به گزارش آی اف ال ساینس، مأموریت ربات خودران زیرآبی قرار است بیش از پنج سال طول بکشد و مسافتی حدود 73 هزار کیلومتر را با سرعت متوسط 0٫75 گره دریایی طی کند. مسیر این ربات، یادآور سفر تاریخی ماژلان بین سال های 1519 تا 1522 است؛ نخستین سفر ثبت شده به دور زمین که از اسپانیا آغاز شد، به جزایر قناری رسید، از اقیانوس اطلس تا آمریکای جنوبی پیش رفت، از تنگه ی ماژلان در جنوب قاره گذشت، اقیانوس آرام را پیمود، به فیلیپین و جزایر ادویه (مولکاس) رسید و از طریق اقیانوس هند و دماغه ی امید نیک در جنوب آفریقا به اسپانیا بازگشت.

مأموریت ردوینگ قرار است بیش از پنج سال طول بکشد

اولین مقصد مهم ربات، جزیره ی گران کاناریا در مجمع الجزایر قناری اسپانیا خواهد بود و پس از آن به کیپ تاون در جنوبی ترین نقطه ی آفریقا می رسد. سپس از اقیانوس هند به سمت استرالیای غربی و بعد به سمت نیوزیلند حرکت می کند. در ادامه ی مسیر، با عبور از جریان مداری قطب جنوب در زیر نوک آمریکای جنوبی، طولانی ترین بخش سفر خود را تا جزایر فالکلند در اقیانوس اطلس جنوبی طی خواهد کرد. پس از آن، احتمالاً در برزیل و کاراییب توقف می کند و در نهایت، به سواحل شرقی ایالات متحده بازمی گردد.

گلایدر که با نام رسمی سنتینل اسلوکام شناخته می شود، توسط شرکت تله داین مارین و دانشگاه راتگرز ساخته شده و به عنوان پیشرفته ترین گلایدر زیردریایی تجاری توصیف می شود. ردوینگ برخلاف زیردریایی های سنتی، به جای استفاده ی مداوم از موتور و پروانه، با استفاده از نیروی گرانش و شناوری در آب سر می خورد. این ربات با تنظیم دقیق شناوری خود، در جریان های اقیانوسی حرکت و انرژی بسیار کمی مصرف می کند. البته، این ربات به یک سیستم پیشران دوگانه نیز مجهز است تا در صورت نیاز بتواند از جریان های قوی عبور کند.

گلایدر سنتینل اسلوکام که با نام مستعار ردوینگ نیز شناخته می شود، نسل جدیدی از رباتیک اقیانوسی را به نمایش می گذارد.

ردوینگ در طول سفر آزمایشی پیشین.

هدف اصلی مأموریت، جمع آوری مداوم داده های مربوط به شوری، عمق و دمای آب است تا آنچه دانشمندان آن را نمایی سه بعدی از اقیانوس می نامند، ساخته شود. چنین اطلاعاتی می تواند به پیش بینی دقیق تر شکل گیری طوفان ها، درک بهتر تأثیرات تغییرات اقلیمی بر سیستم های اقیانوسی و بررسی سلامت اکوسیستم های دریایی کمک کند.

ربات هر 8 تا 12 ساعت به سطح آب می آید تا داده های جمع آوری شده را از طریق ماهواره به مرکز کنترل ارسال کند. همچنین، ردوینگ به یک سیستم ردیابی ماهی مجهز است که می تواند حیوانات دریایی برچسب گذاری شده را شناسایی کند و دیدی بی سابقه از مهاجرت های طولانی آن ها فراهم آورد.

اسکات گلن، استاد دانشکده ی علوم دریایی و ساحلی دانشگاه راتگرز و یکی از سرپرستان مأموریت، می گوید: آغاز سفر ردوینگ، لحظه ای تاریخی برای علم اقیانوس شناسی است. ربات اقیانوس های جهان را سفر خواهد کرد و داده جمع آوری می کند و ما این کار را با همراهی دانشجویان، مربیان و همکاران بین المللی در هر مرحله از راه انجام می دهیم.

البته موفقیت مأموریت به هیچ وجه تضمین شده نیست. ردوینگ در طول سفر پنج ساله خود با چالش های متعددی از جمله گیر افتادن در تورهای ماهیگیری، عبور از مسیرهای شلوغ کشتیرانی و مقابله با سخت ترین شرایط اقیانوسی روبرو خواهد شد. با این حال، تیم این پروژه به توانایی های خود و قابلیت های این گلایدر پیشرفته اطمینان دارد.