این جنگنده خودمختار بخشی از برنامه "هواپیمای رزمی مشترک" نیروی هوایی آمریکا است که هدف آن ایجاد "بال پروازهای مورد اطمینان" با قابلیت خودمختاری بالا برای همکاری با جنگنده های سرنشین دار مانند F-35 ، F-22 و پلتفرم های پیشرفته تر نسل بعدی است. این هواپیما به همراه جنگنده اصلی مثلا F-35 پرواز کرده و به صورت خودمختار با کمک هوش مصنوعی دستوراتی که خلبان جنگنده اصلی به آن داده را عملیاتی می کند.

فیوری می تواند با استفاده از هوش مصنوعی مانند سامانه Lattice شرکت آندوریل به صورت مستقل یا در هماهنگی کامل با جنگنده های سرنشین دار عملیات انجام دهد و به عنوان طعمه یا سکوی موشکی عمل کند.

چند روز پیش، شرکت فناوری آندوریل ، اولین پروازهای آزمایشی پهپاد جنگنده نیمه خودمختار خود به نام فیوری را بدون حضور خلبان در کابین به پایان رساند.

این نقطه عطف بزرگ برای شرکت است که تنها در 556 روز از زمان آغاز کار طراحی هواپیما به دست آمده است.

طول این هواپیما 6.1 متر ، فاصله ی دو سر بال های آن 5.2 متر و حداکثر وزن برخاست آن 2268 کیلوگرم است که می تواند حداکثر با سرعت 0.95 ماخ پرواز کند.