| به نقل از برنا، دکتر زرگر افزود: عروق به دو دسته اعم از شریان ها که خون را از قلب به اندام ها می برند و وریدها که خون را از اندام ها به سمت ریه و قلب باز می گردانند، تقسیم می شوند و حوادث عروقی در اندام ها می تواند در شریان ها یا وریدها ایجاد شود که هر کدام طیف متفاوتی از بیماری ها هستند. عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز با تأکید بر اهمیت پیگیری موارد حاد و مزمن ترومبوز، خاطرنشان کرد: نباید هرگونه تورم یا مشکل عروقی را به ترومبوز مرتبط دانست. فعال شدن آبشارهای فاکتورهای انعقادی عامل ایجاد ترومبوز است که منجر به تشکیل یک پلاک یا لخته انعقادی می شود و ممکن است در طول رگ (شریان یا ورید) گسترش یافته و آن را مسدود کند. این فلوشیپ جراحی عروق با اشاره به سه عامل کلیدی ایجاد ترومبوز توضیح داد: آسیب رگ خونی می تواند ناشی از جراحی، تروما (ضربه)، عفونت یا التهاب باشد. لخته شدن خون در موارد آسیب دیدگی شریان نظیر قطع شدن رگ، می تواند به طور موقت مانع از خونریزی شدید و از دست رفتن بیمار شود، اما در داخل عروق ممکن است مشکل ایجاد کند. وی ادامه داد: کاهش جریان خون یا کم شدن فشار عادی جریان خون در افرادی که در مسافرت های طولانی مدت، بدون حرکت هستند، رخ می دهد. در این حالت، حمایت عضلانی که به برگشت خون وریدی کمک می کند، کاهش یافته و باقی ماندن خون در رگ باعث لخته شدن آن می شود. همچنین چاقی، افزایش وزن، تروما و تومورهایی که به عروق فشار می آورند نیز جریان خون را کاهش داده و می توانند منجر به ترومبوز شوند. دکتر زرگر به تفاوت علائم ترومبوز وریدی و شریانی اشاره کرد و گفت: ترومبوز وریدی عمقی (DVT) یا انسداد وریدی عمقی پا با علائمی مانند سفتی، قرمزی و سنگین شدن پا و بعضاً درد شدید همراه است. خطر اصلی DVT، جدا شدن قسمتی از لخته و حرکت آن به سمت ریه (آمبولی ریه) است که می تواند عروق خون رسانی به ریه را مسدود کرده و خطرات بسیاری برای بیمار به دنبال داشته باشد. فلوشیپ جراحی عروق در تشریح ترومبوز شریانی نیز خاطرنشان کرد: در این حالت، خون رسانی به اندام با مشکل روبرو شده و علائمی چون درد شدید، سردی، عدم لمس نبض و بی رنگ شدن پا یا دست ایجاد می شود. عدم رسیدگی به این وضعیت می تواند منجر به ایسکمی، از دست رفتن عضو و حتی نیاز به قطع عضو شود. وی همچنین آریتمی های قلبی، فشار خون بالا و دیابت را از دیگر عوامل زمینه ساز لخته شدن خون دانست و گفت: پیشگیری مقدم بر درمان است؛ بنابراین در مسافرت های طولانی، باید برای پیاده روی برنامه ریزی کنید، همچنین مصرف کافی مایعات، ترک سیگار، کنترل فشار خون و دیابت از جمله مواردی است که افراد باید مورد توجه قرار دهند. عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز اظهار داشت: بیمارانی که عمل های جراحی سنگین داشته اند یا دچار مشکلات ارتوپدی و بی حرکتی طولانی مدت هستند، استفاده از جوراب های فشاری طبی با فشار مناسب و داروهای ضد انعقاد مانند پروفیلاکسی، برای کاهش احتمال بروز ترومبوز باید مورد توجه قرار گیرد. دکتر زرگر در ادامه، روش های تشخیصی ترومبوز را شامل مشاهده علائم ظاهری، شرح حال بیمار، آزمایش های تشخیصی مانند D-dimer، سونوگرافی داپلر و در مرحله بالاتر آنژیوگرافی دانست و افزود: روش های درمانی متفاوتی مانند استفاده از داروهای ضد انعقاد، داروهای ضد لخته (ترومبولیتیک)، جراحی باز و جراحی آنژیوگرافی، برای از بین بردن لخته و رفع انسداد عروق وجود دارد. وی یادآور شد: در حوزه شریان ها به دلیل خطر از دست رفتن اندام، تمایل بیشتری به درمان های جراحی برای خروج لخته وجود دارد. برای انسدادهای وریدی نیز در اکثر موارد، دارودرمانی و در شرایط حاد وریدی نیز روش های درمانی خاصی اعمال می شود. | 
این مکمل ها قاتل کبد چرب است
هشدار درباره مصرف خودسرانه آنتی‌بیوتیک‌ها
خودرو جدید سایپا رونمایی شد! + عکس