به نقل از psychologytoday،به دلیل نزدیکی جسمی و عاطفی که در روابط صمیمانه وجود دارد، بروز اختلاف هایی ناشی از نیازهای برآورده نشده و سوء تفاهم ها امری اجتناب ناپذیر است. بیشتر زوج ها در مواجهه با این چالش ها از روش ها و مکانیزم هایی استفاده می کنند که در خانواده های اولیه خود آموخته اند. برخی از این راهکارها ناسالم و ناکارآمد هستند، مانند اجتناب، سلطه گری، سرزنش، اتهام زنی، تحلیل روانی و نصیحت کردن. اما آزاردهنده ترین واکنش، رفتارهای منفعلانه-تهاجمی است که معمولاً به صورت ناخودآگاه بروز می کند و شامل کناره گیری، طعنه زدن، شانه خالی کردن از مسئولیت، سکوت طولانی، پنهان کردن اطلاعات مهم، فراموش کردن توافق ها، نپذیرفتن اشتباهات و تحریف واقعیت (گس لایتینگ) می شود.

بسیاری از زوج ها باور ساده انگارانه ای دارند که عشق برای حل همه مشکلات کافی ست — و اگر عشق کافی باشد، شاید اصلاً مشکلی پیش نیاید. اما دلایل زیادی وجود دارد که نشان می دهد عشق به تنهایی کافی نیست. اول اینکه مسائل حل نشده دوران کودکی که ناشی از نوعی بی توجهی یا آسیب هستند، در روابط متعهدانه سر باز می کنند. دوم اینکه توانایی ما برای کنار آمدن با تفاوت ها تحت فشار و استرس کاهش می یابد. سوم اینکه وقتی تصویر آرمانی مان از شریک زندگی مان فرو می ریزد، با واقعیت او مواجه می شویم — با نقص ها، نقاط ضعف رشدی و ویژگی های خاصی که حالا به وضوح دیده می شوند.

مسئولیت پذیری رادیکال

مسئولیت پذیری رادیکال، توصیفی جامع از رفتار و نگرش ماست. این رویکرد به شریک مان پیام می دهد: من مسئولیت سهم خودم را در بروز این مشکل می پذیرم. مهم تر از همه، این راهی ست برای آشتی با خودمان. چنین تعهدی باعث رشد فردی ما می شود، همراه با پذیرش عمیق توانایی ها و بخش هایی از وجودمان که نیاز به توسعه دارند. گاهی تنش در یک اختلاف، به اندازه یک نگاه تحقیرآمیز ساده است. بیایید با مؤلفه های مسئولیت پذیری رادیکال آشنا شویم:

گام ها:

- مواجهه با شرم:تا زمانی که شرم سمی را در خود حمل می کنیم، حتی گفتن متأسفم دشوار است، چه برسد به پذیرش مسئولیت کامل. بنابراین، باید ابتدا با شرمی که مانع مسئولیت پذیری مان شده، روبه رو شویم.

-تنفس:آگاهی از تنفس در لحظه بسیار مهم است. حبس کردن نفس باعث کاهش اکسیژن و افزایش تنش می شود.

تمرکز درونی:یعنی هماهنگی با دنیای درونی مان. شامل ردیابی احساسات، نشانه های جسمی مانند گرفتگی قفسه سینه، ضربان اطراف چشم، تنفس سطحی و همچنین داستان هایی که درباره خود، دیگران یا زندگی در ذهن داریم. هرچه بیشتر بدانیم چه چیزی را وارد رابطه کرده ایم، گزینه های بیشتری برای حل مسئله داریم — به ویژه اگر نیازمان برآورده نشده باشد.

- استفاده از پیام های من : یعنی به جای استفاده از تو ، از من استفاده کنیم. پیام های تو مانند تو گفتی… ، تو نمی کنی… ، تو فراموش کردی… باعث می شوند شنونده احساس کند تعریف شده و فرصت معنا بخشی به تصمیماتش از او گرفته شده. در مقابل، پیام های من مانند من شنیدم که گفتی… ، خوشحال می شوم اگر در نظر بگیری… ، مطمئن نیستم یادت بود… تجربه شخصی را منتقل می کنند و به طرف مقابل فرصت پاسخ متفاوت می دهند.

- مدیریت تنش:اختلاف ها معمولاً با تنش همراه اند که ما را به واکنش سریع وادار می کند. مدیریت تنش یعنی تشخیص محل آن در بدن — شکم، قفسه سینه یا گلو — و تنفس در آن ناحیه. اگر تنش کاهش نیافت، به شریک تان اطلاع دهید که تنش زیادی دارید و نمی توانید در آن لحظه مسئولیت پذیر باشید. یک وقفه 10 تا 15 دقیقه ای کافی ست؛ اما کاملاً عقب نشینی نکنید.

- بخشش: خودتان را بابت سهم غیرسازنده ای که در اختلاف داشته اید ببخشید. شریک تان را نیز بابت حرف هایی که شاید مفید نبوده اند ببخشید. هر زمان که شاهد مسئولیت پذیری رادیکال از سوی شریک تان بودید، قدردانی خود را ابراز کنید.

مسئولیت پذیری رادیکال یعنی شیوه ای نو برای بودن با خود و با کسانی که دوست شان داریم. یعنی رها کردن الگوهای ارتباطی ناکارآمد و ورود به مسیر رشد عاطفی عمیق تر. این مسیر نیازمند کنجکاوی و شجاعت است — برای ترک منطقه امن و آغاز سفری صمیمانه. وقتی زوج ها متقابلاً به مسئولیت پذیری رادیکال متعهد می شوند، می توانند هر مدل حل تعارضی را با سهولت به کار بگیرند.