بیماری های مزمن یا غیرواگیر (NCDs) عامل سه چهارم مرگ ومیر در سراسر جهان هستند. اگرچه ژنتیک، محیط و سبک زندگی همگی بر خطر ابتلای فرد به بیماری تأثیر می گذارند، اما این مطالعه جدید نشان می دهد که میزان شادی فرد نیز نقش مهمی ایفا می کند.

سازمان بهداشت جهانی (WHO) سلامت را در قالب شکوفایی ذهنی و اجتماعی تعریف می کند. بر همین اساس، محققان دانشگاه آلبا لولیا در رومانی داده های 123 کشور را بین سال های 2006 تا 2021 بررسی کردند تا بفهمند در چه نقطه ای از نردبان زندگی شادی به سلامتی تبدیل می شود.

ارتباط شادی و سلامتی در زندگی

پروفسور یولیا یوگا (Iulia Cristina Iuga)، نویسنده اول این مطالعه، توضیح می دهد: نردبان زندگی را می توان به عنوان یک خط کش ساده برای اندازه گیری شادی از صفر تا 10 تصور کرد. صفر به معنای بدترین زندگی ممکن و 10 به معنای بهترین زندگی ممکن است. مردم باید بدانند که درحال حاضر در کجای این نردبان ایستاده اند.

در طول دوره مطالعه، میانگین امتیاز نردبان در بین کشورهای مورد بررسی 5.45 بود (با حداقل 2.18 و حداکثر 7.97).

محققان دریافتند که نمره 2.7 یک آستانه مهم یا نقطه عطف است. این نمره در انتهای پایینی نردبان قرار دارد و مردم کشورهای پایین نردبان عموماً درحال تقلا هستند و به سختی از پس زندگی شان برمی آیند.

به عبارت دقیق تر اگر به زیر آستانه 2.7 بیایم؛ بهبودهای کوچک در شادی (مثلاً از نمره 2 به 2.2) تأثیر قابل اندازه گیری بر کاهش مرگ ومیر ناشی از بیماری های مزمن ندارد. این مطالعه نشان می دهد که قبل از دیدن نتایج ملموس، ابتدا باید سطح بسیار پایین رفاه ذهنی جبران شود. اما به محض عبور از آستانه 2.7، هر 1 درصد افزایش در رفاه ذهنی (شادی) با کاهش 0.43 درصدی در نرخ مرگ ومیر ناشی از بیماری های غیرواگیر (در افراد 30 تا 70 ساله) مرتبط است.

اگرچه مکانیسم دقیق این ارتباط هنوز مشخص نیست، اما کارشناسان معتقدند احساس شادی و خوب بودن ممکن است ریسک های مرتبط با بیماری های قلبی مانند فشار خون بالا و کلسترول را کاهش دهد. براساس گزارش بنیاد قلب بریتانیا، افرادی که علائم افسردگی را تجربه می کنند، بیشتر از کسانی که سلامت روان خوبی دارند، در معرض ابتلا به بیماری های قلبی یا سکته مغزی هستند. مطالعه دیگری نشان داده است که داشتن ذهنیت مثبت پس از تجربه سکته مغزی یا تشخیص بیماری قلبی می تواند خطر مشکلات بعدی سلامتی را به طور قابل توجهی کاهش دهد.

این مطالعه همچنین نشان داد کشورهایی که از آستانه 2.7 عبور کرده اند، معمولاً هزینه های سرانه بهداشتی بالاتر، شبکه های ایمنی اجتماعی قوی تر و حکمرانی باثبات تری دارند. محققان می گویند: شادی فقط یک احساس شخصی نیست، بلکه یک منبع بهداشت عمومی قابل اندازه گیری است. آنها پیشنهاد می کنند که دولت ها با اقداماتی مانند گسترش برنامه های پیشگیری از چاقی، محدودکردن دسترسی به الکل، بهبود کیفیت هوا از طریق استانداردهای سخت گیرانه تر و افزایش سرانه هزینه های بهداشتی، امتیاز شادی کشورهای خود را به بالای 2.7 برسانند.