دکتر جرمی لندن، جراح قلب ، توضیح می دهد که سن قلب با سن تقویمی مطابقت ندارد، بلکه نشان دهنده نحوه درمان آن است. او چهار عادت را برجسته می کند که باید پس از 30 سالگی آگاهانه از آن ها اجتناب شود تا خطرات طولانی مدت مشکلات قلبی کاهش یابد.

یک سری افراد در دهه سی زندگی خود در پایان یک روز پراسترس به اشتباه تصور می کنند می توان با یک لیوان نوشیدنی الکلی می توان استرس را کاهش داد. غافل از اینکه الکل، حتی در حد اعتدال، می تواند به تدریج فشار خون را بالا ببرد، به عضلات قلب آسیب برساند و در ریتم قلب اختلال ایجاد کند. مصرف منظم الکل خطر کاردیومیوپاتی را افزایش می دهد، وضعیتی که در آن قلب ضعیف و بزرگ می شود. مهمتر از همه، الکل اغلب پشت ایجاد آرامش پس از یک روز پر استرس پنهان می شود و منجر به وابستگی می شود. اما مسیر سالم تر بدون الکل چیست؟ برای کاهش استرس، از پیاده روی های عصرانه گرفته تا سرگرمی های خلاقانه که ذهن را بدون آسیب رساندن به قلب تغذیه می کنند، بسیار مناسب تر است.

بسیاری تصور می کنند که ویپینگ جایگزین ایمن تری برای سیگار کشیدن است. با این حال، دکتر شارما هشدار می دهد که هر دوی این ها سیستم قلبی و عروقی را در معرض مواد شیمیایی مضری قرار می دهند که به پوشش رگ های خونی آسیب می رسانند و میزان اکسیژن رسانی را کاهش می دهند. نیکوتین، چه از طریق سیگار استنشاق شود و چه از طریق ویپ، شریان ها را تنگ کرده و حجم کار قلب را افزایش می دهد. نتایج طالعات منتشر شده در در نشریات موسسات ملی بهداشت آمریکا نشان داده اند که حتی ویپینگ کوتاه مدت، سفتی شریان ها را افزایش می دهد که گامی اولیه به سوی بیماری قلبی است. ترک کامل، به جای جایگزینی یک نوع سیگار با نوع دیگر، همچنان تنها راه برای محافظت از سلامت قلب است.

دهه سی سالگی سن کار تا دیروقت، اسکرول کردن بی پایان صفحات و استراحت کم است. اما قلب به راحتی با این سرعت مدرن سازگار نمی شود. نتایج تحقیقاتی که در مجله انجمن قلب آمریکا انتشار یافته، کیفیت پایین خواب را با فشار خون بالا، ضربان قلب نامنظم و افزایش التهاب مرتبط می داند. قلب در طول خواب شارژ می شود. نادیده گرفتن آن مانند این است که قلب را مجبور به کار دو شیفته کنید. حتی شش ساعت خواب بدون وقفه و با کیفیت به تنظیم فشار خون، کنترل هورمون های استرس و ترمیم بافت های عروقی کمک می کند. اولویت دادن به خواب تنبلی نیست، بلکه طبیعی ترین سرمایه گذاری در طول عمر است.

شاید بیشتر احساسی به نظر برسد تا پزشکی، اما بین روابط عاطفی نامزدی و سلامت قلب ارتباط بسیار واقعی وجود دارد. استرس عاطفی مزمن، کورتیزول و آدرنالین آزاد می کند، هورمون هایی که قلب را در حالت هوشیاری مداوم نگه می دارند. اگر روابط عاطفی در دوران نامزدی سازنده نباشند با گذشت زمان، این وضعیت منجر به التهاب، فشار خون بالا و پاسخ ایمنی ضعیف می شود. سمیت عاطفی به اندازه سموم جسمی مضر است. چه یک نامزد غیرحمایتگر باشد، چه تنش مداوم در محل کار یا دوستی های خسته کننده، ناآرامی های عاطفی طولانی مدت قلب را فرسوده می کند. یادگیری تعیین مرزها، دور شدن از هیاهو و سرو صدا و روابط دوستانه پر استرس و پرورش آرامش در دورن می تواند از هر مکملی محافظت کننده تر باشد.

سی سالگی نقطه عطفی است که در آن قلب شروع به ثبت هر شب بیداری، هر سیگار، هر مشاجره و هر سیگنال نادیده گرفته شده می کند. اجتناب از این چهار عامل خاموش دلشکستگی می تواند تفاوت بین یک ضربان قلب قوی و یک ضربان قلب مشکل دار را در دهه های آینده رقم بزند.