به نقل از scitechdaily، این جرم پنهان که حدود یک میلیون برابر جرم خورشید وزن دارد، ممکن است یک گره متراکم از ماده تاریک یا یک کهکشان کوچک و غیرفعال باشد. این کشف از نظریه های موجود درباره ماده تاریک پشتیبانی می کند و نشان می دهد که فناوری های کنونی قادرند ساختارهای نامریی و بسیار کوچک تری را در فضا شناسایی کنند.

ستاره شناسان با استفاده از شبکه ای جهانی از تلسکوپ ها، کوچک ترین جرم تاریک شناخته شده در جهان را شناسایی کرده اند. یافتن تعداد بیشتری از این جرم های پنهان و کم نور و شناخت ماهیت آن ها می تواند به دانشمندان کمک کند تا برخی فرضیه ها درباره ماده تاریک ماده ای اسرارآمیز که حدود یک چهارم کل ماده موجود در جهان را تشکیل می دهد رد یا تأیید کنند.
این کشف در دو مقاله منتشرشده در تاریخ 9 اکتبر در نشریات Nature Astronomy و Monthly Notices of the Royal Astronomical Society شرح داده شده است.
از آنجا که این جرم هیچ نوری یا تابشی قابل شناسایی منتشر نمی کند، ستاره شناسان آن را از طریق تأثیر گرانشی اش بر نور اطراف شناسایی کردند پدیده ای که به نام هم گرایی گرانشی شناخته می شود. با بررسی انحنای ظریف نور، پژوهشگران توانستند مقدار ماده موجود در این جرم نامریی را تخمین بزنند.
این جرم آن قدر کوچک است که حضورش تنها به صورت یک فشردگی جزیی در تصویر خمیده ای که توسط یک لنز گرانشی بزرگ تر ایجاد شده بود، ظاهر شد مشابه نقصی جزیی در آینه های خمیده شهربازی.

کریس فاسناخت، استاد فیزیک و اخترشناسی در دانشگاه کالیفرنیا، دیویس، و یکی از نویسندگان مقاله Nature Astronomy می گوید: شناسایی جرمی با این جرم کم در فاصله ای چنین دور، دستاوردی چشمگیر است. یافتن جرم های کم جرم مانند این برای شناخت ماهیت ماده تاریک حیاتی است.
جرم تازه کشف شده حدود یک میلیون برابر جرم خورشید تخمین زده می شود. هویت واقعی آن هنوز مشخص نیست: ممکن است یک توده متراکم از ماده تاریک باشد که حدود 100 برابر کوچک تر از هر جرم مشابه قبلی است، یا شاید یک کهکشان کوتوله بسیار فشرده و غیرفعال باشد.
اگرچه ماده تاریک به جز نیروی گرانشی اش نامریی است، تصور می شود که بر نحوه آرایش کهکشان ها، ستارگان و سایر ماده های قابل مشاهده در سراسر جهان تأثیر می گذارد. یکی از پرسش های اساسی در اخترشناسی این است که آیا ماده تاریک می تواند به صورت توده های کوچک و بدون ستاره وجود داشته باشد یا نه. اثبات یا رد این فرضیه می تواند نظریه های فعلی درباره ماهیت ماده تاریک را اصلاح یا دگرگون کند.

تیم تحقیقاتی از ابزارهایی مانند تلسکوپ گرین بانک (GBT) در ویرجینیای غربی، آرایه خط پایه بسیار بلند (VLBA) در هاوایی، و شبکه تداخل سنجی بسیار بلند اروپا (EVN) شامل تلسکوپ های رادیویی در اروپا، آسیا، آفریقای جنوبی و پورتوریکو استفاده کردند تا یک ابر تلسکوپ به اندازه زمین بسازند و سیگنال های ظریف هم گرایی گرانشی ناشی از این جرم تاریک را ثبت کنند.

این جرم، صد برابر کم جرم تر از هر جرم دیگری است که تاکنون با این روش شناسایی شده، و نشان می دهد که این روش می تواند برای یافتن اجرام مشابه دیگر نیز به کار رود.
دِوِن پاول، نویسنده اصلی مقاله از مؤسسه اخترفیزیک ماکس پلانک (MPA) در آلمان، می گوید: با توجه به حساسیت داده های ما، انتظار داشتیم حداقل یک جرم تاریک پیدا کنیم، بنابراین کشف ما با نظریه موسوم به ‘ماده تاریک سرد’ که بخش زیادی از درک ما از نحوه شکل گیری کهکشان ها بر آن استوار است، همخوانی دارد. حالا که یکی را پیدا کرده ایم، پرسش این است که آیا می توانیم موارد بیشتری بیابیم و آیا تعداد آن ها با مدل ها مطابقت دارد یا نه.

تیم تحقیقاتی در حال تحلیل بیشتر داده ها برای درک بهتر ماهیت این جرم تاریک است و همچنین به دنبال یافتن نمونه های بیشتری از چنین اجرامی در بخش های دیگر آسمان هستند.