این سامانه کوچک توسط گروهی بین المللی به رهبری فیلیپ والتر از دانشگاه وین ساخته شده و روز 23 ژوئن سوار بر راکت فالکون 9 اسپیس ایکس از پایگاه فضایی وندربرگ در کالیفرنیا به فضا فرستاده شد. پردازنده قرار است فعالیتش را در ارتفاعی حدود 550 کیلومتری از سطح زمین آغاز کند.

به نقل از آی ای، این پرتاب بخشی از مأموریت ترنسپورتر 14 اسپیس ایکس بود که 70 محموله مختلف از جمله ریزماهواره ها، تاسواره ها و کپسول های بازگشت را به مدار برد.

در میان آن ها، این رایانه کوانتومی مینیاتوری به خاطر ظرفیت انقلابی اش در پردازش داده ها در فضا و مشاهده زمین، برجسته تر از بقیه است.

رایانه ای ساخته شده برای بقا در فضا

طراحی رایانه کوانتومی برای کارکرد در فضا با چالش های مهندسی جدی روبه رو بود. محققان وین این دستگاه را طوری ساختند که در برابر نوسانات شدید دما، تابش های فضایی و لرزش های ناشی از پرتاب مقاومت داشته باشد.

در مرحله ای کلیدی، دوازده عضو گروه به مدت چهار هفته مشغول مونتاژ محموله ماهواره ای در یک اتاق تمیز بودند. آن ها مدل پروازی را تنها در 11 روز کاری تکمیل کردند.

انتظار می رود این ماهواره حدود یک هفته پس از ورود به مدار، ارسال نتایج را آغاز کند. والتر می گوید: این پروژه، ما را به یک گروه فضایی واقعی تبدیل کرد. حالا دانش لازم را داریم تا آزمایش های بیشتری را در فضا انجام دهیم، چه برای فیزیک بنیادی کوانتومی و چه برای کاربردهای دیگر عملی.

مزیت رایانه کوانتومی در مدار

مزیت اصلی رایانه کوانتومی در فضا، قابلیت آن در اجرای پردازش در فضا است. یعنی داده هایی که ماهواره از محیط گردآوری می کند برای مثال در تشخیص آتش سوزی جنگل ها، می تواند همان جا پردازش شوند و نیازی به ارسال داده های خام به زمین نیست. این فرآیند، مصرف انرژی را کاهش می دهد و زمان پاسخ گویی را بهبود می بخشد.

رایانه های کوانتومی همچنین در انجام وظایفی که برای سیستم های سنتی دشوارند، عملکرد درخشانی دارند. این پردازنده با استفاده از سامانه های نوری و اصول فیزیکی مانند تداخل و پراش، محاسبات را به صورت آنالوگ انجام می دهد که روشی بسیار کارآمد برای پردازش های سنگین است.

این سامانه بسیار تطبیق پذیر طراحی شده و برای ماموریت های آینده فضایی قابل پیکربندی است.

والتر توضیح می دهد: علاوه بر این، این ماموریت به ما امکان می دهد عملکرد و دوام سخت افزار کوانتومی را در شرایط سخت فضا و اینکه چقدر می توانند در آن محیط کار کنند را بسنجیم.

گروه تحقیقاتی، کاربردهای بالقوه فراوانی را برای این سامانه در نظر دارند، از پایش اقلیم گرفته تا ارتباطات و حتی پژوهش های بنیادی کوانتومی.

والتر افزود: یافته های ما می توانند به توسعه بیشتر سخت افزار کوانتومی برای کاربردهای علمی و تجاری، از جمله در زمینه های مشاهده زمین، تحقیقات اقلیمی و ارتباطات، کمک کننده باشد.

بخشی از ماموریت شلوغ اسپیس ایکس

در ماموریت ترانسپورتر 14 اسپیس ایکس، ترکیبی از محموله های تجاری، علمی و یادبود به فضا برده شد.

از جمله، ماهواره راداری Capella-17 از شرکت کاپلا اسپیس، فضاپیمای Otter Pup 2 از استارفیش اسپیس برای آزمایش اتصال مداری، و یک کپسول بازگشت از شرکت واردا اسپیس برای ساخت دارو در مدار.

همچنین فضاپیمای Nyx از شرکت The Exploration Company نیز در این پرتاب حضور داشت که خاکستر و نمونه های دی ان ای را به فضا برده است.

پیشران راکت فالکون 9 نیز با موفقیت روی یک سکوی بدون سرنشین در اقیانوس آرام فرود آمد و این فرود بیست وششمین پرواز موفق این پیشران بود. مرحله بالایی راکت نیز عملیات استقرار ماهواره ها را طی نزدیک به دو ساعت کامل کرد.

انتهای پیام