به گزارش پارسینه ، سن ازدواج زنان و مردان هرسال کمی بالاتر می رود. ایرانی های الان تقریبا 5 سال دیرتر از ایرانی های 50 سال قبل ازدواج می کنند.

به گزارش همشهری آنلاین به طور متوسط هر ده سال که می گذرد یک سال به سن اولین ازدواج اضافه می شود و هرچه که می گذرد نسل های جدیدتر این میانگین را با سرعت بیشتری بالا می برند.

سال 1400 میانگین سن ازدواج برای زنان 23.6 و برای مردان 27.8 بود که بنا به اعلام سازمان ثبت احوال در 7 ماه اول سال 1404 به 24.2 و 28.3 رسید. یعنی در مدت 4 سال گذشته میانگین سن ازدواج حدود یک سال بیشتر شده است. این اتفاقی است که قبلا در طول یک دهه می افتاد ولی حالا در زمان کمتری رخ می دهد. نسل جوان برای ثبت رکورد های دیرتر ازدواج کردن عجله بیشتری دارد.

آمار های پایتخت با دیگر استان ها و همینطور با کل کشور تفاوت دارد. در تهران جوانان چند سال دیرتر از میانگین کشوری ازدواج می کنند. در بزرگترین شهر ایران، پسر ها 2 سال و دختر ها 3 سال بیشتر مجرد می مانند.

49 سال قبل یعنی در سال 1355 و دو سال مانده به انقلاب اسلامی، دختر ها قبل از 20 سالگی و پسر ها قبل از 25 سالگی زندگی مشترک تشکیل می دادند.

اگر بخواهیم دقیق بیان کنیم دختر ها در 19.7 سالگی و پسر ها در 24.1 سالگی ازدواج می کردند. بیست سال طول کشید تا به این میانگین ها دو سال اضافه شود. در سال 1375 سن ازدواج دختر ها به 22.4 سال و پسر ها به 25.6 سال رسید. بیست سال بعد از آن، دوباره دو سال دیگر به این میانگین افزوده شده و در سال 1395 سن ازدواج دختر ها به 23.2 و پسر ها به 27.3 رسید.

اگر مقیاس هر ده سال تقویمی برابر یک سال ازدواج دیرتر را ثابت فرض کنیم، در سال 1430 دختر ها بعد از 26 سال و پسر ها بعد از 30 سال ازدواج می کنند. اگر شتاب فزاینده اخیر را به آن اضافه کنیم در سال 1430 احتمالا دختر ها قبل از 30 سال و پسر ها قبل از 35 سال ازدواج نخواهند کرد.

1430 همان سالی است که جمعیت ایران به 100 میلیون نفر می رسد. یک سوم ایرانی ها سالمند می شوند و جمعیت فعال و موثر کشور به شدت کاهش پیدا می کند.

مرضیه وحید دستجردی، دبیر ستاد ملی جمعیت تابستان امسال گفت که درحال حاضر جمعیت دختران زیر 20 سال ازدواج نکرده معادل 11.7 میلیون نفر و پسران زیر 20 سال ازدواج نکرده، معادل 12.9 میلیون نفر است.

با فرهنگ اجتماعی امروزی شاید ازدواج زیر 20 سال در شهر های بزرگ اتفاق خاصی به نظر نیاید. هنوز زمان کافی وجود دارد و می توان تشکیل خانواده داد، اما سوی دیگر آمار های جمعیتی، مشکل را نشان می دهد. علیرضا رحیمی، معاون امور جوانان وزارت ورزش و جوانان هم در تابستان گذشته گفته است که در ایران 17 میلیون نفر شامل حدود 9.5 میلیون مرد و 7.5 میلیون زن 45 ساله هستند که هیچ وقت ازدواج نکرده اند.

45 سالگی سن ناامیدی از تشکیل خانواده نیست، اما در معیار های جمعیتی، این سن را تجرد قطعی می نامند.

وام 300 میلیون تومانی به هر یک از زوجین مجموعا 600 میلیون تومان می شود که برابر رهن یک خانه در شهر است، اما با تورم فعلی معلوم نیست تا آخر سال بتوان با این رقم خانه اجاره کرد. علی اکبر محزون، پژوهشگر جمعیت درباره وام های ازدواج می گوید: اگر مشوق های مثل وام ازدواج، معضل جامعه هدف را نشانه گیری نکند به نتیجه نمی رسد و میانگین سن ازدواج با این کار پایین نمی آید. هزینه های تشکیل خانواده اکنون شامل مسکن، غذا، حمل و نقل، سلامت، آموزش و ... است. باید آمار به دست آورد که مسکن چقدر برای جوانانی که می خواهند خانواده تشکیل دهند، هزینه دارد و بودجه محدود دولت و منابع بانک ها را به سمت آن هدایت کرد وگرنه وام هایی که مقصد مشخص نداشته باشند به نتیجه نمی رسند. به محض اینکه وام به بازار برسد، اجاره خانه هم بیشتر می شود.

نکته دیگر این است که در مشاهده کلی از وضعیت تجرد در شهر ها می توان دید، میانگین سن ازدواج خیلی بیشتر از آمار ها ثبت احوال است. این کارشناس آمار بیان می کند: شاخص سن ازدواج در کلانشهر ها متفاوت با سطح هر استان و مخصوصا کشور است. جوامعی که به سرعت شهرنشین شدند سن ازدواج بالاتری دارند و نباید تعجب کنید که در اطراف خود ازدواج های بالاتر از 30 - 35 سال می بینید. در ارزیابی مناطق بیست و دو گانه تهران مشخص شد که میانگین مناطق برخوردار به وضوح بیشتر از میانگین شهر و کشور است.