به نقل از عصر ایران، این مکان که پاسو تِمپرانو نام گذاری شده، مساحتی بیش از 1.2 کیلومتر را در بر می گیرد و قدمت آن به حدود 1200 سال پیش در دوره اپیکلاسیک بازمی گردد. کارشناسان INAH این مکان را یک شهر باستانی با مناطق کاخ مانند، یک زمین توپ بازی و دیوارهای دفاعی توصیف کرده اند که همه با سبک ساخت منحصر به فردی به نام نمای میکستِک ساخته شده اند. این تکنیک ساخت شامل بلوک های سنگی ایستاده می شود که با تخته های نازک لایه گذاری شده اند؛ چیزی مشابه سایر مکان های هم دوره مانند تِهوآکالکو نزدیک شهر امروزی چیلپانسینگو. میگِل پرز نِگرِته، باستان شناسی که با همکارش در گوئررو کار بازدید و بررسی این مکان را انجام داده اند، می گوید: در سال های آینده، مطالعه پاسو تمپرانو می تواند یک فرهنگ باستان شناسی محلی را که بین دوره اپیکلاسیک و دوره پساکلاسیک اولیه در این بخش از گوئررو شکوفا شده، تعریف کند .  شواهد تاریخی نشان می دهد مردم آموزگو و میکستِک در دوران پیش اسپانیایی متأخر در این منطقه ساکن شده اند، هرچند هویت سازندگان اولیه پاسو تمپرانو همچنان ناشناخته است. مطالعات اولیه نشان می دهد چیدمان این مکان حاکی از یک سلسله مراتب اجتماعی پیچیده است، طوری که مناطق پایین تر دارای خانه های ساده هستند و مناطق مرتفع به مجتمع های کاخ مانند و فضاهای عمومی یا تشریفاتی اختصاص داشته اند.  پرز نِگرِته توضیح می دهد: صعود سخت است، اما معماری فوق العاده است. شما می توانید به روشنی مناطق زندگی، راهروها، ایستگاه های بازرسی و بخش های تشریفاتی را تشخیص دهید. وضعیت سلامت این سازه ها به قدری عالیست که انگار گذشتِ قرن ها اثر چندانی بر آن ها نگذاشته است.  یک زمین توپ بازی به طول 49 متر نیز کشف شده که با حیاط های سنگ چین و تپه های طبیعی متمایز شده است. باستان شناسان نزدیک آن، یک تالار 11 در 4.5 متری، یک ستون سنگی یادبود ساده که احتمالاً به عنوان محراب استفاده می شده و چندین اتاق کوچک پیرامون آن را یافته اند. |