به گزارش پارسینه ؛ حضور مادر برای زنان در آستانه ی مادر شدن به منزله ی تکیه گاهی عاطفی و منبعی از آرامش است. اما داده های تازه نشان می دهد بسیاری از زنان امروزی از این پشتیبانی محروم اند.

بر اساس این گزارش جهانی که با شرکت بیش از 2300 مادر انجام شد، 81 درصد از مادران بدون مادر، دچار نوعی اختلال روانی در دوران بارداری یا پس از زایمان شده اند—رقمی که بیش از چهار برابر میانگین ملی در ایالات متحده است. همچنین خطر افسردگی پس از زایمان در این گروه 5.4 برابر بیشتر از سایر مادران گزارش شده است.

دکتر نونا کوچر، روانپزشک در میامی، می گوید: مادران نوعی آرامش عاطفی فراهم می کنند که جایگزینی آن دشوار است، به ویژه وقتی فرد در حال گذر از دوران حساس بارداری و زایمان است.

کارشناسان می گویند نبود حمایت مادرانه تنها به معنای فقدان فیزیکی نیست، بلکه از بین رفتن حس امنیت و هویت خانوادگی نیز هست. کیانا شلتون، درمانگر بالینی، می گوید: وقتی حضور مادرانه از بین می رود، احساس انزوا، اضطراب و سردرگمی هویت افزایش می یابد، و این عوامل می توانند خطر افسردگی پس از زایمان را بالا ببرند.

این گزارش همچنین اشاره می کند که 85 درصد از مادران شرکت کننده گفتند تولد فرزندشان باعث زنده شدن دوباره غم از دست دادن مادر شده است.

در عین حال، نتایج نشان داد 74 درصد از مادران بدون مادر هرگز از سوی تیم مراقبت درمانی درباره میزان حمایت خانوادگی شان مورد پرسش قرار نگرفته اند—موضوعی که متخصصان آن را نشانه ی کم توجهی نظام سلامت به جنبه های عاطفی مادر شدن می دانند.

دکتر امیلی گارنوتا، روانشناس می گوید: در فرهنگ ما غم مادر شدن در دوران بی مادری نادیده گرفته می شود. تمرکز معمولاً بر نوزاد است، نه مادر.

او بر اهمیت مراقبت آگاهانه از سوگ تأکید می کند—رویکردی که شامل گوش دادن بدون قضاوت، پذیرش احساسات پیچیده و ارائه حمایت عاطفی به مادران درگیر فقدان است.

کارشناسان توصیه می کنند مادران جدیدی که مادر خود را از دست داده اند، از همان ابتدا درباره احساس غم، اضطراب یا بی حوصلگی با پزشک یا درمانگر خود صحبت کنند.

دکتر کاترین کانینگهام از مرکز پزشکی دانشگاه هکنساک می گوید: افسردگی پس از زایمان درمان پذیر است و مراجعه زودهنگام می تواند از دوره های شدید و طولانی جلوگیری کند. درخواست کمک نشانه ی ضعف نیست، بلکه اولین گام برای بازیابی سلامت است.

مادر بودن بدون حضور مادر می تواند تجربه ای پر از چالش و احساسات متناقض باشد، اما با آگاهی، حمایت اجتماعی و مراقبت از سلامت روان، می توان این مسیر را با آرامش و اطمینان بیشتری طی کرد.