به نقل از psychologytoday،احتمالاً تا به حال مقاله هایی درباره اهمیت دوستی برای سلامت روانی، عاطفی و جسمی مان دیده اید. دوستان در لحظات خوشی کنارمان هستند، اما در دوران سختی نقش بسیار مهم تری ایفا می کنند.

وقتی زندگی دشوار می شود و جهان گیج کننده به نظر می رسد، دوستی ها اهمیت بیشتری پیدا می کنند. بودن در کنار یک دوست می تواند سطح استرس را کاهش دهد، اعتماد به نفس و عزت نفس را تقویت کند و حال روحی مان را بهبود ببخشد. تحقیقات نشان داده اند که دوستی ها حتی سلامت جسمی کلی ما را نیز ارتقا می دهند.

اما دوران پر تنش برای دوستی ها هم سخت است. این روزها، اختلافات سیاسی و تفاوت های اعتقادی، روابط قدیمی را دچار بحران کرده اند و اعتماد به روابط جدید را دشوار ساخته اند.

چطور می توانیم دوستی های قدیمی را حفظ کنیم و — حتی سخت تر — روابط جدیدی بسازیم که در این دوران پیچیده پشتیبان مان باشند؟

برای پاسخ به این سؤال، ابتدا باید دقیقاً مشخص کنیم وقتی کسی را دوست می نامیم، منظورمان چیست.

برای مثال، مردیث که دوران همه گیری را به تنهایی گذراند، گفت: نمی دونم بدون دوستانم دوام می آوردم یا نه. آن زمان بیشترشان خواهران انجمن دانشجویی ام در دوران دانشگاه بودند. با هم در دانشگاه وقت می گذراندیم و بعد از آن هم با وجود فاصله جغرافیایی و شغل های پر فشار، ارتباط مان حفظ شده بود.

او گفت که همه گیری باعث شد دوباره به هم نزدیک شوند: شب های شراب نوشی آنلاین داشتیم، با هم از طریق فیس تایم سریال می دیدیم، بریج بازی می کردیم و دردها و تلاش های عجیب مان برای کنار آمدن با انزوا را با هم به اشتراک می گذاشتیم.

با این حال، او گفت که در همان دوران چند دوستی اش به پایان رسید: برخی دوستانم شروع به رفتارهایی کردند که نمی تونستم ازشون حمایت کنم، و وقتی سؤال پرسیدم، از دستم ناراحت شدند.

مثل مردیث، برخی دیگر از مراجعان نیز گفتند که دایره دوستان شان در دوران همه گیری کوچک تر اما عمیق تر شد. یکی از آن ها گفت: گروه های بزرگ دوستان به طور طبیعی تبدیل به روابط صمیمی تر شدند.

اکنون که مردیث ازدواج کرده و زندگی شادی دارد، هنوز برای دوستی هایش ارزش زیادی قائل است — اما با چالشی جدید روبه رو شده.

او گفت: من عاشق دوستانم هستم و همیشه مشتاق آشنایی با آدم های جدیدم. اما این روزها باید خیلی مراقب باشی. نمی تونی درباره سیاست، جنگ اوکراین یا اتفاقات غزه حرف بزنی.

او اضافه کرد: یکی از صمیمی ترین دوستانم بهم گفت که دیگه نمی تونه باهام وقت بگذرونه، مگر اینکه با دیدگاه هاش موافق باشم. می دونم فقط من نیستم. از دوستان دیگه ام هم شنیدم که با چنین مشکلاتی روبه رو هستند.

تحقیقات همکارم در Psychology Today، گوِندولین سیدمن، نشان داده اند که ما معمولاً جذب دوستانی می شویم که شخصیت، سبک زندگی و باورهای مشابهی با خودمان دارند. آن ها باورهای مان را تأیید می کنند و باعث می شوند احساس درک شدن داشته باشیم. در جمع دوستان هم فکر، احساس راحتی و تعلق داریم. اما نکته منفی این نوع روابط این است که می توانند نقاط کور ذهنی مان را نیز تقویت کنند.

آشنایی با افرادی که دیدگاه متفاوتی دارند، می تواند چشم مان را به ایده ها و امکان های جدید باز کند. گاهی یک تغییر کوچک در زاویه دید، راه حل های تازه ای برای مشکلات پیچیده ارائه می دهد.

جالب اینجاست که حتی دوستانی با دیدگاه متفاوت نیز می توانند ما را تأیید کنند و ارتباط مان با کسانی که با باورهای مان هم راستا هستند، تقویت کنند.

اما ساختن دوستی های جدید و محافظت از روابط قدیمی با افزایش سن دشوارتر می شود. شغل، خانواده، کارهای خانه و مشغله های روزمره، زمانی را که قبلاً صرف دوستان مان می کردیم، از بین برده اند.

پس در این دوران پیچیده، چطور می توانیم دوستی های قدیمی را تقویت کنیم و روابط جدیدی بسازیم؟