به نقل از scitechdaily، پژوهشگران دانشگاه علوم و فناوری ملک عبدالله (KAUST) کشف کرده اند که دریای سرخ حدود 6.2 میلیون سال پیش دچار یک اختلال عظیم شد که به طور کامل زندگی دریایی آن را دگرگون کرد.

دانشمندان KAUST تأیید کرده اند که دریای سرخ زمانی کاملاً خشک شده بود و سپس با ورود ناگهانی و فاجعه بار آب از اقیانوس هند دوباره پر شد. تحقیقات آن ها زمان بندی دقیقی برای این رویداد شگفت انگیز ارائه می دهد که تاریخچه این حوضه را دگرگون کرده است.

با ترکیب تصویربرداری لرزه ای، تحلیل میکروفسیل ها و تاریخ گذاری ژئوشیمیایی، تیم تحقیقاتی دریافت که این تحول تنها در عرض 100 هزار سال رخ داده است؛ بازه ای بسیار کوتاه در مقیاس زمین شناسی. در این دوره، دریای سرخ از یک اتصال به مدیترانه به یک حوضه نمکی خشک تبدیل شد. این دوره خشکی زمانی پایان یافت که سیلابی قدرتمند از میان رشته کوه های آتشفشانی عبور کرد، تنگه باب المندب را گشود و اتصال دریای سرخ به اقیانوس های جهانی را بازگرداند.

دکتر تیاهانا پنسا، نویسنده اصلی این پژوهش، گفت: یافته های ما نشان می دهد که حوضه دریای سرخ یکی از شدیدترین رویدادهای زیست محیطی زمین را ثبت کرده است؛ زمانی که کاملاً خشک شد و سپس حدود 6.2 میلیون سال پیش به طور ناگهانی دوباره پر شد. این سیلاب حوضه را دگرگون کرد، شرایط دریایی را بازگرداند و اتصال پایدار دریای سرخ به اقیانوس هند را برقرار ساخت.

در ابتدا، دریای سرخ از شمال از طریق یک آستانه کم عمق به مدیترانه متصل بود. این اتصال قطع شد و دریای سرخ به یک بیابان نمکی خشک تبدیل شد. در جنوب دریای سرخ، نزدیک جزایر حنیش، یک رشته کوه آتشفشانی این دریا را از اقیانوس هند جدا می کرد. اما حدود 6.2 میلیون سال پیش، آب دریا از اقیانوس هند با سیلابی فاجعه بار از این مانع عبور کرد. این جریان یک دره زیرآبی به طول 320 کیلومتر ایجاد کرد که هنوز هم در کف دریا قابل مشاهده است. سیلاب به سرعت حوضه را پر کرد، نمک زارها را غرق کرد و در کمتر از 100 هزار سال شرایط دریایی عادی را بازگرداند. این رویداد تقریباً یک میلیون سال پیش از پر شدن دوباره مدیترانه توسط سیلاب معروف زانکلین رخ داد و داستانی منحصربه فرد از تولد دوباره برای دریای سرخ رقم زد.

دریای سرخ در نتیجه جدایی صفحه عربی از صفحه آفریقایی حدود 30 میلیون سال پیش شکل گرفت. در ابتدا، این دریا یک دره شکاف باریک پر از دریاچه بود و سپس در 23 میلیون سال پیش با ورود آب از مدیترانه به خلیجی وسیع تر تبدیل شد. در ابتدا، زندگی دریایی شکوفا شد که شواهد آن در فسیل های صخره های مرجانی در سواحل شمالی نزدیک دوبا و املج دیده می شود. اما تبخیر و گردش ضعیف آب شور باعث افزایش شوری و انقراض موجودات دریایی بین 15 تا 6 میلیون سال پیش شد. همچنین، حوضه با لایه هایی از نمک و گچ پر شد که در نهایت به خشکی کامل دریای سرخ انجامید. سیلاب فاجعه بار از اقیانوس هند زندگی دریایی را در دریای سرخ احیا کرد که تا امروز در صخره های مرجانی آن ادامه دارد.

در مجموع، دریای سرخ آزمایشگاهی طبیعی برای درک چگونگی تولد اقیانوس ها، انباشت غول های نمکی، و تعامل اقلیم و تکتونیک در طول میلیون ها سال است. این کشف نشان می دهد که تاریخچه دریای سرخ تا چه حد با تغییرات جهانی اقیانوس ها پیوند خورده است و همچنین ثابت می کند که این منطقه پیش تر نیز دچار افراط های زیست محیطی شده و دوباره به یک اکوسیستم دریایی شکوفا بازگشته است.