به گزارش پارسینه به نقل از فرادید، با اینکه باغ های معلق بابل به عنوان یکی از هفت شگفتی دنیای باستان مشهورند، ما به درستی نمی دانیم کجا بودند یا آیا به راستی وجود داشته اند یا نه.

حقایق کوتاه درباره باغ های معلق بابل

باغ های معلق بابل یکی از هفت شگفتی دنیای باستان هستند که تاکنون از دید باستان شناسان و مورخان پنهان مانده اند. هیچ مدرک باستان شناسی قطعی تاکنون یافت نشده که نشان دهد این باغ ها به درستی کجا بوده اند یا چه شکلی داشته اند. در عوض، ما بر مجموعه ای از اشاره های کوتاه به آن ها در منابع متنی مختلف تکیه می کنیم.

نخستین اشاره ی نوشته شده به این باغ ها توسط بِروسوس، کاهن مردوک از بابل ثبت شده است. او باغ ها را در گزارشی توصیف می کند که توسط مورخ یهودی، فلاویوس ژوزفوس در دوران سلطنت وسپاسیان و امپراتوران فلاویان حفظ شده است. برپایه این منبع، باغ ها تراس های سنگی با شکل تپه ها بودند.

استرابو، جغرافی دان یونانی، باغ ها را چنین توصیف کرده: تراس های طاق دار که یکی بالای دیگری قرار گرفته و بر ستون های مکعب شکل استوارند. ستون ها، طاق ها و تراس ها از آجر پخته ساخته شده اند. همچنین افرادی به طور مداوم آب را از فرات به باغ می برند.

هرچند طراحی دقیق باغ ها هنوز موضوع بحث است، اما روشن است که آن ها نزدیک 500 سال پس از ساخت، هنوز سرسبز بوده اند تا در فهرست هفت شگفتی دنیای باستان آنتی پاتر سیدون قرار گیرند.

فیلیپس گاله، سه یهودی در حضور نبوکدنصر، 1565

بنابر چندین افسانه، نبوکدنصر دوم، دومین پادشاه امپراتوری بابلی نوین، مسئول ساخت باغ های معلق بوده است.

نبوکدنصر سال 605 پیش از میلاد پس از مرگ نابوپولاسار به قدرت رسید و 43 سال سلطنت کرد؛ مدت سلطنتی بسیار طولانی در جهان باستان. سلطنت او به دو دلیل مشهور است: ساخت وساز و فتوحات. او پادشاهی جنگجو بود و به دلیل تصرف اورشلیم و به بردگی گرفتن یهودیان در بابل مشهور شد.

لوح گلی که تاریخچه لشکرکشی نبوکدنصر در اورشلیم را نمایش می دهد، 597 پیش از میلاد

با این حال، نبوکدنصر به عنوان پادشاهی سازنده هم یاد می شود. بیشتر توجه او به پایتخت امپراتوری یعنی بابل معطوف بود، هرچند شهرهای دیگر هم بهره مند شدند.

فرانس پوربوس، نبوکدنصر در محاصره اورشلیم، 1880

در دوران او، معابد بسیاری در شهر بازسازی شدند، از جمله اساگیلا، معبد اصلی مردوک و اتمنانکی، زیگورات اختصاص یافته به همین خدا. برخی ساختمان بلند اتمنانکی را با داستان کتاب مقدس برج بابل مقایسه کرده اند.

با این حال، اینکه نبوکدنصر خودش باغ های معلق را ساخته یا نه، هنوز موضوع بحث است، زیرا منابع هلنیستی بعدی روایت های متناقضی ارائه کرده اند.

رنه-آنتوان هوآس، نبوکدنصر دستور ساخت باغ های معلق بابل را برای خوشنودی همسرش آمیتیس داد، 1676

بنابر گزارش بِروسوس، این پروژه عظیم نبوکدنصر نه از سر خودبزرگ بینی و نه احترام به گذشته، بلکه نشانه ای از عشق او به همسرش آمیتیس بود.

ازدواج نبوکدنصر و آمیتیس، دختر پادشاه ماد، توسط پدر نبوکدنصر، نابوپولاسار، برای تحکیم اتحاد بین دو ملت ترتیب داده شد.

جزییات نمای جنوبی تالار تخت نبوکدنصر دوم، قرن ششم پیش از میلاد، با جزییات درختان نخل

گفته می شود، پس از ورود به بابل، آمیتیس دلتنگ سرسبزی و کوهستان های سرزمین مادری خود شد. بِروسوس توصیف می کند که نبوکدنصر دستور ساخت این باغ سرسبز را داد تا به همسرش کمک کند با محیط جدید سازگار شود. ارتفاع و سرسبزی باغ ها یادآور سرزمین مادری آمیتیس بود.

والنتین فُلکیر، باغ های معلق بابل، 1840 1878

شواهد نشان می دهند باغ های گسترده در تمدن های بین النهرین ارزش بالایی داشته اند. کلمه مدرن بهشت (paradise) شاید از زبان های این منطقه آمده باشد. واژهpairi-daeza در فارسی باستان شرقی به معنای محصور در دیوار (pairi) و ساختن یا بنا کردن (diz) با باغ های بزرگ محصور ساخته شده در این منطقه مرتبط شد.

کاخ عیش آشوربانی پال، نینوا، 645 635 پیش از میلاد

وارد کردن درختان و درختچه ها به قلمروهای جدید و باغ ها به عنوان نمایش قدرت امپراتوری استفاده می شد، درست مانند رم باستان. برای نمونه، درختان نخل در پشت سکه های رومی، نماد فتح یهودیه توسط فلاویان هستند.

با پیشرفت های فنی، مانند سیستم های آبیاری، امکان ساخت این باغ ها فراهم شد و احتمالاً گیاهان عجیب و غریب از گوشه وکنار امپراتوری ها به پایتخت ها آورده می شد تا قدرت و ثروت پادشاهان را به بازدیدکنندگان نشان دهند. این موضوع در مورد باغ های آشوربانی پال، پادشاه آشوری نوین نیز صدق می کند. استفاده از باغ ها به عنوان نمایش تجملیِ قدرت امپراتوری با توضیحات بِروسوس درباره دلتنگی آمیتیس همخوانی دارد.

منشور سناخریب، موزه بریتانیا، 691 پیش از میلاد

با توجه به نبود شواهد باستان شناسی مبنی بر وجود باغ های شگفت انگیز بابل، آیا ممکن است این باغ ها به اشتباه به بابل نسبت داده شده باشند؟

این نظریه ی استفانی دالی، شرق شناس دانشگاه آکسفورد است که پیشنهاد می کند باغ هایی که در فهرست شگفتی ها آمده اند در واقع توسط پادشاه آشوری سناخریب ساخته شده اند که در 704 681 پیش از میلاد سلطنت می کرد، کمابیش یک قرن پیش از نبوکدنصر دوم.

سناخریب، پسر سارگون دوم، مانند نبوکدنصر برای لشکرکشی های نظامی اش در کتاب مقدس مشهور است، اگرچه اورشلیم را محفوظ گذاشت. او همچنین مسئول تخریب بابل در 689 پیش از میلاد بود. از این خرابه ها بود که نبوکدنصر به بازسازی پایتخت خود پرداخت. روایت لشکرکشی های سناخریب در منشور او ثبت شده است.

پیتر کلایز سوتمن و پیتر پل روبنس، شکست سناخریب، 1618 1620

مانند نبوکدنصر، سناخریب نیز سازنده ای پرکار بود. او پایتخت امپراتوری آشور را به نینوا منتقل کرد و شهر را به گونه ای آماده کرد که شایسته یک پادشاه باشد.

طرح های ساخت وساز او شامل کاخ جنوب غربی و باغ های وسیع مجاور کاخ میشد.

با توجه به اینکه تنها بِروسوس از طریق ژوزفوس باغ ها را به نبوکدنصر نسبت می دهد، احتمال قوی وجود دارد که این همان باغ های واقعی باشند که یکی از شگفتی های دنیای باستان محسوب می شدند.

کشف سامانه وسیع قنات ها که به سازندگان سناخریب نسبت داده می شود، نشان می دهد که شبکه آبیاری گسترده، از جمله پیچ های آب کش، ممکن است نوعی از باغ های معلق را تغذیه می کرده است.

سقوط بابل، امپراتوری هخامنشی، فیلیپس گاله، 1569

باغ های معلق بابل هنوز یکی از اسرار جذاب دنیای باستان باقی مانده اند، اما مکان، سازنده، هدف و سرنوشت آن ها در نهایت نامعلوم است.

نبود شواهد باستان شناسی کافی سبب شده که اسرار باغ های معلق بابل، دومین شگفتی قدیمی از هفت شگفتی دنیای باستان، همچنان دست نیافتنی باقی بماند.