او با تشریح شیوه فعالیت ماینرها گفت: فعالیت استخراج توسط دستگاهی به اندازه یک کیس کامپیوتر صورت می گیرد. این دستگاه ها که برای فعالیت خود به برق زیاد و اینترنت نیاز دارند، حرارت بسیاری هم تولید می کنند. بر همین اساس و به منظور خنک سازی آنها از فن هایی استفاده می شود که صدای زیادی تولید می کند. برای همین اغلب آنها را در اتاق های عایق کارگذاری می کنند و در نهایت منجر به درآمد ارزی برای مالکان خود می شود.

مجری طرح نظارت، ساماندهی و استخراج رمز ارز شرکت توانیر ادامه داد: در سال 1401 روش و فرآیند استخراج مجاز تدوین و تعیین شد و بسیاری از علاقه مندان به صورت مجاز وارد این حوزه شدند، در مقابل برخی نیز به صورت غیرمجاز فعالیت کردند.

او در خصوص تفاوت فعالیت ماینرهای مجاز و غیرمجاز گفت: فرآیند صدور مجوزهای لازم برای ماینرهای مجاز از وزارت صمت شروع شده، با استعلام های مربوط ادامه یافته و سپس پروانه تأسیس و بهره برداری صادر می شود. این ماینرها در نواحی صنعتی، شهرک های صنعتی و مناطق ویژه اقتصادی فعالیت دارند؛ بنابراین هر ماینری که در شهر یا روستا فعالیت کند، غیرمجاز است و هموطنان می توانند گزارش آن را به شرکت توانیر اعلام کنند.

سفیدمو در پاسخ به چرایی ممنوعیت این فعالیت گفت: ماینرها موجب آسیب به شبکه انتقال برق می شوند. زمانی که ماینر در شهر یا روستا فعال است، به صورت مداوم و 24 ساعته برق مصرف می کند؛ این در حالی است که مصرف برق وسایلی مانند یخچال دائمی نیست. از آنجا که شبکه های انتقال ما برای این میزان مصرف دائم تعبیه نشده اند، این نوع مصرف موجب ایجاد اختلال در شبکه های توزیع شهری، افت ولتاژ و در نتیجه از بین رفتن لوازم برقی مشترکان می شود.

سفیدمو یادآور شد: با توجه به اینکه هر ماینر به طور متوسط ماهانه برق حدود 10 واحد مسکونی را مصرف می کند، اگر مشترکی بخواهد از کنتور برق خانگی خود برای استخراج رمز ارز استفاده کند، هزینه برق او حدود 7 تا 8 میلیون تومان خواهد بود. بنابراین استخراج کنندگان برای تأمین برق این دستگاه ها از روش های غیرمجاز استفاده می کنند که این مسئله فشار مضاعف و مستمر به شبکه ایجاد می کند.

به گفته مجری طرح نظارت، ساماندهی و استخراج رمز ارز شرکت توانیر؛ براساس برآوردها حدود 12 تا 13 میلیون نفر در این عرصه فعال بوده و حدود 600 تا 700 هزار ماینر در شبکه وجود دارد که حدود 1500 تا 2400 مگاوات برق کشور را مصرف می کنند. با این حال این ارقام برآوردی است و باتوجه به استفاده از فیلترشکن نمی توان به آمار دقیق دست یافت. اما در زمانی که استخراج از مبادی رسمی صورت می گرفت و فیلترشکن استفاده نمی شد، ایران جزو پنج کشور اول فعال در حوزه استخراج بود.

مجری طرح در پاسخ به سؤال افکار عمومی مبنی بر استخراج رمز ارز در مراکز نظامی و ارگان های دولتی نیز گفت: در سال 1399 که موضوع استخراج رمز ارز در کشور مطرح شد، برخی نهادها ماینر داشتند، اما در سال های 1400 و 1401 با دستور فرمانده کل قوا، فعالیت ماینینگ در کلیه مراکز نظامی و نهادهای دولتی ممنوع شد. در دو سال اخیر که مسئله به صورت جدی پیگیری می شود، تاکنون به نهادی برخورد نکرده ایم که در این حوزه فعال باشد. حتی در سال گذشته پاداش دو برابری برای گزارش دهندگان ماینرها در مراکز دولتی در نظر گرفتیم، اما تاکنون هیچ گزارشی ارائه نشده است.

سفیدمو در پاسخ به صحت کاهش میزان فعالیت ماینرها در دوران جنگ 12 روزه گفت: مدت ها بود که به دنبال کشف حجم استخراج در کشور از طریق کنترل اینترنت بودیم اما موفق به دریافت مجوزهای لازم نمی شدیم. با وجود تبعات جنگ 12 روزه، به واسطه مسائل امنیتی و قطع اینترنت بین المللی در آن بازه، هشینگ شاهد افت 5 درصدی در تمام جهان بود که پس از وصل شدن اینترنت، دوباره به حالت قبل بازگشت. در همان دوران 12 روزه، 1315 ماینر غیرمجاز کشف شد.

مجری طرح در خصوص شیوه برخورد سایر کشورها گفت: کشورهای مختلف تمهیدات سختی اتخاذ کرده اند. با توجه به عدم وجود برق یارانه ای در بسیاری از کشورها و هزینه بالای برق، اغلب فعالان منصرف می شوند. برخی کشورها قوانین سخت و مجازات های سنگینی برای استخراج کنندگان غیرمجاز دارند. در برخی نقاط مانند چین، برق مازاد با نرخ مشخص عرضه می شود و استخراج کنندگان می توانند در مجاورت نیروگاه ها فعالیت کنند؛ اما در سایر نقاط ممنوعیتی قائل شده اند. از ابتدای سال میلادی جاری نیز در برخی مناطق مانند بخش هایی از چین و روسیه محدودیت ها و ممنوعیت هایی اعمال شده است که مجازات های سنگینی هم دارند.