این مدافع که تا اواخر دهه 60 پیراهن استقلال را بر تن می کرد، مدت ها در محافل فوتبالی حضوری پررنگ نداشت و حتی برخی افراد فکر می کردند از ایران مهاجرت کرده ولی حالا مدتی است که او را بیشتر در جمع پیشکسوتان استقلال می بینیم.

با شکورزاده که در مقطعی او را داخل ورزشگاه با شعار "شکور مارادونا" تشویق می کردند، پیرامون وضعیت خودش و استقلال گپ زدیم:

در این سال ها برخی افراد فکر می کردند من خارج از ایران زندگی می کردم ولی اینجا بودم. دلیل اینکه خیلی اسمم در فوتبال مطرح نمی شد، به خاطر این بود که اهل گردن کج کردن مقابل مدیران نبودم. من حاضر نبوده و نیستم برای سمت گرفتن در باشگاه استقلال یا هر مجموعه دیگری، مجیز مدیران را بگویم. کار کردن در فوتبال ایران رابطه می خواهد که شکورزاده آن را نداشت.

از جام تخت جمشید در فوتبال ایران حضور داشتم و سالیان متمادی پیراهن استقلال را بر تن کردم اما اصلاً ادعا ندارم که حتماً باید در تیم بزرگسالان کار کنم بلکه اتفاقا معتقدم مربیگری کردن در آکادمی و بازیکن ساختن برای استقلال حرکت بسیار حساس دشوار و ارزشمندی است که توانایی انجام آن را دارم. امیدوارم مدیران این باشگاه حوسشان باشد چه کسانی را در تیم های پایه ای خود به کار می گیرند.

اینکه می گویم فراد سالم را در آکادمی استقلال به کار بگیرید منظورم این نیست که حتماً سراغ محمدرضا شکورزاده بیایید بلکه تاکید می کنم برای اعتبار این باشگاه بزرگ باید سراغ افرادی رفت که از هر نظر سالم باشند. متاسفانه طی سالیان اخیر فسادهایی را در آکادمی استقلال دیده ایم که در حد فاجعه بوده و حتی گاهی اوقات دامنه آن به برنامه های تلویزیونی هم کشیده شده است. من با چشمان خودم پدری را دیدم که گفت فرش زیر پایش را فروخته و به یکی از مربیان اسبق آکادمی استقلال پول داده تا پسرش فیکس بازی کند! خودم دیدم یکی از مربیان اسبق فعال در آکادمی استقلال شش میلیارد تومان از اولیا بچه ها کلاهبرداری کرد!

از وقتی آقای تاجرنیا آمده و گروهی از پیشکسوتان استقلال مسئول رسیدگی به امور بچه های قدیمی شده اند، تا حدی به باشگاه نزدیک شده ام و در چند مراسم شرکت کردم ولی در دوران مدیران قبلی اصلاً نمی دانستم آدرس باشگاه استقلال کجاست! باور کنید وقتی تاجرنیا ما را دعوت کرد، نمی دانستم آدرس اختمان باشگاه استقلال کجاست چون در سال های گذشته اصلاً کاری آنجا نداشتم!

مدیران سابق و اسبق باشگاه استقلال اصلا کاری به کار پیشکسوتان نداشتند بلکه فقط دنبال این بودند تا باند خود را سر کار بیاورند و از کنار اسم بزرگ این باشگاه به منافع خود برسند. حالا اما خوشبختانه شرایط بهتر شده است.

من وقتی به استقلال آمدم، شکر خدا همه چیز داشتم اما تعصبم نسبت به این تیم و هوادارانش هیچ وقت کم نشد. در همان دهه 60 به من پیشنهاد دادند که با پرسپولیس قرارداد امضا کن و 600 متر زمین بگیر اما قبول نکردم.

فیلمی که از جعفر مختاری فر در فضای مجازی منتشر شد واقعاً تلخ بود اما در رابطه با ناراحتی پیشکسوتان استقلال باید بگویم این مساله دوجنبه دارد. اگر آقایان برای شخصیت خود مختاری فر ناراحت شده اند خیلی خوب است اما اگر بابت این ناراحتند که اسم باشگاه خراب شده، خب ناراحت باقی بمانند! باشگاه باید پیشکسوتان خود را زیر بال و پرش بگیرد و بابت پست ها و سمت های مختلف با آنها قرارداد ببندد. از مربیگری در عرصه تیم های مختلف استقلال گرفته تا مشاور و آنالیزور. تازه می توان دقیقاً مثل اروپایی ها یک صندوق تشکیل داد و به پیشکسوتان حقوق ماهیانه پرداخت کرد. البته یک بار چنین کاری را در استقلال استارت زدند ولی ای کاش اصلاً شروع نمی کردند چون برای پیشکسوتان یک میلیون و دویست هزار تومان حقوق در نظر گرفته بودند! باورتان می شود؟ این پول حتی هزینه بنزین ماهیانه بچه ها هم نبود.