به نقل از ایسنا، صندوق بین المللی پول (IMF) در گزارش اکتبر خود اعلام کرد اقتصاد جهان در سال 2026 چشم انداز محتاطانه ای دارد. رشد جهانی در بحبوحه چندپارگی و افزایش حمایت گرایی در حال کند شدن است. خطرات نزولی قابل توجهی وجود دارد؛ از قیمت گذاری مجدد سهام فناوری گرفته تا از بین رفتن استقلال نهادی که می تواند تصمیمات سیاست گذاری را تضعیف کند.

با این حال، وب سایت ویژوال کپیتالیست با استفاده از پیش بینی های سال 2026 از نقشه بردار داده صندوق بین المللی پول تا اکتبر 2025، تولید ناخالص داخلی هر کشور را بررسی کرده است. این گزارش، اندازه هر اقتصاد را بر اساس دلار بررسی کرده است.

برزیل (2,292.69 دلار)، اسپانیا (2,041.83 دلار)، مکزیک (2,031.00 دلار)، استرالیا (1,948.23 دلار) و کره جنوبی (1,936.62 دلار) در رتبه یازده تا پانزدهم فهرست بزرگترین اقتصادهای جهان در سال 2026 قرار دارند. هند (4.5 تریلیون دلار) پس از پشت سر گذاشتن ژاپن در سال 2025، به لطف تقاضای داخلی خود، در مسیر حفظ جایگاه چهارم قرار دارد.

ترکیه (رتبه شانزدهم با 1,576.11 دلار) و اندونزی (رتبه هفدهم با 1,550.24 دلار) هم در صدر فهرست قرار دارند که نشان دهنده مزیت جمعیتی و اصلاحات سیاسی بسیاری از کشورهای با درآمد متوسط است.

بازار کار تا حدودی انعطاف پذیر و هزینه های مداوم مصرف کننده، این تسلط را تقویت می کند. با این حال، پیش بینی های رشد در مقایسه با مدت مشابه سال گذشته، تحت تاثیر جنگ های تجاری که بازارهای جهانی را متزلزل کرد و به افزایش قیمت ها برای بزرگترین اقتصاد مصرفی جهان منجر شد، کاهش یافته است.

تولید ناخالص داخلی چین 20.7 تریلیون دلار پیش بینی شده است که 35 درصد کمتر از کل تولید ناخالص داخلی آمریکا است، اما همچنان سه برابر آلمان است که در رتبه سوم قرار دارد. مشکلات ساختاری از جمعیت مسن گرفته تا بازار املاک و مستغلات ضعیف، رشد تولید ناخالص داخلی را به محدوده چهار درصد کاهش می دهد که کندترین سرعت چند ساله در چهار دهه اخیر است. تشدید اختلال ناشی از تعرفه ها بر کالاهای چینی نیز بر بزرگترین بخش صادرات جهان تاثیر خواهد گذاشت.

بزرگترین مناطق جهان از نظر تولید ناخالص داخلی کلی

آسیا از آمریکای شمالی به عنوان بزرگترین منطقه اقتصادی جهان در سال 2026 پیشی خواهد گرفت. با وجود چین، ژاپن و هند، این منطقه نسبت به آمریکا و کانادا برتری اندکی دارد.

سه کشور ثروتمند برتر (بر اساس سرانه تولید ناخالص داخلی) نیز بدون تغییر باقی مانده و شامل لوکزامبورگ (154115 دلار)، ایرلند (135247 دلار) و سوییس (118173 دلار) هستند. هر سه کشور از جریان های ورودی خارجی قابل توجهی بهره مند می شوند که اقتصاد آنها را نسبت به جمعیتشان تقویت می کند.

نکته قابل توجه این است که کشورهای اروپایی نیمی از 20 رتبه برتر را به خود اختصاص داده اند که نشان دهنده استاندارد کلی زندگی در منطقه است. و از سوی دیگر، 17 کشور آفریقایی در میان 20 کشور فقیر از نظر سرانه تولید ناخالص داخلی قرار دارند.

سرانه تولید ناخالص داخلی که از تقسیم تولید ناخالص داخلی بر جمعیت هر کشور به دست می آید، یکی از اصلی ترین شاخص های مقایسه سطح استاندارد زندگی افراد در کشورهای مختلف محسوب می شود و با وجود جامع نبودن به عنوان یک معیار کلی، به نوعی بیانگر توان مالی شهروندان است.