به نقل از defence، بر اساس اظهارات رییس ابتکار داوطلبانه پهپادها که با این پروژه مرتبط است، سامانه جدیدی به نام آرخانگل در منطقه مرزی کورسک روسیه در حال آزمایش است.

این سامانه به عنوان پاسخی به فعالیت پهپادهای بدون سرنشین اوکراینی معرفی شده که هم در خطوط مقدم و هم در مناطق عقبی داخل خاک روسیه عملیات انجام می دهند.

اعلام این خبر توسط میخاییل فیلیپوف صورت گرفت؛ او رهبری ابتکار سراسری آرخانگل را بر عهده دارد—پروژه ای که در ابتدا به عنوان شبکه ای از مدارس آموزش خلبانی پهپاد آغاز شد. فیلیپوف اعلام کرد که شرکت دفاعی روسی کلاشنیکف تولید نسخه های رزمی پهپادهای این گروه را آغاز کرده است. او افزود که تیم های تازه تشکیل شده رهگیر و واحدهای سیار راداری اکنون برای انجام آزمایش های عملیاتی به منطقه کورسک اعزام شده اند.

فیلیپوف توضیح داد که بدنه پهپاد آرخانگل برای ایفای نقش رهگیر طراحی شده تا از شبکه دفاع هوایی روسیه پشتیبانی کرده و آن را گسترش دهد. او گفت این پهپاد از نظر ترکیب سرعت و برد، نمونه مشابهی ندارد و هدف از ساخت آن تقویت سامانه های موجود بوده، نه جایگزینی آن ها.

او تصویر تهدید را از دیدگاه روسیه تشریح کرد. به گفته فیلیپوف، نیروهای اوکراینی از پهپادهای شناسایی برای یافتن شکاف های موجود در سامانه های پدافند هوایی روسیه استفاده می کنند. سپس پهپادهای تهاجمی به دنبال آن ها اعزام می شوند تا به زیرساخت ها، مراکز لجستیکی یا مواضع نظامی حمله کنند. او افزود که پهپادهای اوکراینی در مقایسه با تسلیحاتی که معمولاً برای سرنگونی آن ها استفاده می شود، بسیار ارزان تر هستند.

فیلیپوف گفت که پهپادهای شناسایی اوکراینی معادل چند هزار دلار آمریکا قیمت دارند، در حالی که نیروهای روسی اغلب مجبورند از موشک های گران قیمت استفاده کنند یا منتظر بمانند تا در فاصله بسیار نزدیک با مسلسل به مقابله بپردازند. او این رویکرد را ناپایدار دانست و اظهار داشت که سامانه رهگیر آرخانگل برای رفع این عدم تعادل اقتصادی طراحی شده تا پهپادها را پیش از رسیدن به اهداف ارزشمند رهگیری کند.

به گفته فیلیپوف، این رهگیر قادر است با سرعت حدود 360 کیلومتر در ساعت پرواز کند و تا برد 50 کیلومتر فعالیت داشته باشد. او گفت که پهپادهای شناسایی اوکراینی معمولاً با نیمی از این سرعت پرواز می کنند. توانایی نزدیک شدن سریع به هدف، عنصر کلیدی در طراحی این سامانه است. او افزود که تیم های سیار مجهز به رادار می توانند پهپادهای ورودی را ردیابی کرده و رهگیر را هدایت کنند تا آن ها را به مناطق باز، دور از زیرساخت ها و مناطق مسکونی، تعقیب کند؛ جایی که می توان آن ها را بدون خطر اضافی نابود کرد.

فیلیپوف تأکید کرد که این مفهوم با هدف جلوگیری از حملات بعدی و مخرب تر طراحی شده است. از نظر او، متوقف کردن زودهنگام پهپادهای شناسایی به معنای جلوگیری از مأموریت های تهاجمی بعدی است. او همچنین این موضوع را از منظر اقتصادی بررسی کرد و گفت استفاده از موشک های گران قیمت برای مقابله با پهپادهای ارزان قیمت، اتلاف منابع است و نمی تواند به طور نامحدود ادامه یابد. او استدلال کرد که هر دو طرف در جنگ به همین نتیجه رسیده اند و نتیجه نهایی بستگی دارد به اینکه کدام طرف بتواند فناوری های ضدپهپاد جدید را سریع تر و در تعداد بیشتری به کار گیرد.

توسعه سامانه رهگیر آرخانگل نشان دهنده تغییر گسترده تری در شیوه های جنگی است که با گسترش استفاده از پهپادها شکل گرفته اند. هم اوکراین و هم روسیه اکنون از هواپیماهای بدون سرنشین برای شناسایی، هدف گیری و حملات مستقیم استفاده می کنند. میدان نبرد بیش از پیش تحت تأثیر توانایی شناسایی، تعقیب و مختل سازی پهپادها پیش از ارسال اطلاعات یا حمل مواد منفجره قرار گرفته است.