سال هاست که ما ایرانی ها با عبارت پیدا کردن نیمه ی گمشده بزرگ شده ایم. اما واقعیت این است که در دنیای پیچیده ی امروز، ازدواج چیزی فراتر از یک اتفاق عاشقانه؛ یک فرایند آگاهانه است که نیاز به معیارهای سنجیده دارد. مطالعه ی نکته های زیر به شما کمک می کند تا بهترین معیارهای برای ازدواج را تشخیص دهید و سفید بخت شوید.

1. همخوانی در ارزش ها و جهان بینی (فقط اخلاق خوب کافی نیست)

قدیمی ها می گفتند ایمان یا اخلاق خوب مهم است، که البته درست است، اما در زمانه ما باید کمی عمیق تر به این موضوع نگاه کنیم. منظور از ارزش ها، همان قطب نمای زندگی شماست که جهت حرکتتان را تعیین می کند.

آیا شما به شدت مذهبی هستید و شریکتان خیر؟ آیا برای شما، مهاجرت و پیشرفت کاری در اولویت است، اما او آرامش در شهر کوچک را ترجیح می دهد؟ اینجاست که اختلاف در ارزش های بنیادین، آرامش را از زندگی تان سلب می کند.

برای مثال: شما معتقدید که پس انداز کردن و خرید خانه، مهم ترین هدف زندگی است، در حالی که شریکتان اعتقاد دارد دنیا دو روز است و باید تمام پول را صرف سفر و تفریح کرد. این دو نوع ارزش، در درازمدت به جایگاه های شغلی، مدیریت مالی و برنامه ریزی شما لطمه می زند.

2. مهارت های حل تعارض و گفتگو (نحوه ی دعوا کردن، مهم تر از دعوا نکردن است)

هیچ رابطه ای بدون اختلاف نیست. معیار طلایی در ازدواج، این نیست که چقدر همدیگر را دوست دارید، بلکه این است که هنگام عصبانیت و اختلاف، چطور با هم رفتار می کنید. آیا شریک زندگی تان در دعواها، شما را تحقیر می کند؟ آیا سکوت مطلق اختیار می کند و از گفتگو فرار می کند؟ یا آیا می تواند خشم خود را مدیریت کرده و به دنبال راه حل باشد؟

برای مثال: وقتی با هم بحثتان می شود، شریک شما در را محکم به هم می کوبد و خانه را ترک می کند. این رفتار نشان می دهد که او مهارت مدیریت خشم را ندارد و همیشه در بحران ها، به جای مواجهه، از مسئولیت فرار می کند.

در فرهنگ ما، به خصوص در دهه های گذشته، وابستگی مالی و عاطفی در ازدواج به نوعی تعهد تعبیر می شد. اما برای یک زندگی مدرن و سالم، هر دو طرف باید تا حدی استقلال هویتی داشته باشند.

استقلال مالی به این معنی است که هر دو توانایی مدیریت منابع خود را دارند. استقلال عاطفی به این معنی است که فرد، خوشبختی و هویت خود را کاملاً به شریکش گره نزده و می تواند بدون او نیز یک فرد کامل و شاد باشد. این یعنی، اگر شریکتان نتوانست شادتان کند، دنیا به آخر نمی رسد!

برای مثال: برای رفتن به یک مهمانی یا سفر کاری، شریکتان مدام باید از مادر یا خانواده ی خود اجازه بگیرد یا از او تأیید نهایی بخواهد. این وابستگی نشان می دهد که فرد، آماده ی ساختن یک واحد مستقل به نام خانواده نیست.

4. بلوغ فکری و پذیرش مسئولیت (تمام کردن نقش کودکی)

ازدواج، بازی نیست. نیاز به بلوغ فکری دارد؛ یعنی توانایی دیدن بلندمدت مسائل، پذیرش اشتباهات خود و مسئولیت پذیری در قبال تصمیم های زندگی.

شما نمی توانید با فردی که همچنان مثل یک نوجوان رفتار می کند، برنامه ی آینده بچینید. آیا شریکتان مرتباً دیگران را بابت مشکلات خود مقصر می داند؟ آیا توانایی برنامه ریزی برای پنج سال آینده را دارد یا فقط در لحظه زندگی می کند؟

برای مثال: شریکتان دائماً دیر سر قرار حاضر می شود و وقتی از او گله می کنید، می گوید: تقصیر ترافیک بود، تقصیر ساعت زنگ نزدن بود، تقصیر رییسم بود... و هرگز نمی گوید: ببخشید، من بد مدیریت کردم. این نشانه ی فرار از مسئولیت است.

سخن پایانی

یافتن بهترین معیار برای ازدواج، در واقع شناخت عمیق تر خودتان است. فهرستی از آنچه که واقعاً در زندگی برایتان مهم است تهیه کنید و سپس ببینید آیا شریکتان با این مسیر همسو است یا خیر. یادتان باشد: عشق آتشین می تواند خاموش شود، اما احترام متقابل، ارزش های مشترک و مهارت های حل مسئله، همان چیزی است که آتش خانواده ی شما را برای سال های طولانی گرم نگه می دارد. با چشم باز انتخاب کنید تا زندگی تان را با قلبی آسوده بسازید!