به نقل از همشهری؛ ضرب و شتم عوامل اورژانس موضوع جدیدی نیست و هرازگاهی از گوشه و کنار کشور، خبرهایی از آن به گوش می رسد. داشتن امنیت جانی یکی از موضوعاتی است که کادر درمان مخصوصا نیروهای اورژانس به عنوان خط مقدم و پیش قراول نظام سلامت، دغدغه آن را دارند.

در آخرین حادثه، روز شنبه 12 مهر، 2 کارشناس زن و یک کارشناس مرد در اورژانس شهرستان ساوه که برای کمک به یک مادر 74 ساله اعزام شده بودند، از سوی اطرافیان بیمار مورد خشونت قرار گرفتند. جزییات حادثه را از زبان سخنگوی سازمان اورژانس بشنوید:

ابوالفضل ماهرخ سخنگوی سازمان اورژانس کشور درباره جزییات این حادثه می گوید: شنبه 12 مهرماه به ما خبر رسید در شهرستان ساوه واقع در استان مرکزی، به 3 نفر از نیروهای اورژانس پایگاه بانوان شامل 2 خانم و یک آقا توسط همراهان یک بیمار حمله شده است.

وی می افزاید: با بررسی های بیشتر مشخص شد این پرسنل توسط همراهان بیمار برای دقایقی در منزل گروگان گرفته شده و بارها مورد توهین و خشونت فیزیکی قرار گرفته اند، به حدی که به حجاب یکی از این بانوان تعرض شده و در درگیری، مقنعه این کارشناس پرستاری سازمان پاره شده است.

سخنگوی سازمان اورژانس کشور ادامه می دهد: بر همین اساس با هماهنگی های صورت گرفته با نیروی انتظامی و قوه قضاییه، خیلی زود حکم دستگیری این ضاربان صادر و 2 نفر دستگیر شدند.

ماهرخ با بیان اینکه خشونت علیه کادر درمان به ویژه نیروهای اورژانس مسئله جدیدی نیست و در سال چندین بار این اتفاق رخ می دهد، از دستگاه قضایی درخواست می کند این پرونده به صورت فوری بررسی شود و برای متهمان حکم های بازدارنده ای صادر شود تا دیگر هر کسی، چه به عنوان بیمار و چه به عنوان همراه بیمار، نتواند به خودش اجازه دهد که به پرسنل زحمت کش اورژانس توهین کرده یا حمله کند.

وی می افزاید: سابقا درگیری ها در حد توهین یا خشونت فیزیکی علیه کارشناسان مرد سازمان بود، اما این بار شاهد هستیم که خشونت به خانم ها نیز کشیده شده و این مسئله باعث از بین رفتن امنیت زنان کادر درمان شده است.

تقی مظفری یکی از کارشناسان اورژانس که در این حادثه قربانی خشونت شده می گوید: حوالی ساعت 4 بعدازظهر روز شنبه 12 مهرماه بود که مرکز دیسپچ مأموریتی با عنوان سرگیجه را به ما اعلام کرد. من به همراه 2 همکار خانم فورا به سمت موقعیت بیمار حرکت کردیم و در کمتر از 15 دقیقه به محل رسیدیم.

در محل بیمار حدودا 74 ساله و 4 نفر همراه خانم نیز حضور داشتند. بیمار دچار سرگیجه شده بود. همکارانم طبق روال علائم حیاتی بیمار را بررسی کرده و شرح حال گرفتند. از آنجا که این خانم به خاطر جابه جایی مایع میانی گوش تحت درمان متخصص گوش، حلق و بینی بود و مشکل حیاتی دیگری نداشت و علت سرگیجه نیز همان مشکل گوش بود، ضمن ارائه توصیه و آموزش کافی به همراهان بیمار اعلام کردیم نیاز به اعزام به بیمارستان وجود ندارد و به پایگاه اورژانس بازگشتیم.

این کارشناس آمبولانس با بیان اینکه همه بیماران قرار نیست به بیمارستان اعزام شوند، می افزاید: ممکن است روزانه هزاران تماس با مرکز ارتباطات 115 سازمان اورژانس برقرار شود، اما همه این تماس ها به اعزام آمبولانس و یا انتقال بیمار منجر نمی شود. سازمان اورژانس پروتکل های خاصی دارد و فقط در صورتی که جان افراد در خطر یا علائم حیاتی بیمار در شرایط ناپایدار باشد، فرد را به بیمارستان اعزام می کنیم. در این مورد خاص نیز چون فرد مشکل حیاتی نداشت به بیمارستان اعزام نشد.

مظفری می گوید: هنوز چند دقیقه ای نگذشته بود که به پایگاه بازگشته بودیم که مجددا به ما ماموریتی ابلاغ شد و ما متوجه شدیم آدرس همان آدرس قبلی است. ما به کارشناسان ارتباطات اعلام کردیم که شرایط این بیمار اضطراری نبوده که به بیمارستان منتقل شود، اما به ما گفته شد خانواده این بیمار بسیار عصبانی هستند و با فحاشی و توهین درخواست اعزام مجدد آمبولانس داشته اند. اما از آنجا که تصور کردیم شاید علائم بیمار تغییر یافته، مجددا به موقعیت اعزام شدیم.

مظفری ادامه می دهد: ما بعد از چند دقیقه دوباره به محل رسیدیم. من همان جلوی در از آقایی که دم در ایستاده بودیم پرسیدم علائم بیمار تغییر کرده و ایشان در جوابم با لحن بسیار بدی گفتند حالا بیاید داخل. من به همراه 2 همکار خانم وارد ساختمان شدیم که یکدفعه در را قفل و با چند نفر دیگر به ما حمله کردند.

این کارشناس آمبولانس می افزاید: من سعی کردم سپر دو همکار خانم شوم تا آنها کمتر آسیب ببینند، اما آنها 4 زن و 2 مرد بودند و همگی به ما حمله کردند. بخش هایی از بدن من و همکارانم آسیب دیده و زخم شده است. در این میان حتی بارها فحاشی و توهین کردند.

مظفری می گوید: ما امدادرسان هستیم و قرار نیست در این لباس مقدس دعوا و کتک کاری کنیم. من اصلا جواب این تعرض آنها را ندادم و فقط تلاش می کردم با صحبت کردن آنها را آرام و قانعشان کنم. در همین حین یکی از همکاران خانم توانست با مرکز ارتباطات اورژانس تماس بگیرد و اطلاع دهد که جان ما در خطر است و نیاز فوری به حضور پلیس داریم.

طناز اقتصادی یکی از تکنیسین های خانم اورژانس که در این ماموریت حضور داشت نیز می گوید: لحظاتی که در این خانه گرفتار شده بودیم و مورد حمله قرار گرفتیم هیچ وقت از یادم نمی رود. صحنه کاملا برای ما ناامن بود. همراهان این بیمار به من و همکارانم حمله و بارها به ما توهین کردند. این اولین بار نبود که مورد توهین قرار می گرفتیم اما این بار واقعا وضعیت وحشتناکی را پشت سر گذاشتیم.

این کارشناس آمبولانس می افزاید: در آن لحظات تمام آن چند نفر زن و مرد به ما حمله کردند، به طوری که مقنعه من پاره شد، دستم کبود شد و طی بارها هل دادن و پرت شدن قسمت های دیگر بدنم زخمی و کبود شد. در تمام این حملات آقای مظفری که همکارمان بود، سعی می کرد خودش را سپر بلای ما کند تا ما دو خانم کمتر آسیب ببینیم و چندین مرتبه مورد ضرب و شتم قرار گرفت.

وی می گوید: دقایقی بعد از این درگیری من توانستم سمت در بروم و آن را باز کنم و فورا با دو همکار دیگرم از منزل بیمار خارج شدیم. ما می خواستیم سوار آسانسور شویم که باز هم این خانواده به ما حمله کردند و هل مان دادند تا نتوانیم سوار آسانسور شویم.

اقتصادی ادامه می دهد: بعد از خارج شدن از ساختمان، برای ثبت شکایت به کلانتری مراجعه کردیم. همکاران کلانتری با ما همکاری کردند و خیلی زود حکم بازداشت 2 مردی که به ما حمله کرده بودند، صادر شد و هر دو دستگیر شدند. البته ما دلمان سوخت و علیه زنانی که آنها نیز ما را مورد ضرب و شتم قرار داده بودند و توهین کرده بودند، شکایت نکردیم.

این کارشناس آمبولانس می افزاید: من از ترس اتفاقات این ماموریت 2 شب است که خواب ندارم. خانواده ام نیز به شدت ناراحتند که چرا شغلمان هیچ امنیتی ندارد. شغل ما سختی های خودش را دارد، اما با وجود همه سختی ها، سعی می کنیم درمان درد مردم باشیم. از مسئولان قضایی می خواهیم که برای این افراد خاطی اشد مجازات را در نظر بگیرد تا شاهد این اتفاقات نباشیم.