انتشار ایمیل‌های تازه از «جفری اپستین» بار دیگر نام ترامپ را وارد کانون این پرونده جنجالی کرده‌ است؛ اسنادی که پرسش‌های تازه‌ای را زنده و این بار نیز حقایقی را برملا کرده‌اند.

مهر نوشت: روز چهارشنبه 12 نوامبر (21 آبان)، دموکرات‌های کمیته نظارت مجلس نمایندگان آمریکا بمبی را منفجر کردند که لرزه‌های آن هنوز کاخ سفید را می‌لرزاند؛ انتشار سه ایمیل از مکاتبات شخصی جفری اپستین قاچاقچی جنسی محکوم‌شده، نام دونالد ترامپ را بار دیگر در کانون یکی از تاریک‌ترین پرونده‌های فساد اخلاقی تاریخ معاصر آمریکا قرار داد. این ایمیل‌ها که بخشی از 23 هزار سند احضارشده از املاک اپستین هستند، ادعاهایی را مطرح می‌کنند که تناقض‌های آشکاری با روایت رسمی ترامپ از رابطه‌اش با اپستین دارند.

اما این تنها آغاز داستان است. پرونده اپستین، که سال‌ها در سکوت مدفون بود، اکنون به یکی از خطرناک‌ترین چالش‌های سیاسی برای ترامپ تبدیل شده است؛ چالشی که حتی پایگاه رای‌دهندگان طرفدار «اول آمریکا» (MAGA) را نیز علیه او بر انگیخته و می‌تواند سایه‌ای سنگین بر انتخابات ریاست‌جمهوری 2028 بیاندازد.

پرونده اپستین و ترامپ؛ از شبکه قاچاق جنسی تا رابطه‌ای جنجالی

جفری اپستین میلیاردر آمریکایی و مدیر صندوق پوشش ریسک، چهره‌ای بود که در دهه‌های 1990 و 2000 در میان نخبگان سیاسی، اقتصادی و سرگرمی آمریکا رفت و آمد داشت. او با شخصیت‌هایی چون بیل کلینتون، پرنس اندرو، بیل گیتس و البته دونالد ترامپ دوستی داشت اما پشت این نمای براق، شبکه‌ای هولناک از سوءاستفاده جنسی از دختران زیر 18 سال قرار داشت.

تحقیقات نشان می‌دهد اپستین بین سال‌های 2002 تا 2005 ده‌ها دختر نوجوان را در عمارت‌هایش در نیویورک و پالم‌بیچ فلوریدا مورد سوءاستفاده جنسی قرار می‌داد و در شبکه‌ای سازمان‌یافته قاچاق می‌کرد. او با کمک دست راست خود با نام «گیسلین مکسول»، دختران را با وعده پول و شغل جذب می‌کرد، سپس آن‌ها را مجبور به انجام اعمال جنسی می‌ساخت و حتی تشویقشان می‌کرد که دختران دیگری را هم استخدام کنند؛ ساختاری که دادستان‌ها آن را «هرم قاچاق جنسی» نامیدند.

سال 2005 نقطه عطفی در این پرونده بود. خانواده یک دختر 14 ساله به پلیس پالم بیچ گزارش داد که اپستین به او تجاوز کرده است. تحقیقات گسترده آغاز شد و اف‌بی‌آی پرونده‌ای به نام «عملیات سال کبیسه» را افتتاح کرد اما آنچه در سال 2008 رخ داد، یکی از بحث‌برانگیزترین توافقات قضایی تاریخ آمریکا بود.

«الکساندر آکوستا» دادستان فدرال فلوریدا (که بعدها توسط ترامپ به عنوان وزیر کار منصوب شد)، توافق محرمانه‌ای با وکلای اپستین امضا کرد. بر اساس این توافق، اپستین تنها به دو اتهام فرعی «درخواست خدمات جنسی از یک نوجوان» اعتراف کرد و به 18 ماه حبس محکوم شد، در حالی که باید به 60 اتهام فدرال پاسخ می‌داد. او حتی اجازه داشت 6 روز هفته را در دفترش بگذراند و فقط شب‌ها به سلول بازگردد. پس از گذشت 13 ماه، اپستین آزاد شد.

در این دوران بود که رابطه ترامپ و اپستین شکل گرفت. ویدئویی از سال 1992 نشان می‌دهد که این دو در یک مهمانی در مارالاگو یعنی باشگاه خصوصی ترامپ، کنار هم در حال رقص و خوشگذرانی هستند. اپستین در عروسی ترامپ با «مارلا میپلز» بازیگر آمریکایی و مجری تلویزیون در سال 1993 حضور داشت و رکوردهای پرواز نشان می‌دهد که ترامپ حداقل هفت بار با جت خصوصی اپستین سفر کرده است.

در سال 2002، ترامپ در مصاحبه‌ای با مجله نیویورک درباره اپستین گفت: «او فرد فوق‌العاده‌ای است. همراهی با او بسیار لذت‌بخش است. حتی می‌گویند او به اندازه من زنان زیبا را دوست دارد، و بسیاری از آن‌ها در سنین پایین‌تر هستند.» این جمله اکنون در پرتو ایمیل‌های جدید، بار معنایی سنگینی پیدا کرده است.

ترامپ همیشه ادعا کرده که در اواسط دهه 2000 با اپستین قطع رابطه کرده و او را به دلیل رفتار نامناسب با کارمندان جوان زن در عمارت مارالاگو از باشگاه اخراج کرده است اما ایمیل‌های جدید این روایت را زیر سوال می‌برند.

پس از گذشت یک دهه، در ژوییه 2019، اپستین دوباره دستگیر شد. این بار دادستان‌های نیویورک او را به اتهام قاچاق جنسی دهها دختر نوجوان متهم کردند. او در زندان متروپولیتن منهتن نگهداری می‌شد که در 10 اوت 2019، جسد او در سلولش یافت شد. تحقیقات رسمی نتیجه گرفت که اپستین خودکشی کرده اما این مرگ مشکوک نظریه‌های توطئه فراوانی را برانگیخت.

گیسلین مکسول دست راست اپستین، در سال 2021 محاکمه و به 20 سال زندان محکوم شد. او به کمک به اپستین در جذب و سوءاستفاده از دختران نوجوان متهم شد. مکسول همان کسی است که در ایمیل‌های جدید، اپستین با او درباره ترامپ گفت‌وگو می‌کند.

ایمیل‌های تازه منتشرشده؛ چه اسرار تازه‌ای فاش شد؟

سه ایمیل کلیدی که دموکرات‌ها منتشر کردند، تصویری متفاوت از رابطه ترامپ و اپستین ارائه می‌دهند؛

ایمیل اول - 2 آوریل 2011: در این ایمیل، اپستین به گیسلین مکسول می‌نویسد: «می‌خواهم متوجه شوی که آن سگی که پارس نکرده، ترامپ است… [نام قربانی حذف شده] ساعت‌ها در خانه من با او بوده است و او هیچ‌وقت ذکر نشده است. رییس پلیس و بقیه… من 75 درصد (مواقع) آنجا هستم.» این ایمیل نشان می‌دهد که اپستین معتقد بود ترامپ اطلاعات زیادی درباره او دارد اما سکوت کرده است. «ویرجینیا جیوفری» یکی از قربانیان شناخته‌شده اپستین که در آوریل 2025 خودکشی کرد، همان کسی است که جمهوریخواهان او را به عنوان فرد مذکور در این ایمیل شناسایی کرده‌اند.

ایمیل دوم - 16 دسامبر 2015: وولف به اپستین می‌نویسد: «شنیده‌ام سی‌ان‌ان قصد دارد امشب از ترامپ درباره رابطه‌اش با تو بپرسد.» اپستین در پاسخ می‌پرسد چه پاسخی بدهد. وولف توصیه می‌کند: «فکر می‌کنم باید بگذاری خودش را به دام بیندازد. اگر بگوید در هواپیما یا خانه تو نبوده، این به تو یک ابزار ارزشمند روابط عمومی و سیاسی می‌دهد. می‌توانی او را به شکلی حلق‌آویز کنی که برای تو منفعت مثبت ایجاد کند یا اگر واقعاً به نظر برسد که می‌تواند برنده شود، می‌توانی او را نجات دهی…»

ایمیل سوم - ژانویه 2019: اپستین در این پیام به مایکل وولف نویسنده می‌نویسد: «ترامپ گفت که از من خواسته استعفا دهم، در حالی که هرگز عضو نبوده‌ام. البته او از ماجرای دخترها خبر داشت، چون از گیسلین خواسته بود که دست نگه دارد.» این ایمیل مستقیماً ادعای ترامپ را که می‌گوید از جرایم اپستین بی‌اطلاع بوده، زیر سوال می‌برد.

این ایمیل‌ها نشان می‌دهند که اپستین و وولف در حال طراحی استراتژی علیه ترامپ بودند و اپستین معتقد بود اطلاعات مخربی درباره ترامپ دارد که می‌تواند از آن استفاده کند.

پس از انتشار این ایمیل‌ها، جمهوری خواهان در کمیته نظارت بیش از 20 هزار صفحه اسناد دیگر از املاک اپستین منتشر کردند و اتهام زدند که دموکرات‌ها «به صورت گزینشی» اسناد را انتخاب کرده‌اند تا ترامپ را مورد حمله قرار دهند. این اسناد جدید شامل ایمیل‌هایی بود که اپستین در آن‌ها ترامپ را «کاملاً دیوانه» خطاب می‌کند اما هیچ‌یک از این‌ها سوالات اصلی را پاسخ نمی‌دهند.

بازتاب سیاسی و آینده پرونده؛ برگ برنده دموکرات‌ها یا توفان در فنجان؟

پرونده اپستین در سال 2025 به یکی از معدود موضوعاتی تبدیل شده که می‌تواند میان ترامپ و بخش‌هایی از پایگاه وفادار او شکاف ایجاد کند. نظرسنجی‌ها نشان می‌دهد گرچه اکثریت جمهوری خواهان همچنان از ترامپ حمایت کلی دارند (87 درصد) اما میزان تأیید عملکرد او در موضوع اپستین به‌طور محسوسی پایین‌تر است (45 درصد)؛ روندی که تحلیلگران آن را نشانه‌ای از حساسیت افکار عمومی محافظه‌کار نسبت به موضوع سوءاستفاده جنسی و لزوم شفافیت می‌دانند. همین شکاف می‌تواند بر فضای انتخاباتی 2026 و حتی رقابت‌های ریاست‌جمهوری 2028 اثرگذار باشد.

در همین حال، فشار برای انتشار کامل اسناد مرتبط با اپستین از سوی هر دو جناح سیاسی افزایش یافته است. سناتورهای جمهوریخواهی چون «تد کروز»، «جاش هاولی» و «رند پل» که همگی نگاه جدی به انتخابات 2028 دارند، خواستار افشای همه اسناد شده‌اند و نمایندگانی مانند «نانسی میس» و «مارجوری تیلور گرین» نیز با حمایت از طومار رأی‌گیری اجباری، موضعی متفاوت از رهبری حزب اتخاذ کرده‌اند. این وضعیت نشان می‌دهد پرونده اپستین تنها موضوعی علیه ترامپ نیست بلکه آزمونی برای انسجام درونی حزب جمهوریخواه نیز محسوب می‌شود.

رفتار کاخ سفید و شخص ترامپ در مواجهه با این پرونده نیز پرسش‌هایی جدی برانگیخته است. جلسات خصوصی در اتاق وضعیت برای منصرف کردن نمایندگان، مخالفت شدید با رأی‌گیری و سکوت طولانی‌مدت رییس‌جمهور باعث شده برخی تحلیلگران معتقد باشند که دولت از پیامدهای احتمالی انتشار اسناد نگران است. گرچه هیچ‌یک از ایمیل‌ها مدرکی قطعی درباره دخالت ترامپ ارائه نمی‌دهند، تناقض میان محتوای آن‌ها و روایت رسمی ترامپ، فضا را برای گمانه‌زنی‌های سیاسی و رسانه‌ای باز گذاشته است.

همزمان، این واقعیت که نام چهره‌های سرشناس دیگری از «بیل کلینتون» گرفته تا «بیل گیتس» و «پرنس اندرو» نیز در اسناد مختلف مطرح شده، به ترامپ امکان داده تا موضوع را «یک بازی سیاسی دوحزبی» توصیف کند. با این حال، نکته تعیین‌کننده این است که افکار عمومی آمریکا در موضوع اپستین حساسیت بالایی دارد. بسیاری از رای‌دهندگان معتقدند این پرونده نمادی از فساد ساختاری، مصونیت نخبگان و ناکارآمدی سیستم عدالت است؛ مفهومی که فراتر از تعلقات حزبی بر مردم تأثیر می‌گذارد.

در مجموع، آنچه اکنون بر سرنوشت این ماجرا سایه انداخته، نتیجه رأی‌گیری مجلس نمایندگان و احتمال انتشار کامل اسناد است. اگر این اسناد اطلاعات جدید و قابل‌توجهی در خود داشته باشد، می‌تواند به یکی از نقاط عطف سیاسی سال‌های آینده تبدیل شود و اگر نداشته باشد، ممکن است کل بحث به «توفانی در فنجان» تقلیل یابد اما در هر دو حالت، پرونده اپستین دیگر در تاریکی باقی نخواهد ماند. پرسش‌های بی‌پاسخ درباره شبکه قدرت و سوءاستفاده، مطالبه قربانیان برای عدالت و حساسیت بی‌سابقه افکار عمومی تضمین می‌کند که این ماجرا، چه برای ترامپ و چه برای سایر چهره‌های سیاسی، تا مدت‌ها بر فضای واشنگتن سنگینی کند.