مدعیان اصلاحات (حامیان پیشین دولت و منتقدان امروز) پس تقسیم مناصب و تحمیل اشخاص ناکارآمد به دستگاه اجرایی با اعتراض‌ِ نمایشی در جراید و فضای رسانه به دنبال فرار از مسئولیت‌پذیری و گرفتن ژست منتقد هستند تا از هجمه افکار عمومی مصون بمانند.

تعلل کابینه چهاردهم در اقدام عملی و دلخوش کردن به جلسات پی‌درپی برای شناسایی مشکلات و ارائه راهکار بدون ورود به فاز عملیاتی موجب دلسردی و اعتراض حامیان کابینه چهاردهم شد؛ به عبارت دیگر مباحث نظری در دستگاه اجرایی بیش از اقدام مؤثر مورد توجه است و این مسئله نقد حامیان دولت را به همراه داشته است. 

دولت گوش دارد اما دست ندارد

به عنوان نمونه حسین سلاح‌ورزی، ریاست پیشین «اتاق بازرگانی، صنایع، معادن و کشاورزی ایران» چندی پیش طی یادداشتی به نقد کابینه چهاردهم پرداخت. 

سلاح‌ورزی ضمن انتقاد از کثرت جلسات بی‌حاصل ذیل تیتر «دولت گوش دارد اما دست ندارد» در روزنامه «اعتماد» نوشت: «در اغلب این روزها در دفتر رییس‌جمهور و معاون اول و وزرا، یکی پس از دیگری جلسه برگزار می‌شود. صندلی‌ها پر از نمایندگان تشکل‌های خصوصی، اعضای اتاق بازرگانی و کارشناسان اقتصادی است. رییس‌جمهور، با همان لحن آرام و پزشک‌مآبانه‌اش، تاکید می‌کند که باید به بخش خصوصی میدان داد. همه سر تکان می‌دهند، یادداشت برمی‌دارند، وعده همکاری می‌دهند. اما وقتی جلسه تمام  و درها بسته می‌شود، هیچ ‌چیز تغییر نمی‌کند. این دقیقا مسئله امروز دولت پزشکیان است». 

دولت پر از گفت‌وگو است، اما کم از اقدام

وی در ادامه این یادداشت به تعلل در اقدام و پاس‌کاری امور محوله اشاره کرد و ابراز داشت: «هر مسئله به جلسه بعد موکول می‌شود، هر کارگروه به کمیته جدید ارجاع می‌دهد و هر کمیته برای خود دبیرخانه‌ای تازه می‌سازد. در نتیجه، دولت پر از گفت‌وگو است، اما کم از اقدام». 

رییس‌جمهور به جای فرمان اقدام فرمان اضطراب صادر کرد

سلاح‌ورزی همچنین در روزنامه «هم‌میهن» ذیل تیتر «هشدار به جای برنامه؛ نقدی بر اظهارات رییس‌جمهور درباره تخلیه تهران» نوشت: «صبحی خشک و بی‌رمق در آبان ماه بود که جمله‌ای از رییس‌جمهور در صدر خبرها نشست: «اگر تا آذرماه باران نبارد باید آب را جیره‌بندی کنیم، و اگر باز هم نبارد، شاید باید تهران را خالی کنیم»... عده‌ای گفتند پزشکیان حرف دل متخصصان را زده است... عده‌ای دیگر اما این سخن را نشانه شتاب زدگی و بی‌برنامگی دانستند؛ گویی رییس‌جمهور به جای آنکه فرمان اقدام بدهد، فرمان اضطراب صادر کرده است. واقعیت، شاید جایی میان این دو داوری باشد». 

غلامحسین کرباسچی، شهرادر پیشین تهران و مدیر مسئول روزنامه «هم‌میهن» نیز در انتقاد به سخنان رییس‌جمهور طی گفت‌وگویی اظهار داشت: «تخلیه تهران شبیه شوخی است».

وظیفه رییس‌جمهور ارائه راه‌حل است  نه دادن هشدار 

سردبیر روزنامه «سازندگی» نیز ذیل تیتر «اقدام به ‌جای هشدار» با اشاره به اینکه «هشدار دادن وظیفه‌ رییس‌جمهور نیست» نوشت: «آقای رییس‌جمهور این روزها بیش از هر مقام دیگری سخن از بحران می‌گوید. از کمبود آب تا کسری بودجه، از رکود تولید تا خطر مهاجرت نخبگان. اما در همه‌ این سخنرانی‌ها یک چیز کم است؛ و آن «نقشه‌ راه». هشدارها درست‌اند، اما هشدار دادن وظیفه‌ رییس‌جمهور نیست؛ مسئولیت رییس‌جمهور، ارائه‌ راه‌حل است». 

فلاحت‌پیشه:‌ شرمنده مردم هستم

حشمت‌الله فلاحت‌پیشه، نماینده پیشین مجلس شورای اسلامی و یکی از حامیان دولت چهاردهم نیز طی مصاحبه‌ای ضمن ابراز شرمندگی از حمایت‌ و تلاش خود در ایام کارزار انتخاباتی اظهار داشت: من 30 سخنرانی در 30 شهر برای آقای پزشکیان کردم. در 29 شهر بالای 60 درصد رای برای ایشان جمع شد. من شرمنده مردمی هستم که با وعده‌های آقای پزشکیان رای آن‌ها را گرفتم، ایشون [پزشکیان] بخش عمده‌ای از این کار‌ها را هنوز انجام نداده است. 

همه چیز دلاری شده  جز حقوق کارگرها و کارمندان

جواد آذری جهرمی، وزیر ارتباطات دولت «تدبیر و امید» و قائم‌مقام ستاد تبلیغاتی مسعود پزشکیان دیگر منتقد کابینه چهاردهم است که در اعتراض به شرایط موجود و عملکر دولت در کانال تلگرام نوشت: «عدم قطعیت و پیش‌بینی ناپذیری در اقتصاد ایران بیش از پیش افزایش یافته و باعث تشدید رکود شده است. این برنامه دشمن است؟ حتما! آیا تنها با مصاحبه و گفتار درمانی مسئولین حل می‌شود؟ به نظرم خیر! برای کاهش آنچه افزایش یافته، باید طراحی سیاستی داشت و اجرا کرد و به انفعال خاتمه داد!». 

وی همچنین با بیان اینکه «همه چیز دلاری شده جز حقوق کارگرها و کارمندان» ابراز داشت: «کاهو، کیلویی 80 هزار تومان! همه چیز دلاری شده جز حقوق کارگرها و کارمندان، البته جای نگرانی نیست. مسئولین محترم، مرتبا جلسه می‌گذارند و خب نتیجه نمیده دیگه مشکل اونها نیست». 

آقای قائم‌پناه، بود و نبودش فرقی نمی‌کند

سردبیر سابق خبرآنلاین و یکی از اعضای شورای اطلاع‌رسانی دولت چهاردهم نیز ضمن انتقاد دولت نوشت: «وقتی شنیدم آقای پزشکیان گفته از چهار‌ هزار پرسنل ریاست‌جمهوری فقط چهار‌صد نفرشان کافی است، امیدوار شدم که این پرسنل مازاد را بفرستند منزل استراحت کنند و حقوق‌شان را هم کامل پرداخت کنند. و خدا کند یکی از آن‌ها مسئول دفتر آقای قائم‌پناه باشد؛ چون ظاهراً بود و نبودش فرقی نمی‌کند». 

وی در ادامه نقد خود به معاون اجرایی بیان داشت:«اگر با معاون ‌اجرایی رییس‌جمهور کار دارید، وعده‌تان سر پل ‌صراط!». 

به نظر می‌رسد، حامیان پیشین و منتقدان امروز پس از تقسیم مناصب و تحمیل اعضا به کابینه با وجود تعلل دولت در اقدام عملی به فاصله‌گذاری میان خود و دولت پرداخته‌اند تا ضمن حفظ پایگاه اجتماعی و گرفتن ژست منتقد، وجهه خود در افکار عمومی را سفید نگه دارند. 

علی ایحال، روزنامه «سازندگی» روز یکشنبه (18 آبان) به حمله و هجمه علیه دولت مبادرت ورزید و ذیل تیتر «ضرورت مصالحه بزرگ» به پوشش مصاحبه سید حسین مرعشی، دبیرکل حزب کارگزاران سازندگی ایران با «اکو ایران» پرداخت. 

سازندگی ضمن بازنشر مطالب و نقد مرعشی به پزشکیان به نقل از دبیرکل حزب سازندگی نوشت: «در مورد دولت چهاردهم و آقای پزشکیان باید بگویم، ایشان با شعارهای بزرگی آمدند- سیاست خارجی، وفاق ملی، رفع فیلترینگ و اصلاح فرهنگی- اما هنوز نتوانسته‌اند آنها را اجرایی کنند. علت این است که در زمان انتخابات، کاندیداها برای جلب رأی همه را می‌پذیرند اما پس از پیروزی، دولت‌ها به نظام فردی تبدیل می‌شوند. 

در حالی که در کشوری با ساختار معیوب، موفقیت تنها با نظام جمعی و مشارکتی ممکن است... من به آقای پزشکیان هم گفتم که اگر می‌خواهید، موفق باشید باید افراد بیشتری را در تصمیم‌گیری‌ها مشارکت دهید». 

راز انتقاد‌های تند اصلاح‌طلبان  به دولت پزشکیان

علی ایحال، بیش از دو هفته است که رسانه‌های اصلاح‌طلب نوک پیکان حملات خود را متوجه شخص پزشکیان و دولت او کرده‌اند و هر روز با تیتری و یادداشتی از یکی از افراد مشهور جریان خود، دولت چهاردهم که محصول حمایت‌های آنها بوده است را مورد نقد که نه، بلکه تخریب قرار می‌دهند. این انتقادها چنان پرشدت است که جریان مقابل دولت این حجم از حمله به دولت پزشکیان را خارج قاعده و بدور از انصاف می‌داند. شوری این انتقادها تا آنجاست که حتی روزنامه اعتماد که مدیریت آن را رییس شورای اطلاع‌رسانی دولت چهاردهم بر عهده ‌دارد، در روزهای اخیر به عملکرد ضعیف دولت در اداره کشور تیغ نقد کشیده است که در هیچ دوره‌ای شاهد چنین وضعیتی نبوده‌ایم.

 در رمز و راز این جهت گیری اصلاح‌طلبان مانده بودیم که «تیتر یک» شماره یکشنبه (18 آبان) روزنامه سازندگی با پوشش مصاحبه دبیرکل حزب سازندگی، سید حسین مرعشی که پیشتر با «اکو ایران» انجام شد، سناریو و پشت صحنه اصلاح‌طلبان در انتقاد و هجمه به دولت چهاردهم و به ویژه شخص رییس‌جمهور را روشن کرد.

مرعشی در این گفت‌وگو با تاکید بر این نکته که «کابینه باید مرکز قدرت اداره کشور باشد اما امروز در حالی که مسئول اداره کشور است، قدرت در اختیارش نیست» تلاش کرده عقده‌های چند ساله خود را باز کرده و نوک پیکان خود را به جاهایی نشانه بگیرد که همواره کمک‌کننده دولت‌ها برای اداره بهتر کشور بوده است. 

او با بیان «ضرورت مصالحه بزرگ»، هدف از مصالحه بزرگ را روشن دانسته و می‌گوید: «قدرت هم برای جنگ به کار می‌آید و هم برای صلح و بهتر است قدرت ایران را برای صلح به کار ببریم». مرعشی با لیست کردن مسئولیت‌های مختلف کشور و اینکه قدرت در سیاست داخلی، سیاست خارجی، اقتصاد، فرهنگ و مسائل اجتماعی که اکنون فعال نیست‌،خیلی بی‌پرده قدرت را در اختیار شخص دیگری نه دولت معرفی می‌کند و می‌گوید که «رییس‌جمهور فرمانده کل قوا نیست‌؛ پس تصمیمات نظامی و دفاعی هم در دولت اتخاذ نمی‌شود».

به نظر می‌رسد آنچه این روزها در رفتار مدعیان اصلاحات در نقد تند از دولت شاهد هستیم حاصل یک سناریو و یک طراحی باشد که با نمایش ناکارآمدی دولت، هدف دیگری را دنبال می‌کنند و دولت را مسلوب الاختیار معرفی کنند تا اهداف اصلی خود را دنبال کنند و ناکارآمدی‌ها و ناترازی‌های سیاسی، اقتصادی و حتی مدیریتی را دست‌پخت عملکرد خود و جریان منتسب به خود ندانند.

به عبارت دیگر این قبیل از اعتراض‌های نمایشی با هدف فرار از مسئولیت‌پذیری و گرفتن ژست منتقد انجام می‌شود تا از هجمه افکار عمومی مصون بمانند.