به گزارش پارسینه ، روزی هزارپایی از جنگل می گذشت. به خانه ی خرگوشی رسید. وارد خانه ی خرگوش شد و در جای گرم و نرم خرگوش خوابید. در آن وقت خرگوش در خانه نبود وگرنه هزارپا جرأت نمی کرد حتی یکی از پاهایش را هم آنجا بگذارد. ولی هنوز خوب گرمش نشده بود که خرگوش به خانه برگشت. خرگوش از همان دم در فهمید که یکی وارد خانه اش شده است. فریاد کشید: آهای! ای کسی که بی اجازه وارد خانه ی دیگران می شوی! بیا بیرون، این خانه صاحب دارد.

هزارپا از صدای خرگوش ترسید. ولی حاضر نبود به این زودی چنین جای گرم و نرمی را بگذارد و برود.

با فریادی بلند جواب داد: ای خرگوش نادان، چطور جرأت می کنی با من این طور حرف بزنی؟ می دانی من کیستم؟ خرگوش گفت: نه، نمی دانم. هزارپا گفت: من کسی هستم که از روی فیل می گذرم و بر پشت کرگدن می رقصم.

خرگوش بیچاره خیلی ترسید و با خود فکر کرد که این دیگر چه حیوانی است؟ حتماً از فیل و کرگدن بزرگ تر است. باید بروم و کسی را پیدا کنم و با کمک او خانه ام را پس بگیرم. وسط جنگل ایستاد و فریاد کشید و از همه کمک خواست. روباهی از آنجا می گذشت.

صدای خرگوش را شنید و پرسید: مگر چه شده است؟ خرگوش گفت: حیوانی به خانه ی من رفته است و بیرون نمی آید. من کوچکم، زورم به او نمی رسد. تو بزرگ تر از من هستی. بیا کمک کن تا خانه ام را پس بگیرم.

روباه گفت: بیا برویم ببینم این کیست که بی اجازه وارد خانه ی تو شده است. به خانه ی خرگوش رفتند. روباه جلو خانه ی خرگوش ایستاد و گفت: آهای! تو کیستی که بی اجازه وارد خانه ی دیگران شده ای؟ من روباه هستم. به تو دستور می دهم که فوری بیرون بیایی. هزارپا از ترس بر خود لرزید، ولی به روی خودش نیاورد.

صدایش را کلفت کرد و فریاد کشید: ای روباه بی ادب، چطور جرأت می کنی با من این طور حرف بزنی؟ می دانی من کیستم؟

روباه گفت: نه، نمی دانم. هزارپا گفت: من کسی هستم که از روی فیل می گذردم و بر پشت کرگدن می رقصم. روباه خیلی ترسید و با خود فکر کرد که من هم از فیل کوچک ترم و هم از کرگدن. راهش را گرفت و رفت.

خرگوش وقتی که دید کاری از دست روباه برنمی آید، به سراغ ببری رفت که در آن نزدیکی زندگی می کرد و با خودش گفت: ببر حتماً می تواند این حیوان را از خانه ی من بیرون کند. ببر و خرگوش باهم به راه افتادند و همین که به در خانه ی خرگوش رسیدند، ببر غرشی کرد که تمام درودیوار خانه لرزید.

ولی هزارپا، بااینکه خیلی ترسیده بود، فریاد کشید: کیست که به اینجا می آید؟ مگر نمی داند چه کسی در این خانه خوابیده است؟

ببر پرسید: مگر تو کیستی؟ هزارپا جواب داد: من کسی هستم که از روی فیل می گذرم و بر پشت کرگدن می رقصم.

ببر فکر کرد که من هم از فیل کوچک ترم و هم از کرگدن. اگر این حیوان از روی من بگذرد حتماً له می شوم. این بود که رویش را برگردانید و بدون اینکه چشمش به چشم خرگوش بیفتد، رفت.

خرگوش دیگر نمی دانست چه بکند. ببر، شجاع ترین حیوان جنگل هم ترسیده بود.

ناچار پیش کرگدن و فیل رفت و به آن ها گفت که حیوانی در خانه ی من است که می گوید: من کسی هستم که از روی فیل می گذرم و بر پشت کرگدن می رقصم. خواهش می کنم بیایید و او را بیرون کنید. فیل و کرگدن سرشان را جنباندند و راهشان را گرفتند و رفتند. آخر آن ها دوست نداشتند کسی از رویشان بگذرد یا بر پشتشان برقصد. خرگوش از همه جا ناامید شد. فکر کرد که باید از خانه اش دست بردارد و در پی پیدا کردن خانه ی دیگر باشد. غصه دار در جنگل می رفت که به قورباغه ای رسید.

قورباغه گفت: آهای! تو کیستی که بی اجازه وارد خانه ی دیگران شده ای؟ هزارپا فریاد کشید: من کسی هستم که از روی فیل می گذرم و بر پشت کرگدن می رقصم. قورباغه گفت: کسی که این کارها را می کند، باید خیلی بزرگ باشد تو به آن بزرگی چطور در خانه ی کوچک خرگوش جا گرفته ای؟ بعد قورباغه جست زد و وارد خانه ی خرگوش شد. اطرافش را نگاه کرد.

هیچ کس را ندید. فریاد زد: آهای! ای کسی که از روی فیل می گذری و بر پشت کرگدن می رقصی، پس کجا هستی؟ هزارپا با صدای نازکی گفت: اینجا هستم.

قورباغه هزارپا را که دید خندید و گفت: پس تو هستی که از روی فیل می گذری و بر پشت کرگدن می رقصی؟ درست است. تو بر پشت کرگدن می رقصی و از روی فیل می گذری، ولی آن قدر کوچکی که آن ها اصلاً وجود تو را حس نمی کنند. هزارپا به التماس افتاد و گفت: ای قورباغه عزیز، مرا نکش. بگذار فرار کنم. دیگر از این کارها نمی کنم. قورباغه گفت: نه، دوست من. من تو را نمی کشم. فقط با من بیرون بیا تا همه تو را ببینند و بدانند که حیوانی که خرگوش و روباه و ببر و فیل و کرگدن را ترسانده است تو بوده ای.