به گزارش پارسینه ، پف یا تورم زیر چشم، اغلب عارضه ای زیبایی شناختی محسوب می شود که به عواملی چون کم خوابی، مصرف نمک زیاد یا آلرژی ها نسبت داده می شود. با این حال، هنگامی که این تورم مزمن و پایدار باشد، می تواند یک نشانه ی هشداردهنده ی ظریف از مشکلات سیستمیک جدی، از جمله اختلال در عملکرد کبد باشد. در ادامه ارتباط میان پف زیر چشم و بیماری های خطرناکی مانند مشکلات کبدی را بررسی می کنیم.

تورم زیر چشم ناشی از بیماری کبدی، ریشه در چند مکانیسم پاتوفیزیولوژیک (مکانیسم های بیماری زایی) دارد که مستقیماً با وظایف کبد در بدن مرتبط هستند:

مهم ترین عامل در ایجاد تورم در بیماری های کبدی، کاهش سطح پروتیینی به نام آلبومین است.

وظیفه ی کبد: کبد وظیفه دارد آلبومین را تولید کند. آلبومین نقش حیاتی در حفظ فشار انکوتیک (Oncotic Pressure) خون دارد. این فشار مانند نیروی جاذبه، مایعات را درون رگ های خونی نگه می دارد و مانع نشت آن ها به بافت های اطراف می شود.

اثر مشکل کبدی: هنگامی که کبد دچار آسیب پیشرفته (مانند سیروز کبدی) می شود، تولید آلبومین به شدت کاهش می یابد (هیپوآلبومینمی).

نتیجه در چشم: با کاهش آلبومین، فشار انکوتیک خون کم می شود و مایعات از رگ های خونی به فضای بین سلولی نشت می کنند. از آنجایی که پوست دور چشم بسیار نازک است، این تجمع مایع (اِدِم) به سرعت وضوح بیشتری پیدا کرده و به شکل پف مزمن زیر چشم ظاهر می شود.

برای مثال: بیمار مبتلا به سیروز کبدی اغلب دچار تورم در پاها و شکم (آسیت) می شود. پف زیر چشم در این موارد، نشان دهنده ی همان احتباس مایع عمومی بدن است که در ناحیه ی دور چشم نیز مشاهده می شود، هرچند که ممکن است تورم پاها بسیار شدیدتر باشد.

کبد مسئول فیلتر کردن و متابولیسم سموم و مواد زائد بدن است.

اثر اختلال: در صورت نارسایی کبد، مواد سمی به درستی دفع نمی شوند. این تجمع سموم می تواند بر تعادل الکترولیت ها و مایعات بدن تأثیر بگذارد و منجر به احتباس آب و نمک در بافت ها، از جمله نواحی دور چشم، شود.

کبد در متابولیسم و تعادل هورمون ها، به ویژه هورمون های جنسی، نقش دارد. اختلال در این فرایند می تواند منجر به عدم تعادل هورمونی شود که خود می تواند عاملی برای احتباس مایعات باشد.

پف زیر چشم تنها نشانه ی مرتبط با کبد نیست. مشکلات کبدی پیشرفته، به خصوص نارسایی کبدی، می توانند خود را با علائم دیگری در ناحیه ی چشم و صورت نشان دهند:

زردی چشم (Jaundice): شایع ترین و شناخته شده ترین علامت مشکلات کبدی. این حالت به دلیل تجمع ماده ای به نام بیلی روبین در خون ایجاد می شود و سفیدی چشم (صلبیه) را به رنگ زرد درمی آورد.

لکه های زردرنگ (گزانتلاسما یا Xanthelasma): ظهور پلاک ها یا لکه های زردرنگ در پلک ها و اطراف چشم. این لکه ها معمولاً به دلیل افزایش شدید کلسترول و تری گلیسیرید در خون ایجاد می شوند که خود می تواند ناشی از اختلال عملکرد کبد باشد.

خشکی چشم: کاهش تولید ویتامین A به دلیل اختلال کبدی، می تواند منجر به خشکی و احساس خارش در چشم ها شود.

تیرگی زیر چشم (Dark Circles): تیرگی زیر چشم می تواند نشانه ای غیرمستقیم از بار مزمن سموم (Toxin Overload) و اختلال طولانی مدت در عملکرد کبد باشد.

در اکثر موارد، پف زیر چشم دلایل ساده ای مثل کم خوابی یا ژنتیک دارد. اما اگر پف زیر چشم شما دارای ویژگی های زیر است، پیگیری پزشکی ضروری است:

پف مزمن و پایدار: پفی که با استراحت و روش های خانگی (کمپرس سرد یا کاهش نمک) از بین نمی رود.

همراه با علائم سیستمیک: اگر پف همراه با تورم در سایر نقاط بدن (مانند مچ پا، ساق پا یا شکم) باشد.

تغییر رنگ چشم: اگر پف با زرد شدن سفیدی چشم (زردی) همراه باشد.

همراه با خستگی شدید: اگر پف زیر چشم همراه با خستگی مزمن، درد شکمی، خارش پوست یا از دست دادن اشتها باشد.

برای مثال: اگر شما فردی هستید که سابقه کبد چرب دارید و متوجه شده اید پف زیر چشم هایتان به خصوص صبح ها شدیدتر است و در طول روز هم کاملاً از بین نمی رود، بهتر است با مراجعه به پزشک، علاوه بر بررسی علل شایع، یک آزمایش کامل عملکرد کبد (LFT) و آلبومین خون را نیز انجام دهید تا از سلامت کبد خود اطمینان حاصل کنید.