سرانجام نراتزوری (لقب تیم فوتبال اینتر) دو جایگزین قابل اعتماد برای زوج مهاجمان اصلی (لائوتارو مارتینز و تیرام) پیدا کرد. اسپوزیتو در مدت کوتاهی دل هواداران اینتر را به دست آورده و بونی در اولین حضورش در ترکیب اصلی در سن سیرو بسیار تاثیرگذار بود.

سوال مهم این است که اگر فصل گذشته بونی و اسپوزیتو به جای ارنائوتوویچ، کوره آ و طارمی در ترکیب اینتر بودند، آیا فصل اینتر هم بدون هیچ جامی به پایان می رسید؟ هرچند با اگر و اما نمی توان نتیجه گیری قطعی کرد، اما تغییر عملکرد چشمگیر بوده است. بونی و اسپوزیتو به سرعت نشان داده اند که می توانند تاثیرگذار باشند.

اینتر از داشتن سه جایگزین کم اثر برای لائوتارو - تورام، به دو بازیکن رسید که در زمان کوتاهی همه را قانع کرده اند. در هفته گذشته اسپوزیتو اولین گلش در سری آ برای اینتر را زد و بونی در اولین بازی اش در ترکیب اصلی سن سیرو، یک گل و سه پاس گل داد و در هر چهار گل تیم دخیل بود.

آمار مقایسه ای:

* زوج بونی - اسپوزیتو: 3 گل و 3 پاس گل در 10 بازی لیگ (4 گل بونی، 6 پاس گل اسپوزیتو، عمدتاً در دقایق کوتاه بازی).

* طارمی: 3 گل در 43 بازی.

* کوره آ: 2 گل در 22 بازی.

آرناتوویچ نیز به رغم انتقادات زیاد به خاطر مشکلات جسمانی و دقت پایین، در فصل گذشته جایگزین موثری بود: 4 گل در 542 دقیقه بازی در سری آ، یعنی به طور میانگین یک گل هر 135 دقیقه، به اضافه 2 پاس گل مهم و 3 گل دیگر در لیگ قهرمانان و جام حذفی.

مهم ترین نکته این است که اینتر حالا بالاخره جایگزین های شایسته ای برای بازیکنان اصلی اش پیدا کرده است، اما همچنان حسرت این وجود دارد که اگر این اتفاق در فصل گذشته رخ داده بود، نتیجه چگونه می شد.