجه برای سال 1405، رییس سازمان صداوسیما بار دیگر ساز تازه برای دریافت پول بیشتر را ساز کرده است.

پیمان جبلی، رییس صدا و سیما به تازگی و با بیان اینکه برای بازسازی ساختمان شیشه ای این رسانه که در جنگ آسیب دید برای بازسازی نیاز به منابعی داریم که بخش عمده آن از طریق مولدسازی اموال صدا و سیما انجام می شود و برای بخش کوچکی از آن به دولت درخواست داده ایم.