به نقل از همشهری آنلاین، این بررسی بوسیله پژوهشگران دانشگاه ویرجینیا در آمریکا به طور خاص نشان داد که نوجوانان 13 ساله ای که با دوستان خود خصومت دارند و در ارتباطاتشان و به ویژه با پدرانشان، دچار مشکل هستند، در 30 سالگی پیرتر به نظر می رسند.

در این بررسی 123 نفر، به همراه دوستان نزدیک و والدینشان، به مدت 17 سال، از سال 1998 به طور مکرر ارزیابی شدند. آنها همچنین معیاری را که میزان کلسترول، فشار خون، قند خون، گلبول های سفید خون، التهاب و پروتیین های خون را در این افر ردیابی می کرد، زیرنظر گرفتند. جوزف آلن، استاد روانشناسی و سرپرست این تحقیق توضیح داد: این معیار یک پیش بینی کننده بسیار خوب برای طول عمر و میزان سلامت شما است.

او گفت: ما دریافتیم که در فاصله نوجوانی تا بزرگسالی، چند چیز با تسریع پیری مرتبط هستند. یکی از آنها درگیری مداوم با پدر در اواخر نوجوانی است. و دیگری رفتار خصمانه مداوم- یا آنچه ما آن را رفتار تنبیهی می نامیم، نسبت به دوستان نزدیک در طول دهه 20 زندگی است.

دکتر آلن که رییس آزمایشگاه تحقیقات نوجوانی در دانشگاه ویرجینیا است، گفت که این یافته ها، تاریخچه طولانی تحقیقات در بزرگسالان را که مشکلات قلبی در ادامه زندگی را به روابط خصمانه در اوایل زندگی مرتبط می کند، گسترش می دهد.

دکتر آلن می گوید: آنچه در مورد این مطالعه منحصر به فرد است این که نشان می دهد رفتار واقعی (یک فرد) نسبت به دیگران، آن طور که بوسیله دوستانشان گزارش می شود، نه تنها مشکلات قلبی، بلکه تغییرات طیف وسیعی از نشانگرها را پیش بینی می کند که نشان می دهند از نظر فیزیولوژیکی، شما سریع تر از آنچه باید، در حال پیرتر شدن هستید.

این مطالعه شامل 46 مرد و 75 زن بود و نتایج به طور مساوی برای هر دو گروه صدق می کرد.

دکتر آلن می گوید: ما دقیقا نمی دانیم، اما مقالات منتشرشده و نظریات در این باره نشان می دهند که روابط با مادران، تا حدودی، الگویی را برای نحوه تعامل شما در روابط صمیمی و عاشقانه تان ایجاد می کند.

اما به گفته او چگونگی روابط نوجوانان با پدرانشان تاثیر بیشتری بر چگونگی مواجهه پسر یا دختر با جهان بزرگتر دارد. البته او می گوید این یافته ها بر اساس اطلاعات به دست آمده از سال 1998 به بعد است، بنابراین تاحدودی بر اساس مشخصات این دوره زمانی است.

دکتر آلن می گوید: یک توضیح برای این یافته این است که درگیری نوجوانان با پدرانشان ممکن است شدیدتر باشد و تاوان های بیشتری داشته باشد. درگیری با مادران در بیشتر خانواده ها می تواند منجر به داد و فریاد کشیدن و در بدترین حالت، می تواند منجر به سیلی زدن شود، اما درگیری با پدران پتانسیل بسیار بیشتری برای منجر شدن به عواقب جسمی جدی تر دارد.

والدین و سرپرستان می دانند که نوجوانانشان اغلب با دوستی هایشان مانند مسئله ای حیاتی رفتار می کنند. دکتر آلن می گوید: این داده ها نشان می دهد که به جای گفتن اینکه چرا احمقانه رفتار می کنی، تا حدی باید به نوجوانان حق داد، چرا که الگوهایی ارتباطی که آنها ایجاد می کنند، در آینده بسیار مهم خواهند بود.

این استاد روانشناسی می گوید اگر نوجوان شما بیشتر از دیگر نوجوانان پرخاشگری دارد و روابطی خصمانه با دوستانش دارد، باید آن را علامتی هشداردهنده دانست.

آلن می گوید: این علامتی هشدار دهنده است، نه فقط برای سلامت روان آنها، نه فقط برای نحوه کنار آمدن آنها، بلکه برای رشد بلندمدت آنها.