محققان گزارش دادند که قطره‌های چشمی مخصوص که دو تا سه بار در روز استفاده می‌شوند، ممکن است روزی جایگزین عینک مطالعه به عنوان وسیله‌ای برای مقابله با کاهش بینایی مرتبط با سن شوند.

به گزارش خبرنگار مهر به نقل از مدیسن نت، محققان گفتند که اکثر افرادی که از این قطره‌ها استفاده می‌کنند می‌توانند بینایی بهتری داشته باشند.

علاوه بر این، نتایج نشان می‌دهد که بهبود بینایی آنها تا دو سال ادامه داشته است.

دکتر «جیووانا بنوزی»، محقق اصلی و مدیر مرکز تحقیقات پیشرفته پیرچشمی در بوئنوس آیرس آرژانتین، در یک بیانیه خبری گفت: «تقریباً همه بیماران بهبودهای مثبتی در مورد بینایی نزدیک تجربه کردند، اگرچه میزان بهبود به وضعیت بینایی آنها قبل از درمان بستگی داشت.»

محققان در یادداشت‌های پیش‌زمینه گفتند که افراد به طور طبیعی با افزایش سن نزدیک‌بین می‌شوند، وضعیتی که پیرچشمی مرتبط با سن نامیده می‌شود.

این قطره‌های چشم حاوی ترکیبی از دو ماده‌ی فعال هستند: پیلوکارپین، دارویی که مردمک چشم را منقبض می‌کند و عضله‌ی مسئول کنترل تمرکز دید نزدیک را منقبض می‌کند، و دیکلوفناک، یک داروی ضدالتهاب غیراستروییدی که التهاب و ناراحتی مرتبط با پیلوکارپین را کاهش می‌دهد.

محققان این قطره‌ها را روی 766 بیمار که به سه گروه تقسیم شده بودند، آزمایش کردند و هر گروه غلظت متفاوتی از قطره‌ی چشم- 1٪، 2٪ یا 3٪ غلظت پیلوکارپین- دریافت کردند.

این تیم یک ساعت پس از اولین دریافت قطره‌های چشم و سپس طی دو سال پیگیری، بررسی کردند که افراد چقدر می‌توانند بدون عینک مطالعه، نمودار بینایی را بخوانند.

بنوزی گفت: «مهم‌ترین نتیجه ما بهبود سریع و پایدار در دید نزدیک برای هر سه غلظت را نشان داد. یک ساعت پس از مصرف اولین قطره‌ها، بیماران به طور متوسط بهبودی معادل 3.45 خط یاگر داشتند. این درمان همچنین تمرکز را در تمام فواصل بهبود بخشید.»

بنوزی افزود: «به طرز چشمگیری، 99٪ از 148 بیمار در گروه 1٪ پیلوکارپین به دید نزدیک مطلوب رسیدند و توانستند دو یا چند خط اضافی را بخوانند. تقریباً 83٪ از کل بیماران در 12 ماه، در دید نزدیک عملکردی خوبی را حفظ کردند.»

نتایج نشان داد که حدود 69٪ از افراد در گروه 2٪ توانستند سه یا چند خط اضافی را در نمودار یاگر بخوانند و در گروه 3٪، 84٪ توانستند سه یا چند خط اضافی را بخوانند.

محققان گفتند که عوارض جانبی عموماً خفیف بودند. حدود 32٪ از بیماران دچار تاری دید موقت شدند و کمی کمتر از 4٪ سردرد یا سوزش چشم را گزارش کردند.

بنوزی گفت: «اما هیچ یک از بیماران استفاده از قطره‌های چشمی را قطع نکردند و هیچ مشکل شدید چشمی مانند افزایش فشار داخل چشم یا جداشدگی شبکیه مشاهده نشد.»

او گفت نتایج نشان می‌دهد که می‌توان غلظت‌های مختلفی از قطره‌های چشمی را بر اساس سطح نزدیک‌بینی افراد تجویز کرد.

بنوزی افزود: «بیمارانی که پیرچشمی خفیف‌تری دارند، به غلظت‌های 1٪ بهترین پاسخ را می‌دهند، در حالی که بیماران مبتلا به پیرچشمی پیشرفته‌تر برای دستیابی به بهبود قابل توجه بینایی به غلظت‌های بالاتر 2٪ یا 3٪ نیاز دارند.»

به گفته محققان، این نتایج می‌تواند به ویژه برای افرادی که واجد شرایط جراحی برای نزدیک‌بینی مرتبط با سن نیستند، مهم باشد.

با این حال، محققان خاطرنشان کردند که استفاده طولانی مدت از پیلوکارپین و NSAIDهای قطره‌چکانی ممکن است عوارض جانبی ناخواسته‌ای ایجاد کند. برای تأیید ایمنی و اثربخشی این درمان، قبل از اینکه بتوان آن را به طور گسترده توصیه کرد، مطالعات گسترده‌تر، طولانی‌مدت و چند مرکزی مورد نیاز است.