به نقل از dronexl، در روز جمعه، 31 اکتبر، شرکت لاکهید مارتین تأیید کرد که یک گروهبان یکم از گارد ملی ارتش ایالات متحده اخیراً موفق شده مأموریت هایی خودکار را با بالگرد S-70 بلک هاوک با قابلیت هدایت اختیاری (OPV) تنها با استفاده از یک تبلت دستی برنامه ریزی و اجرا کند. این تمرین در جریان رزمایش Northern Strike 25-2 در کمپ گرایلینگ در ماه اوت 2025 انجام شد و لاکهید مارتین این هفته در بیانیه ای رسمی آن را اعلام کرد.

مغز متفکر پشت این بلک هاوک اصلاح شده، سیستم هوشمند MATRIX متعلق به شرکت سیکورسکی است؛ پلتفرمی که امکان پرواز هواگردهای بال چرخان و بال ثابت را با یا بدون حضور خلبان فراهم می کند. در صورت نبود خدمه، این بالگرد به یک سامانه هوایی بدون سرنشین (UAS) یا به عبارتی یک پهپاد تبدیل می شود.

این گروهبان تنها کمتر از یک ساعت آموزش دید و سپس با استفاده از تبلت کنترل، بالگرد را به فاصله حدود 70 مایل دریایی (حدود 130 کیلومتر) به محل آزمایش هدایت کرد.

این بالگرد توانست به طور خودکار چندین عملیات پرتاب دقیق انجام دهد، الگوهای پروازی حلقه ای بر فراز دریاچه هیورون اجرا کند، و یک سناریوی کامل تخلیه پزشکی (medevac) را مدیریت کند. همچنین تیم موفق شد عملیات باربرداری هوایی خودکار را انجام دهد، از جمله اتصال یک تریلر 2900 پوندی موسوم به "واتر بوفالو" در حالت شناور.

- رقابت در عرصه جهانی: سامانه های هوایی بدون سرنشین (UAS) به طور گسترده توسط ارتش های مختلف در سراسر جهان پذیرفته شده اند. رویکرد لاکهید گامی مهم در توسعه فناوری دفاعی بدون سرنشین محسوب می شود.

- لجستیک در لحظه: واحدهای زمینی می توانند مأموریت های تأمین یا پرتاب هوایی را با آموزش حداقلی و بدون نیاز به خدمه انجام دهند. این موضوع در شرایط آب وهوایی سخت، تهدید دشمن یا خستگی نیروها، ریسک را کاهش می دهد.

- پل به سوی نسخه های بدون خلبان: استفاده از خودکارسازی با حضور سرباز در حلقه کنترل، گامی دیگر به سوی میدان نبردی پر از پهپادها و وسایل نقلیه خودران است.

سیستم MATRIX قابلیت های خودکار تحت نظارت و کنترل پرواز با سیم را به بلک هاوک اضافه می کند، به طوری که این بالگرد می تواند به طور مستقل حرکت کند، برخیزد، شناور بماند، از موانع عبور کند و فرود آید. پروازهای قبلی بدون خلبان این فناوری را اثبات کرده بودند، اما حالا با سپردن کنترل به یک سرباز پیاده، مشخص شد که چه کسی می تواند از آن استفاده کند.

در نهایت، این بلک هاوک های OPV می توانند در مأموریت های تخلیه پزشکی در مناطق جنگی پرخطر مورد استفاده قرار گیرند—هدف نهایی لاکهید مارتین و سیکورسکی از توسعه این هواگرد و نمونه های مشابه آن.

در حالی که بیشتر هواگردهای نظامی دارای چندین خدمه هستند، از دست دادن یک ماشین خودکار قابل مقایسه با از دست دادن جان انسان ها نیست. هرچه بتوانیم تلفات انسانی را از معادله جنگ حذف کنیم، وضعیت بهتری خواهیم داشت.

شاید این تحول در طول عمر من کامل نشود، اما شاهد افزایش چشمگیر استفاده از وسایل نقلیه کنترل از راه دور (ROV) در سراسر جهان برای اهداف غیرنظامی و نظامی هستیم.

از پهپادهای زیرآبی برای بازرسی زیرساخت ها گرفته تا ROVهای ایتالیایی برای مقابله با مین های زیرآبی، سامانه های خودران و کنترل از راه دور در حال دگرگون کردن جهان ما هستند. کاربرد آن ها در میدان نبرد مدرن می تواند مأموریت های بدون سرنشین را به طور قابل توجهی افزایش دهد و از قرار گرفتن بی مورد سربازان در معرض خطر جلوگیری کند.